Յակոբ Զօրեան
Յակոբ Զօրեան (25 Օգոստոս 1894[1], Օրտու, Տրապիզոնի վիլայեթ, Օսմանեան Կայսրութիւն - 1942, Ուրալ), պատմաբան, գիտութիւններու դոկտոր, փրոֆեսէօր ու մանկավարժ։
| Յակոբ Զօրեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 25 Օգոստոս 1894[1] |
| Ծննդավայր | Օրտու, Տրապիզոնի վիլայեթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 1942 |
| Մահուան վայր | Ուրալ |
| Ուսումնավայր |
Պէրպէրեան Վարժարան Լոզանի Համալսարան Համպոլտթ Համալսարան |
| Մասնագիտութիւն | տնտեսագէտ, պատմաբան |
| Աշխատավայր | Երեւանի Պետական Համալսարան |
Կենսագրական գիծեր
ԽմբագրելԾնած է Թուրքիոյ Օրտու քաղաքը: 1912-ին Պոլսոյ Պէրպէրեան վարժարանին մէջ միջնակարգ ուսումը ստանալէ ետք, նոյն տարին սկսած է ուսուցչական պաշտօն վարել իր ծննդավայրին մէջ:
1915-ին, Հայկական ջարդերուն ատեն, Զօրեան ապաստան գտած է Պուլկարիա եւ մինչեւ 1919 ապրած ու աշխատած է Շումլէ քաղաքին մէջ: Այնուհետեւ անցնած է Լօզան, ուր ուսանած է մէկ տարի, ապա հետեւած՝ Պերլինի համալսարանին:
1925-ին Պերլինի համալսարանին մէջ ներկայացուցած է դոկտորայի իր աւարտաճառը եւ նոյն տարին Խորհրդային կառավարութեան կողմէ հրաւիրուած է Երեւանի պետական համալսարանը՝ իբրեւ հայ ժողովուրդի պատմութեան դասախօս:
Զօրեան վարած է մշակութայի կրթական ու վարչական կարեւոր պաշտօններ ու հեղինակած է Միջնադարեան Հայաստանի պատմութեան վերաբերող շարք մը մեծարժէք յօդուածներ:
Նշանաւոր բազմաթիւ դէմքերու կարգին՝ 1937-ին կը ձերբակալուի, կը նետուի բանտ ու կը մեռնի անյայտ անկիւն մը, 1942-ին: