Պարթեւաստան[1] կամ Պարթեւստան (Պարթեւական թագաւորութիւն կամ Պարթեւական տերութիւն, պարսկերէն՝ پارتھا, կարդ.՝ Փառթհա), Կասպից ծովու հարաւային եւ հարաւ-արեւելեան շրջաններուն մէջ Ք․ա․ 250 թուականին առաջացած պետութիւն, որուն բնիկ ժողովուրդը՝ պարթեւները Ք․ա․ 3-2 դարերու ընթացքին կարողացան իրենց տիրապետութեան ենթարկել Հնդկաստանէն մինչեւ Միջագետք ինկած ընդարձակ տարածքները։ Թուլանալով Հռոէեական տերութեան հետ վարուող անընդմէջ պատերազմներու ընթացքին՝ դադրած է գոյութիւն ունենալէ Ք․ե․ 220-ական թուականներուն՝ իյնալով իրենց հպատակ պարսիկներու ապստամբութեան արդիւնքին։ Պարթեւաստանը իր գոյութեան ընթացքին կը կառավարուէր Արշակունի հարստութեան կողմէն, որուն մէկ ճիւղաւորումը Ք․ե․ 1-ին դարուն կը բարձրանայ նաեւ Հայոց գահ։

Աղբիւրներ

Խմբագրել
  1. Յովհաննէս Բարսեղեան (2006)։ «Աշխարհագրական անունների հայերեն տառադարձության մասին որոշում»։ Տերմինաբանական եւ ուղղագրական տեղեկատու։ Երեւան: 9-րդ հրաշալիք։ էջ 52։ ISBN 99941-56-03-9