Պետրոս Տէր Պօղոսեան
Պետրոս Տէր Պօղոսեան, Խոտորջուրի Մոխրակուտ գիւղէն էր, հասակակից՝ Արտաշէս Գէորգեանին: Ան ալ 13 տարեկանին կը մեկնի հարաւային Ռուսաստան եւ Խարքով քաղաքին մէջ կ’աշխատի իբրեւ հացագործ:
Պետրոս Տէր Պօղոսեան | |
---|---|
Մահացած է | 1937 |
Քաղաքացիութիւն |
Օսմանեան Կայսրութիւն Խորհրդային Միութիւն |
Պատմութիւն
Խմբագրել1916-ին, երբ ռուսական բանակը կը գրաւէ Խոտորջուրը, Պետրոս խումբ մը ընկերներով անմիջապէս կը վերադառնայ հայրենի գիւղ: Ռուս բանակի հեռանալէն ետք, ան կը մասնակցի Խոտորջուրի հերոսամարտին, իբրեւ տասնապետ:
Նահանջի ճամբուն վրայ կը վարակուի թիֆուսով եւ գերի կ’իյնայ թուրքերուն ձեռքը: Կը ստանայ մահավճիռ (կախաղանով) ,որ աւելի ուշ կը փոխուի 101 տարուան բանտարկութեան:
Զինադադարէն ետք, բանտէն ազատելով, կը մեկնի Հայաստան եւ մինչեւ խորհրդայնացումը իբրեւ պարտաճանաչ եւ յանդուգն զինուոր կը մնայ Ստեփան Ծաղիկեանի ձիաւոր խումբին մէջ:
Խորհրդայնացումէն ետք, ան կ’անցնի Թիֆլիս, ուրկէ կը փախչի Ռուսաստան, երբ ճեմալ Փաշա ոչ եւս էր:
Ստալինեան հալածանքներու շրջանին կը ձերբակալուի Ստեփան Ծաղիկեանի հետ, 1937-ին ու միասնաբար կը գնդակահարուին:
Պետրոս Տէր Պօղոսեան միջահասակ, նուրբ կազմուածքով, արագաշարժ մէկն էր, խառնուածքով Արտաշէս Գէորգեանի ճիշդ հակապատկերը:
Պետրոս ուրախ, կատակասէր եւ չարաճճի երիտասարդ էր եւ շատ կը սիրէր ընկերներուն գլխուն խաղեր խաղալ: Սիրուած էր բոլորին կողմէ: Շատ բարի սիրտ ունէր եւ ծայր աստիճան ընկերային էր:
Աղբիւրներ
Խմբագրել- Դաշնակցական Պատանիին Գիրքը էջ (196-197)