Սար[1] կամ լեռ՝ ռելիեֆի ձեւ, մեկուսացած սուր բարձրացում տեղանքի՝ արտայայտուած լանջերով եւ ստորոտներով[2] կամ գագաթ՝ լեռնային երկրում:

Սար Մեծ Արարատ (հարաբերական բարձրութիւն՝ 4365 մ), տեսք՝ Հայաստանի կողմէն
Սար Ամադաբլամ, 6814 մ, Նեպալ, Հիմալայներ

Վերելքի բնոյթով կը տարբերին գագաթաձեւ, գմբեթաձեւ, հարթակաձեւ եւ այլ սարեր: Ջրային սարերու գագաթները կրնան ներկայացնել կղզիներ:

Լեռնային մանր ռելիեֆի տարրեր

Խմբագրել

Լեռներուն մէջ, յատկապէս բարձր լեռներուն, կը հանդիպի մեծ քանակութեամբ մանր ռելիեֆի տեսակներ (փոքր ռելիեֆի ձեւեր, որոնք լայնքով եւ բարձրութեամբ քանի մը մեթր չեն գերազանցեր), որոնք յատուկ չեն հարթավայրային տարածքներուն:

Լեռնային մանր ռելիեֆի տարրերուն կը պատկանին՝

Բարձր լեռնային շրջաններուն մէջ շատ մանր ռելիեֆի տարրեր (օրինակ՝ մորենաներ) սառցադաշտային ծագում ունին եւ հետեւաբար չեն հանդիպիր միջին լեռնային եւ հարթավայրային տարածքներուն մէջ, ուր սառցադաշտերու գոյութենէն ի վեր շատ երկար ժամանակ անցած է:

Բարձրութիւնը սարերուն

Խմբագրել
 
Աշխարհի ամենաբարձր սարերէն մէկը՝ Մաունա Քեա (4205 մ)՝ սեզոնային ձիւնածածկով.

Կախեալ՝ սարերու հարաբերական եւ բացարձակ բարձրութենէն, կը բաժնուին՝

  • բարձր, հարաբերական բարձրութիւնը՝ 2 քմ-էն վեր, բացարձակ՝ 3 քմ-էն վեր;
  • միջին, հարաբերական բարձրութիւնը՝ 0.8-2 քմ, բացարձակ՝ 1-3 քմ;
  • ցած, հարաբերական բարձրութիւնը՝ 500-800 մ, բացարձակ՝ մինչեւ 1000 մ:

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել
  1. «Հայերէն արմատական բառարան, Հրաչեայ Աճառեան - սար»։ www.nayiri.com։ արտագրուած է՝ 2024-11-08 
  2. Bolʹšaâ rossijskaâ énciklopediâ։ Moskva: Bolʹšaâ Rossijskaâ ènciklopediâ։ 2007։ ISBN 978-5-85270-337-8