«Վահրամ Կոմիկեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Կոմիեան Վարդան''' ([[1915-1998 արեւմտահայերէն|1915-1998]]), ծնած է [[Ատաբազար արեւմտահայերէն|Ատաբազար]] եւ մահացած՝ [[Իսթանպուլ արեւմտահայերէն|Իսթանպուլ]]։

Փոքր տարիքին փոխադրուած է Իսթանպուլ։ Աւարտած է [[Ազգային Կեդրոնական Վարժարան (Պոլիս)|Ազգային Կեդրոնական Վարժարանը։Վարժարան]]<nowiki/>ը։ Բարձագոյն ուսումը ստացած է Իսթանպուլի Բժշկագիտական համալսարանին մէջ, վկայուելով ատամնաբուժական ճիւղէն։

Սկսած է գրել դպրոցական շրջանէն։ Իր գրութիւնները առաջին անգամ լոյս տեսած են 1932-ին, [[Զարթօնք (օրաթերթ)|Զարթօնք]] գրական պարբերաթերթին մէջ։ Աշխատակցած է Իսթանպուլահայ մամուլին, մասնաւորաբար Ազդարար, Ժամանակ, Արեւելք, Մարմարա, Պատկեր, Ամսուան Գիրքը, Ճառագայթ, Թօ, Սան, Ազգ. Հիւանդանոցի Տարեգիրք, Երջանիկին Տարեգիրքը, Հանդես Մշակոյթի։ Եղած է Հանդէս Մշակոյթի հիմնադիրներէն եւ շրջան մըն ալ՝ խմբագիրներէն։ [[1957 արեւմտահայերէն|1957]]-ին խումբ մը մտաւորականներու հետ (Ռ. Հատտէճեան, Վ.Ս. Ծովակ եւ ուրիշներ)պատրաստած է «Համայնապատկեր Հանրապետական Շրջանի Իսթանպուլահայ Գրականութեան» հատորը, առանձին գրի առնելով ընդարձակ «Յառաջաբամ»ը: Գրած է պատմուածքներ, քերթուածներ եւ գրախօսականներ: Ունի չափական թարգմանութիւններ, մասնաւորաբար Շարլ Պոտլէրէ եւ Եահեա Քեմալէ: Ասամնաբուժական ասպարէզին զուգահեռ՝ իբրեւ հայերէն լեզուի եւ գրականութեան ուսուցիչ պաշտօնավարած է Կեդրոնական, Էսայեան եւ Մերամէթճեան վարժարաններու եւ Ս. Խաչ Դպրեվանքին մէջ: Իր գրական եւ կրթական բեղուն գործունէութեան համար Վազգէն Ա. Ամենայն Հայոց Հայրապետը զինք պարգեւատարծ է «Ս. Ներսէս Շնորհալի» շքանշանով եւ սրբատառ կոնդակով։