«Ստեփան Զօրեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

[[1906]] թուականին-ին կը մեկնի [[Թիֆլիս]]՝ [[Ներսիսյան դպրոց (Թիֆլիս)|Ներսիսեան դպրոց]] ընդունուելու յույսով։յոյսով, Սակայնսակայն նիւթական ծանր վիճակը կը պարտադրէ զինք աշխատանքի անցնելու՝ տպարաններէն մեկունմէկուն մէջ, իբրեւ՝ սրբագրիչ, այնուհետեւ «Սուրհանդակ» թերթին, որպէս՝ թարգմանիչ։ [[1912]]-[[1919]] թուականներուն կ՛աշխատի «[[Մշակ (թերթ)|Մշակ»ի]] խմբագրութեամբ, իբրեւ՝ թարգմանիչ եւ ոճաբան։ Յաջորդ տարին կու գայ Երեւան։

Իր մահականացուն կը կնքէ [[Երեւան|Երեւանի]] մէջ։

Գլխաւոր գործերն են` «Տխուր Մարդիկ», «Պատերազմ», «Կրակ» պատմուածքներու ժողովածուները, «Մի Կեանքի ՊատմությունՊատմութիւն» ինքնակենսագրական վէպ, «Պապ Թագաւոր» եւ «Հայոց Բերդը» պատմավէպերը, որոնք մեր գրականութեան՝ պատմական վէպի, լաւագոյն նմուշներէն են։

Զօրեանի գրուածքներէն մաս մւմը թագմանուած է [[ռուսերէն]]ի, [[վրացերէն]]ի, [[թուրքերէն|թրքերէն]]ի, [[ուքրաներէն]]ի եւ [[գերմաներէն]]ի: