Արթուր Գրիգորեան (Երաժիշտ)

Արթուր Գրիգորեան, (Արտաշէս Գրիգորի Գրիգորեան, 31 Յուլիս 1958(1958-07-31), Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն - 4 Փետրուար 2022(2022-02-04), Երեւան, Հայաստան): Հայ երաժիշտ, Հայաստանի երգի պետական թատրոնի հիմնադիր եւ գեղարուեստական ղեկավար, Հայաստանի Հանրապետութեան ժողովրդական արուեստագէտ (2011)։

Արթուր Գրիգորեան
Ծնած է 31 Յուլիս 1958(1958-07-31)
Ծննդավայր Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն
Մահացած է 4 Փետրուար 2022(2022-02-04) (63 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստան
Քաղաքացիութիւն  Հայաստան
Մասնագիտութիւն երաժիշտ

Կենսագրութիւն Խմբագրել

  • Նախնական կրթութիւնը ստացած է Երեւանի թիւ 34 միջնակարգ դպրոցին մէջ, որուն զուգահեռ աշակերտած է Երեւանի Տիգրան Չուխաճեանի անուան երաժշտական դպրոցին դաշնակի դասընթացքներուն, այնուհետեւ՝ հետեւած է երաժշտութեան:
  • 1975-1979 ուսումը շարունակած է Երեւանի Ռ. Մելիքեանի անուան երաժշտական ուսումնարանին մէջ։
  • 1976-1978 եղած է Օրջոնիկիձէի էսթրատային խումբին ղեկավարը:
  • 1981-1983 թուականներուն եւ 1987-էն դասաւանդած է «Հայհամերգ» աշխատանոցին մէջ։
  • 1983-1984 թուականներուն աշխատած է Գեղագիտութեան ազգային կեդրոնին մէջ։
  • 1984-1991 թուականներուն ուսած է Մոսկուայի թատերական արուեստի պետական հիմնարկին մէջ։
  • 1985-1988 թուականներուն եղած է «Պոպուլիար» ՎԳԱ-ի երաժիշտը։
  • 1992-ին նշանակուած է Հայաստանի Ազգային ֆիլհարմոնիք գործակալութեան նախագահ, մինչեւ 1994 ղեկավարած է Հայաստանի պետական ճազ նուագախումբը։
  • 1994-էն հիմնած է Հայաստանի Երգի պետական թատրոնը եւ եղած է անոր գեղարուեստական ղեկավարը։
  • 1995-1998 թուականներուն եղած է Երեւանի Երիտասարդական պալատին տնօրէնը։
  • 2001-էն հանդիսացած է Հայաստանի Հանրային հեռուստա-ձայնասփիւռի ընկերութեան խորհուրդի անդամ, 2009-էն՝ խորհրդատու։

Գործերը Խմբագրել

  • Հիմնած է «Այո», «777», «Ասուպ» եւ «Ընծայ» մրցանակաբաշխութիւնները[1][2][3]։,
  • Հիմնած է «Հենց այսպէս», «Տես» հեռատեսիլի հաղորդումները, «Կանաչ գօտի» եւ «Արցախի ձայներ» նախագիծերը,
  • Հիմնած է Հայաստանի «Զաքեան» ֆոնտին հովանաւորչական ամենամեայ հեղինակ-կատարողներու մրցանակաբաշխութիւնը:
  • Նախաձեռնած եւ ղեկավարած է Երեւանի գեղարուեստաթատերական հիմնարկին էսթրատային դասընթացքը:
  • Հեղինակած է բազմաթիւ երգեր, մանկական երաժշտութիւններ, փառատօններ, էսթրատային համերգներ, եւ այլն:

Մրցանակներ եւ Պարգեւներ Խմբագրել

Արթուր Գրիգորեան պարգեւատրուած է Հայաստանի եւ Արցախի պետական պարգեւներով եւ մրցանակներով:

  • 1996-ին պարգեւատրուած է ՀՀ «Մովսէս Խորենացի» շքանշանով,
  • 2005-ին պարգեւատրուած է Արցախի «Վաչագան Բարեպաշտ» շքանշանով,
  • 2008-ին ՀՀ «Հայրենիքին մատուցած ծառայություններուն համար» առաջին աստիճանի շքանշանով:
  • 2003-ին արժանացած է Հայաստանի Հանրապետութեան արուեստի վաստակաւոր գործիչի արուեստագէտի կոչման,
  • 2011-ին արժանացած է Հայաստանի Հանրապետութեան ժողովրդական արուեստագէտի կոչման:

Վաստակը Խմբագրել

Արթուր Գրիգորեան ազգային երաժշտարուեստի անխոնջ պահապաններէն է, հայկական երաժշտարուեստի զարգացման եւ տարածման նուիրեալներէն: Անոր հիմնադրած երաժշտական կրթօճախին աւանդոյթները կրողներն ու շարունակողները այսօր մշակութային լայնածաւալ գործունէութիւն կը տանին ինչպէս Հայաստանի, այնպէս ալ աշխարհի բոլոր հայ գաղթօճախներուն մէջ:

Անգնահատելի է Արթուր Գրիգորեանին ներդրումը Արցախի մշակութային կեանքին զարգացման գործին մէջ։ Ան իր ստեղծագործութիւններով կերտած եւ յաջորդող սերունդներուն փոխանցած է իր մեծ սէրը Արցախին հանդէպ։ Արցախեան առաջին պատերազմին Արցախի մէջ գտնուելով՝ իր ներկայութեամբ եւ կատարումներով կանգնած է հայ զինուորներու կողքին, ոգեշնչած եւ գօտեպնդած է զանոնք՝ բարձրացնելով ազատամարտիկներուն մարտական ոգին:

Մահը Խմբագրել

Մահացած է 4 Փետրուար 2022-ին, երկարատեւ հիւանդութենէ ետք[4]։

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել

Արտաքին յղումներ Խմբագրել