Մարսել Փրուսթ
Վալանթին Լուի Ժորժ Էօժէն Մարսել Փրուսթ (ֆրանսերէն՝ Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust, Ֆրանսացի նշանաւոր վիպասան, ակնարկագիր եւ քննադատ, մոտեռնիզմի ներկայացուցիչ։Փրուսթի գլխաւոր երկը «Կորսուած ժամանակի փնտրտուքներու մէջ» (ֆրանսերէն՝ À la recherche du temps perdu) 7 վէպէ բաղկացած վիպաշարն է (հատորներ 1-16, 1913-1927, վերջին 6 հատորները հրատարակուեր են յետմահու), որը կը նկատուի 20-րդ դարու համաշխարհային գրականութեան ամենակարեւոր ստեղծագործութիւններէն մէկը։
Մարսել Փրուսթ ֆրանսերէն՝ Marcel Proust | |
---|---|
| |
Ծննդեան անուն | ֆրանսերէն՝ Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust |
Ծնած է | 10 Յուլիս 1871[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փարիզի 16-րդ շրջան, Փարիզ[4] |
Մահացած է | 18 Նոյեմբեր 1922 |
Մահուան վայր | Փարիզի 16-րդ շրջան, Փարիզ[4] |
Քաղաքացիութիւն | Ֆրանսա[3][1] |
Մայրենի լեզու | Ֆրանսերէն |
Ուսումնավայր |
Քաղաքական գիտությունների ազատ դպրոց? Փարիզի Համալսարան |
Երկեր/Գլխաւոր գործ | À l'ombre des jeunes filles en fleurs?, Կորուսյալ ժամանակի որոնումներում? եւ Jean Santeuil? |
Տեսակ | novel sequence?, էսսե? եւ pastiche? |
Մասնագիտութիւն | վիպասան, ակնարկագիր, գրագէտ, գրաքննադատ, բանաստեղծ, արձակագիր |
Ծնողներ | հայր՝ Ադրիան Պրուստ?, մայր՝ Jeanne-Clémence Proust? |
Ստորագրութիւն |
1907 թուականին կը սկսի գրել իր մեծ ստեղծագործութիւնը՝ «Կորուսեալ ժամանակը փնտրելով», որու եօթ գլուխները կը հրատարակուին 1913 եւ 1927 թուականներուն, այսինքն՝ իր մահէն յետոյ: Երկրորդ մասը՝ «Ծաղկեալ երիտասարդ աղջիկներու ստուերի մէջ», կը շահի Կոնքուղ մրցանակ 1919 թուականին: Մարսել Փրուսթը կը մահանայ 1922 թուականի Նոյեմբերի 18-ին՝ ցնցղապատէն (bronchitis): Յուղարկաւորած են Փարիզի Փեր Լաշեզ գերեզմանատանը:
Փրուսթի վիպական աշխատանքը ժամանակի եւ յիշողութեան մասին խորհրդածութիւններ են, ինչպէս նաեւ արուեստի գործառոյթներու, որը պետք է իր սեփական աշխարհները առաջարկէ, բայց նաեւ այդ աշխատանքը սիրոյ եւ նախանձի մասին մտորումներ են գոյութեան դատարկութեան զգացողութեամբ, որը կը գունաւոր է փրուսթեան գորշ տեսիլքը, ուր համասեռամոլութիւնը կարեւոր տեղ կը զբաղեցնէ: «Կորուսեալ ժամանակը փնտրելով»-ը նմանապէս մարդկային մեծ կատակերգութիւն է աւելի քան երկու հարիւր դերասանի մասնակցութեամբ:
Կենսագրութիւն
ԽմբագրելՄարսել Փրուսթը ծնած է Փարիզ՝ 16-րդ շրջանի Օթոյ թաղամասին մէջ, իր մայրական կողմի մեծ հօր տան մէջ, որը հետագային քանդեր են նոր բնակելի շէնքեր կառուցելու նպատակով:
Մայրը՝ Ժան Քլեմանս Վայլը (ծնած է 1849 թ. Փարիզ եւ մահացեր 1905 թ.), ալզասեան եւ լորենեան հրեաներէն էր եւ պիրժայի գործակալ: Հայրը՝ բժիշկ Ատրիան Փրուսթը (ծնած է Իլիէր՝ 1834 թ. եւ մահացեր Փարիզ՝ 1903 թ.), Իլիէրի բարգաւաճ առեւտրականներէն էր: Մարսելը նաեւ ունէր աւագ եղբայր՝ Ռոպերթը (ծն.՝ 1873 թ. եւ մահացեր է 1935 թ.), վիրաբոյժ էր: Մարսելի հովանաւորն էր նմոյշահաւաք էoժէն Միւթիաքսը:
Մարսելի փխրուն առողջութիւնը հետեւանք էր իր մայրիկի յղիության ժամանակ կրած զրկանքներուն: Առողջական թերութիւններով ծնած երեխային կը փրկէ իր բժիշկ հայրը, որը ծննդաբերութեան օրը վիրաւորուեր էր ցուցարարի մը արձակած կրակէն: Ծնողքը կը վախնային, որ նորածինը չ՛ապրիր, սակայն ծնողական խնամքի շնորհիւ Մարսելը կը փրկուի մահէն: Տարուայ եղանակներէն գարունը շատ վատ կ՛ազդէր անոր առողջութեան վրայ ու նոյնիսկ անգամ մը, երբ ան 9 տարեկան էր, շնչահեղձ կ՛ըլլայ ծաղիկներու ծաղկափոշիի յարուցած ասթմային նոպայի պատճառով:
Կաթոլիկ հօր եւ հրեայ մօր զաւակը կը մկրտուի Փարիզի Սեն-Լուի-տ՛Անթըն եկեղեցւոյ մէջ: Իր ստեղծագործութիւններուն մէջ ան իրեն «հաւատացեալ» չի համարեր: Քանի որ այդ ժամանակ հակասեմականութիւնը վառ արտայայտուած էր, զինք կը քննադատեն այլ յայտնի հակասեմիսթ գրողներ:
Երիտասարդութեան տարիներ
ԽմբագրելՆախնական դասարանի մէջ սորված է Ժաք Պիզէի՝ երաժշտահան Ժորժ Պիզէի որդու հետ, որուն մայրը՝ Ժնէվիէւ Ալեւին, իր քեռու տանը սրահ ունէր, ուր կը հաւաքուէին դերասաններ: Ժնեւիէւը կրկին կ՛ամուսնանայ 1886 թ.՝ պահպանելով իր սրահը, որու մշտական այցելուն դարձեր էր Փրուսթը:
Մարսելը այնուհետեւ կ՛ուսանի Քոնտորսէ լիսէի մէջ՝ սկսած 1882 թ.: Հինգերորդ ուսումնական տարին կը կրկնէ ու կը մնայ նոյն կարգը, սակայն առաջին անգամ ըլլալով անոր անունը կը գրեն գերազանցներու ցուցակին մէջ 1884 թ.: Ան դասերէն կը բացակայէր առողջական խնդիրներու պատճառով, սակայն արդէն անգիր գիտէր Վիքթոր Հիւկոյի, Միւսէի եւ Ժան Սանթոյի ստեղծագործութիւնները: Ան նաեւ կ՛ուսանի փիլիսոփայ Ալֆոնս Տառլիուի մօտ:
Գրողի մանկական եւ երիտասարդական առաջին սէր Մարի տը Պենարտաքիի հետ ան ներկայացումներ կ՛ունենայ Ելիսէեան դաշտերուն մէջ: Անոնք կը դադրին հանդիպիլ 1887: Փրուսթը իր գրական առաջին քայլերը կը կատարէ դեռ լիսէի մէջ ուսանած վերջին տարիներուն: Աւելի ուշ՝ 1982 թ. ան կը հիմնադրէ փոքր հանդէս մը Քոնտորսէի նախկին նոյն ուսումնական կարգի համալսարանականներուն հետ՝ «Պանքէթ»-ը: Այս սկիզբ կը դնէ իր ցուցամոլ հռչակին: Այդ ընթացքին կը ծանօթանայ Լիւսիէն Տոտէի՝ վիպասան Ալֆոնս Տոտէի տղուն հետ:
1889-90 թթ. կը ծառայէ բանակին մէջ՝ Օրլեանի մէջ, որու մասին հետագային հաճելի յիշողութիւններ ունէր: Իսկ յաջորդած ժամանակաշրջանին Փարիզի մէջ կը ծանօթանայ Կասթոն Արման տը Քայավէի հետ, որը կը դառնայ անոր մտերիմ ընկերը: Ան նաեւ կը ծանօթանայ վերջինիս նշանածի՝ Ժաննա Փուքէի հետ որուն եւ կը սիրահարուի հետագային:
Զինծառայութիւնէն յետոյ կը յաճախէ Ալպեռ Սորելի եւ Անաթոլ Լըռուա-Պոլիոյի քաղաքական գիտութիւններու դասընթացքին Ազատ դպրոցին մէջ, որ զինք կը համարէ շատ խելացի: Ան իր հայրիկէն կ՛առաջարկէ դիւանագիտական մրցոյթի մասնակցիլ Հնագիտութեան դպրոցին մէջ: Այնուհետեւ կ՛աւարտէ Սորպոնի համալսարանի Պսակաւոր Արուեստի աստիճանը 1895 թ.:
1896 թ. կը հրապարակէ «Հաճոյքները եւ օրերը» արձակ բանաստեղծութիւններու ժողովածուն, որը գրաքննադատներու եւ յատկապէս գրող Ժան Լորէնի կողմէ բարձր գնահատականի կ՛արժանանայ: Վերջինիս հետ նոյնիսկ մենամարտի դուրս կու գան, որը կ՛աւարտի առանց որեւէ կողմ մը վնասուելու: Այնուհետեւ կը հրատարակէ «Կորուսեալ ժամանակը փնտրելով» վէպի առաջին գլուխները:
Րասքինի թարգմանութիւնները
ԽմբագրելՔնջութն ու ջրաշուշանները
- Ամիէնի Աստուածաշունչը
Փրուսթը կը թարգմանէ Ճոն Րասքինի «Ամիէնի Աստուծաշունչը» 1904 թ. եւ այն կը նուիրէ նախորդ տարի մահացած իր հօրը: Այս աշխատանքը, ինչպէս նաեւ իր երկրորդ թարգմանութիւնը՝ «Քնջութն ու ջրաշուշանները» (թարգմանուած 1906 թ.) գովասանքի կ՛արժանանայ քննադատներու կողմէն:
Այս ընթացքը ապագայ գրողի համար բեղումնալից էր, որմով եւ հետագային հաստատուեցաւ իր անձը: Փաստացի իր թարգմանութիւնները Փրուսթը կը հարստացնէր լիուլի ծանօթագրութիւններով եւ երկար նախաբաններով, որոնք բնագիրի հետ նոյնչափ կարեւորութիւն ձեռք կը բերեն: Րասքինի ստեղծագործութիւնները թարգմանելով Փրուսթը քայլ առ քայլ կը դառնայ անոր քննադատներէն մէկը, որը յատկապէս կ՛երեւի թարգմանուելիք բնագրի՝ իր գրած նախաբանին մէջ:
Գրականութիւն
Խմբագրել- Salaman E. The Great Confession: from Aksakov and De Quincey to Tolstoy and Proust. London. Allen Lane The Penguin Press, 1973.
- Батай Ж. Пруст Archived 2009-05-31 at the Wayback Machine. Կաղապար:Недоступная ссылка // Батай Ж. Литература и Зло [: Сб. эссе:]. М.: МГУ, 1994. — ISBN 5-211-03159-8
- Мамардашвили М. К. Психологическая топология пути: М.Пруст «В поисках утраченного времени» Archived 2013-02-19 at the Wayback Machine. [: лекции 1984—1985 гг. ] / Редактор И. К. Мамардашвили. СПб.: Русский Христианский гуманитарный институт, 1997. — 571 с. — ISBN 5-88812-049-9
- Жера́р Жене́тт. Фигуры. М.: «Издательство им. Сабашниковых», 1998. — ISBN 5-8242-0065-3
- R. M. Bales. The Cambridge Companion to Proust[permanent dead link] — Cambridge University Press, 2001. — 266 p.
- Хосе Ортега-и-Гассет Время, расстояние и форма в искусстве Пруста
- Таганов А. Н. Русская тема в творчестве Пруста // Наваждения: к истории «русской идеи» во французской литературе XX в.: материалы российско-французского коллоквиума (С.-Петерб., 2-3 июля 2001 г.)/отв. ред. С. Л. Фокин. М.: Наука, 2005. С.24-35.
- Николаева Т. М. О чём на самом деле писал Марсель Пруст? — М.: Языки славянской культуры, 2012. — 128 с. — (Studia philological/ Series minor). — 600 экз., ISBN 978-5-9551-0519-2
- Марсель Пруст в русской литературе (сост. О. А. Васильева, М. В. Линдстрем). Вст. ст. А. Д. Михайлова, с. 5-41. — М., 2000
- Михайлов А. Д. Поэтика Пруста. — М.: Языки славянской культуры, 2012. — 504 с., ISBN 978-5-9551-0610-6
- F. C. Green, The Mind Of Proust (1949)
- Aciman, André (2004) The Proust Project. New York: Farrar, Straus and Giroux
- Теодор Адорно (1967) Prisms. Cambridge, Mass.: MIT Press
- Теодор Адорно "Short Commentaries on Proust, " Notes to Literature, trans. S. Weber-Nicholsen (New York: Columbia University Press, 1991).
- Albaret, Céleste (2003) Monsieur Proust. New York: The New York Review of Books (Мемуары домоправителя Пруста)
- Вальтер Беньямин. К портрету Пруста
- Bernard, Anne-Marie (2002) The World of Proust, as seen by Paul Nadar. Cambridge, Mass.: MIT Press
- D. Capetanakis, 'A Lecture on Proust', in Demetrios Capetanakis A Greek Poet In England (1947)
- Carter, William C. (2002) Marcel Proust: a life. New Haven: Yale University Press
- Chardin, Philippe (2006) Proust ou le bonheur du petit personnage qui compare. Paris: Honoré Champion
- Chardin, Philippe et alii (2010) Originalités proustiennes. Paris: Kimé
- Davenport-Hines, Richard (2006) A Night at the Majestic. London: Faber and Faber ISBN 978-0-571-22009-0
- De Botton, Alain (1998) How Proust Can Change Your Life. New York: Vintage Books
- Жиль Делёз (2004) Пруст и знаки (Marsel Proust et les signes) / Пер. с фр. Е. Г. Соколова. — СПб.: Лаб. метафиз. исслед. при Философ. фак. СПбГУ: Алетейя, 1999.
- Поль де Ман Allegories of Reading: Figural Language in Rousseau, Nietzsche, Rilke, and Proust, (ISBN 0-300-02845-8) 1979
- Жюльен Грак, «Proust Considered as An End Point» in Reading Writing (New York: Turtle Point Press,), 113—130.
- Karlin, Daniel (2005) Proust’s English. Oxford: Oxford University Press ISBN 978-0-19-925688-4
- Юлия Кристева Time and Sense. Proust and the Experience of Literature. New York: Columbia U. Press, 1996.
- George Painter (1959) Marcel Proust: a biography; Vols. 1 & 2. London: Chatto & Windus
- Shattuck, Roger (1963) Proust’s Binoculars: a study of memory, time, and recognition in «À la recherche du temps perdu». New York: Random House
- Spitzer, Leo "Proust’s Style, " [1928] in Essays in Stylistics (Princeton, Princeton U. P., 1948).
- Shattuck, Roger (2000) Proust’s Way: a field guide to «In Search of Lost Time». New York: W. W. Norton
- Tadié, Jean-Yves (2000) Marcel Proust: a life. New York: Viking
- Эдмунд Уайт (1998) Marcel Proust. New York: Viking Books
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
- ↑ Valentin Louis Georges Eugène M Proust — ministère de la Culture.
- ↑ 3,0 3,1 RKDartists
- ↑ 4,0 4,1 Пруст Марсель // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.