Վալանթին Լուի Ժորժ Էօժէն Մարսել Փրուսթ (ֆրանսերէն՝ Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust, Ֆրանսացի նշանաւոր վիպասան, ակնարկագիր եւ քննադատ, մոտեռնիզմի ներկայացուցիչ։Փրուսթի գլխաւոր երկը «Կորսուած ժամանակի փնտրտուքներու մէջ» (ֆրանսերէն՝ À la recherche du temps perdu) 7 վէպէ բաղկացած վիպաշարն է (հատորներ 1-16, 1913-1927, վերջին 6 հատորները հրատարակուեր են յետմահու), որը կը նկատուի 20-րդ դարու համաշխարհային գրականութեան ամենակարեւոր ստեղծագործութիւններէն մէկը։

Մարսել Փրուսթ
ֆրանսերէն՝ Marcel Proust
Ծննդեան անուն ֆրանսերէն՝ Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust
Ծնած է 10 Յուլիս 1871(1871-07-10)[1][2][3][…]
Ծննդավայր Փարիզի 16-րդ շրջան, Փարիզ[4]
Մահացած է 18 Նոյեմբեր 1922
Մահուան վայր Փարիզի 16-րդ շրջան, Փարիզ[4]
Քաղաքացիութիւն  Ֆրանսա[5]
Մայրենի լեզու Ֆրանսերէն
Ուսումնավայր Քաղաքական գիտությունների ազատ դպրոց?
Փարիզի Համալսարան
Երկեր/Գլխաւոր գործ À l'ombre des jeunes filles en fleurs?, Կորուսյալ ժամանակի որոնումներում? եւ Jean Santeuil?
Տեսակ novel sequence?, էսսե? եւ pastiche?
Մասնագիտութիւն վիպասան, ակնարկագիր, գրագէտ, գրաքննադատ, բանաստեղծ, արձակագիր
Ծնողներ հայր՝ Ադրիան Պրուստ?, մայր՝ Jeanne-Clémence Proust?
Ստորագրութիւն

1907 թուականին կը սկսի գրել իր մեծ ստեղծագործութիւնը՝ «Կորուսեալ ժամանակը փնտրելով», որու եօթ գլուխները կը հրատարակուին 1913 եւ 1927 թուականներուն, այսինքն՝ իր մահէն յետոյ: Երկրորդ մասը՝ «Ծաղկեալ երիտասարդ աղջիկներու ստուերի մէջ», կը շահի Կոնքուղ մրցանակ 1919 թուականին: Մարսել Փրուսթը կը մահանայ 1922 թուականի Նոյեմբերի 18-ին՝ ցնցղապատէն (bronchitis): Յուղարկաւորած են Փարիզի Փեր Լաշեզ գերեզմանատանը:

Փրուսթի վիպական աշխատանքը ժամանակի եւ յիշողութեան մասին խորհրդածութիւններ են, ինչպէս նաեւ արուեստի գործառոյթներու, որը պետք է իր սեփական աշխարհները առաջարկէ, բայց նաեւ այդ աշխատանքը սիրոյ եւ նախանձի մասին մտորումներ են գոյութեան դատարկութեան զգացողութեամբ, որը կը գունաւոր է փրուսթեան գորշ տեսիլքը, ուր համասեռամոլութիւնը կարեւոր տեղ կը զբաղեցնէ: «Կորուսեալ ժամանակը փնտրելով»-ը նմանապէս մարդկային մեծ կատակերգութիւն է աւելի քան երկու հարիւր դերասանի մասնակցութեամբ:

Կենսագրութիւն Խմբագրել

Մարսել Փրուսթը ծնած է Փարիզ՝ 16-րդ շրջանի Օթոյ թաղամասին մէջ, իր մայրական կողմի մեծ հօր տան մէջ, որը հետագային քանդեր են նոր բնակելի շէնքեր կառուցելու նպատակով:

 
Ռոպերթ եւ Մարսել Փրուսթները, 1876 թ.

Մայրը՝ Ժան Քլեմանս Վայլը (ծնած է 1849 թ. Փարիզ եւ մահացեր 1905 թ.), ալզասեան եւ լորենեան հրեաներէն էր եւ պիրժայի գործակալ: Հայրը՝ բժիշկ Ատրիան Փրուսթը (ծնած է Իլիէր՝ 1834 թ. եւ մահացեր Փարիզ՝ 1903 թ.), Իլիէրի բարգաւաճ առեւտրականներէն էր: Մարսելը նաեւ ունէր աւագ եղբայր՝ Ռոպերթը (ծն.՝ 1873 թ. եւ մահացեր է 1935 թ.), վիրաբոյժ էր: Մարսելի հովանաւորն էր նմոյշահաւաք էoժէն Միւթիաքսը:

Մարսելի փխրուն առողջութիւնը հետեւանք էր իր մայրիկի յղիության ժամանակ կրած զրկանքներուն: Առողջական թերութիւններով ծնած երեխային կը փրկէ իր բժիշկ հայրը, որը ծննդաբերութեան օրը վիրաւորուեր էր ցուցարարի մը արձակած կրակէն: Ծնողքը կը վախնային, որ նորածինը չ՛ապրիր, սակայն ծնողական խնամքի շնորհիւ Մարսելը կը փրկուի մահէն: Տարուայ եղանակներէն գարունը շատ վատ կ՛ազդէր անոր առողջութեան վրայ ու նոյնիսկ անգամ մը, երբ ան 9 տարեկան էր, շնչահեղձ կ՛ըլլայ ծաղիկներու ծաղկափոշիի յարուցած ասթմային նոպայի պատճառով:

Կաթոլիկ հօր եւ հրեայ մօր զաւակը կը մկրտուի Փարիզի Սեն-Լուի-տ՛Անթըն եկեղեցւոյ մէջ: Իր ստեղծագործութիւններուն մէջ ան իրեն «հաւատացեալ» չի համարեր: Քանի որ այդ ժամանակ հակասեմականութիւնը վառ արտայայտուած էր, զինք կը քննադատեն այլ յայտնի հակասեմիսթ գրողներ:

Երիտասարդութեան տարիներ Խմբագրել

 
Փրուսթը՝ ձախէն առաջինը, երկրորդ շարք, Քոնտողսէի լիսէ, 1888-89 թթ.

Նախնական դասարանի մէջ սորված է Ժաք Պիզէի՝ երաժշտահան Ժորժ Պիզէի որդու հետ, որուն մայրը՝ Ժնէվիէւ Ալեւին, իր քեռու տանը սրահ ունէր, ուր կը հաւաքուէին դերասաններ: Ժնեւիէւը կրկին կ՛ամուսնանայ 1886 թ.՝ պահպանելով իր սրահը, որու մշտական այցելուն դարձեր էր Փրուսթը:

Մարսելը այնուհետեւ կ՛ուսանի Քոնտորսէ լիսէի մէջ՝ սկսած 1882 թ.: Հինգերորդ ուսումնական տարին կը կրկնէ ու կը մնայ նոյն կարգը, սակայն առաջին անգամ ըլլալով անոր անունը կը գրեն գերազանցներու ցուցակին մէջ 1884 թ.: Ան դասերէն կը բացակայէր առողջական խնդիրներու պատճառով, սակայն արդէն անգիր գիտէր Վիքթոր Հիւկոյի, Միւսէի եւ Ժան Սանթոյի ստեղծագործութիւնները: Ան նաեւ կ՛ուսանի փիլիսոփայ Ալֆոնս Տառլիուի մօտ:

Գրողի մանկական եւ երիտասարդական առաջին սէր Մարի տը Պենարտաքիի հետ ան ներկայացումներ կ՛ունենայ Ելիսէեան դաշտերուն մէջ: Անոնք կը դադրին հանդիպիլ 1887: Փրուսթը իր գրական առաջին քայլերը կը կատարէ դեռ լիսէի մէջ ուսանած վերջին տարիներուն: Աւելի ուշ՝ 1982 թ. ան կը հիմնադրէ փոքր հանդէս մը Քոնտորսէի նախկին նոյն ուսումնական կարգի համալսարանականներուն հետ՝ «Պանքէթ»-ը: Այս սկիզբ կը դնէ իր ցուցամոլ հռչակին: Այդ ընթացքին կը ծանօթանայ Լիւսիէն Տոտէի՝ վիպասան Ալֆոնս Տոտէի տղուն հետ:

1889-90 թթ. կը ծառայէ բանակին մէջ՝ Օրլեանի մէջ, որու մասին հետագային հաճելի յիշողութիւններ ունէր: Իսկ յաջորդած ժամանակաշրջանին Փարիզի մէջ կը ծանօթանայ Կասթոն Արման տը Քայավէի հետ, որը կը դառնայ անոր մտերիմ ընկերը: Ան նաեւ կը ծանօթանայ վերջինիս նշանածի՝ Ժաննա Փուքէի հետ որուն եւ կը սիրահարուի հետագային:

Զինծառայութիւնէն յետոյ կը յաճախէ Ալպեռ Սորելի եւ Անաթոլ Լըռուա-Պոլիոյի քաղաքական գիտութիւններու դասընթացքին Ազատ դպրոցին մէջ, որ զինք կը համարէ շատ խելացի: Ան իր հայրիկէն կ՛առաջարկէ դիւանագիտական մրցոյթի մասնակցիլ Հնագիտութեան դպրոցին մէջ: Այնուհետեւ կ՛աւարտէ Սորպոնի համալսարանի Պսակաւոր Արուեստի աստիճանը 1895 թ.:

1896 թ. կը հրապարակէ «Հաճոյքները եւ օրերը» արձակ բանաստեղծութիւններու ժողովածուն, որը գրաքննադատներու եւ յատկապէս գրող Ժան Լորէնի կողմէ բարձր գնահատականի կ՛արժանանայ: Վերջինիս հետ նոյնիսկ մենամարտի դուրս կու գան, որը կ՛աւարտի առանց որեւէ կողմ մը վնասուելու: Այնուհետեւ կը հրատարակէ «Կորուսեալ ժամանակը փնտրելով» վէպի առաջին գլուխները:

Րասքինի թարգմանութիւնները Խմբագրել

 
Մարսել Փրուսթ, 1982 թ. լուսանկար

Քնջութն ու ջրաշուշանները

  • Ամիէնի Աստուածաշունչը

Փրուսթը կը թարգմանէ Ճոն Րասքինի «Ամիէնի Աստուծաշունչը» 1904 թ. եւ այն կը նուիրէ նախորդ տարի մահացած իր հօրը: Այս աշխատանքը, ինչպէս նաեւ իր երկրորդ թարգմանութիւնը՝ «Քնջութն ու ջրաշուշանները» (թարգմանուած 1906 թ.) գովասանքի կ՛արժանանայ քննադատներու կողմէն:

Այս ընթացքը ապագայ գրողի համար բեղումնալից էր, որմով եւ հետագային հաստատուեցաւ իր անձը: Փաստացի իր թարգմանութիւնները Փրուսթը կը հարստացնէր լիուլի ծանօթագրութիւններով եւ երկար նախաբաններով, որոնք բնագիրի հետ նոյնչափ կարեւորութիւն ձեռք կը բերեն: Րասքինի ստեղծագործութիւնները թարգմանելով Փրուսթը քայլ առ քայլ կը դառնայ անոր քննադատներէն մէկը, որը յատկապէս կ՛երեւի թարգմանուելիք բնագրի՝ իր գրած նախաբանին մէջ:

Գրականութիւն Խմբագրել

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել