Մելինէ Մանուշեան
Մելինէ Մանուշեան (13 Նոյեմբեր 1913[2], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[2] - 6 Դեկտեմբեր 1989[3][2], Fleury-Mérogis, Ֆրանսա[2][5]) , ֆրանսահայ գործիչ։ Դիմադրութեան մասնակից Միսաք Մանուշեանի կինը։
![[2]](#cite_note-%5Bhttps://commons.wikimedia.org/wiki/File:Acte_de_d%25C3%25A9c%25C3%25A8s_-_M%25C3%25A9lin%25C3%25A9e_Assadourian.png_https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Acte_de_d%25C3%25A9c%25C3%25A8s_-_M%25C3%25A9lin%25C3%25A9e_Assadourian.png%5D<span_class=%22wef_low_priority_links%22></span><div_style=%22display:none%22></div>-2){kind=link}
| Մելինէ Մանուշեան | |
|---|---|
 | |
| Ծննդեան անուն |
ֆրանսերէն՝ Melina Assadourian ֆրանսերէն՝ Mélinée Soukémian |
| Նաեւ յայտնի է իբրեւ | Jacqueline Albertini[1] |
| Ծնած է | 13 Նոյեմբեր 1913[2] |
| Ծննդավայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[2] |
| Մահացած է | 6 Դեկտեմբեր 1989[3][2] (76 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Fleury-Mérogis, Ֆրանսա[2] |
| Քաղաքացիութիւն |
.svg){kind=small} Օսմանեան Կայսրութիւն Ֆրանսա.svg){kind=small} Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն |
| Ազգութիւն | Հայ[4] |
| Ուսումնավայր | Դպրոցասէր Տիկնանց Վարժարան |
| Մասնագիտութիւն | քարտուղար, գրագէտ, Ֆրանսական Դիմադրութեան Մարտիկ, ուսուցիչ |
| Անդամութիւն | Հայաստանի օգնության կոմիտեի Ֆրանսիայի մասնաճյուղ? եւ Ֆրանսահայ ժողովրդական միութիւն |
| Կուսակցութիւն | Ֆրանսայի Համայնավար Կուսակցութիւն |
| Ամուսին | Միսաք Մանուշեան |
Ստորագրութիւն | |
![[1]](#cite_note-%5Bhttps://commons.wikimedia.org/wiki/File:M%25C3%25A9lin%25C3%25A9e_Manouchian_-_Attestation_FFI.jpg_https://commons.wikimedia.org/wiki/File:M%25C3%25A9lin%25C3%25A9e_Manouchian_-_Attestation_FFI.jpg%5D<span_class=%22wef_low_priority_links%22></span><div_style=%22display:none%22></div>-1){kind=link}
Կենսագրական գիծեր Խմբագրել
Ծնած է 1913 թուականին Կ. Պոլիս։ Հայոց Ցեղասպանութեան ժամանակ կորսնցուցած է ծնողները։ Մանկութիւնը անցուցած է որբանոցներուն մէջ։ Մինչեւ 1926 թուական ապրած է Մարսէյլ, 1934 թուականին ծանօթացած է ապագայ ամուսինին հետ։ Մօտ յարաբերութիւններու մէջ եղած է Շարլ Ազնաւուրի ընտանիքի հետ։
Միսաք Մանուշեանի՝ կնոջն ուղարկած վերջին նամակի բնօրինակը կը պահուի Քոնկրէսի գրադարանին մէջ, Ուաշինկթըն։ Լուի Արակոն, ոգեշնչուած Մանուշեանի վերջին նամակէն՝ ուղղուած կնոջը, գրած է «Տողեր՝ յիշատակի համար» (Strophes pour se souvenir) բանաստեղծութիւնը։
Միսաք Մանուշեանի մահապատժի[6] իրագործումէն ետք ան երբեք չէ ամուսնացած։
1954 թուականին Մելինէ Մանուշեան գրած է ամուսինին նուիրուած յուշերը, որոնց հիման վրայ նկարահանուած է ժապաւէն մը, 1985 թուականին։
Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել
- ↑ https://commons.wikimedia.org/wiki/File:M%C3%A9lin%C3%A9e_Manouchian_-_Attestation_FFI.jpg
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Acte_de_d%C3%A9c%C3%A8s_-_M%C3%A9lin%C3%A9e_Assadourian.png
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
- ↑ Krikorian A., Heratchian H. Le dictionnaire biographique: Arméniens d'hier et d'aujourd'hui — Maisons-Alfort: 2021. — P. 364–365. — ISBN 978-2-905686-93-0
- ↑ «Melinee Manouchian»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2014-11-29-ին։ արտագրուած է՝ 2022-11-29
- ↑ Technologies Peyotto։ «1944թ. այս օրը Փարիզում գնդակահարւեց բանաստեղծ Միսաք Մանուշեանը. (պատմութին)»։ 1in.am։ արտագրուած է՝ 2022-11-29
