Սեպուհ Լազ-Մինասեան
Թաւատառ գրութիւն (1825, Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն - 1887), հայ թատերագիր եւ թարգմանիչ։
Սեպուհ Լազ-Մինասեան | |
---|---|
Ծնած է | 1825 |
Ծննդավայր | Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն |
Մահացած է | 1887 |
Ուսումնավայր | Մուրատ-Ռափայէլեան Վարժարան |
Մասնագիտութիւն | թարգմանիչ, թատերագիր |
Կեանք եւ գործունէութիւն
ԽմբագրելԾնած է Կոստանդնուպոլիս, ուր ստացած է նախնական կրթութիւնը, ապա՝ 1838 թուականիէն ուսումը շարունակած է Փարիզի Մուրատեան վարժարանը։
Վերադառնալով Կ. Պոլիս, զբաղած է ուսուցչութեամբ։ 1850-ականներու վերջերը սկսած է թատրոնով հետաքրքրուիլ։ Ֆրանսերէնէ թարգմանած է թատերախաղեր, գրել թատերական երկեր, որոնց զգալի մասը բեմադրած է։
Թատերախաղեր
ԽմբագրելԻնքնուրոյն գործերէն են՝ «Արշակ Բ․», «Արա Գեղեցիկ» (1861), «Զապէլ» (1858), «Փարթամ Ամիրա» (1873), «Մարի եւ Խոսրով» (1870), «Ամբակում», «Սելիմ Գ․ եւ Ապտուլ Ազիզ» եւ այլն,
Թարգմանութիւններ
ԽմբագրելԹարգմանութիւններէն են՝ «Հելէնէ», «Արման Մարի», «Սուտ Փիլիսոփաներ», «Տոննա Լէոնորա», «Կարմիր Կամուրջ», «Տիկին Սոֆրոնիա», «Հերթայի աղջիկը»[1]։
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ Գառնիկ Ստեփանեան (1981)։ Կենսագրական բառարան, հատոր Բ։ Երևան: «Սովետական գրող»։ էջ 23։