Աննա Պետրոսեան

Հայ դերասանուհի, արձակագիր, թատերագիր եւ հրապարակախօս։ 19եւ5 թուականէն Հայաստանի Գրողներու Միութեան անդամ։

Աննա Պետրոսեան (10 Մարտ 1935(1935-03-10), Լենինական, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Անդրկովկասի ԽՖՍՀ, Խորհրդային Միութիւն - 28 Յուլիս 2017(2017-07-28)), դերասանուհի, արձակագիր, թատերագիր եւ հրապարակախօս։ 19եւ5 թուականէն Հայաստանի Գրողներու Միութեան անդամ։

Աննա Պետրոսեան
Ծնած է 10 Մարտ 1935(1935-03-10)
Ծննդավայր Լենինական, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Անդրկովկասի ԽՖՍՀ, Խորհրդային Միութիւն
Մահացած է 28 Յուլիս 2017(2017-07-28) (82 տարեկանին)
Քաղաքացիութիւն  Խորհրդային Միութիւն
 Հայաստան
Ուսումնավայր Երեւանի Պետական Գեղարուեստաթատերական հիմնարկ
Մասնագիտութիւն դերասանուհի, արձակագիր, բեմադրիչ
Աշխատավայր Հրաչեայ Ղափլանեանի Անուան Տրամաթիքական Թատրոն
Անդամութիւն Հայաստանի Գրողներու Միութիւն եւ Հայաստանի Թատերական Գործիչներու Միութիւն
Երեխաներ Նարինէ Թուխիկեան

Կենսագրութիւն

Խմբագրել

Ծնած է Լենինական։ 1952 թուականին աւարտած է Լենինականի Յ. Թումանեանի անուան միջնակարգ դպրոցը։ 1957 թուականին աւարտած է Երեւանի գեղարվեստա-թատերական հիմնարկը։

1960-1967 թուականներուն իբրեւ հաղորդավար աշխատած է ՀԽՍՀ հեռուստեսիլի եւ ռատիօ հաղորդումներու պետական կոմիտէին մէջ։

1966 թուականէն իբրեւ դերասանուհի աշխատած է Երեւանի Տրամաթիքական թատրոնին մէջ։ 1975 թուականէն եղած է անդամ՝ Հայաստանի Գրողներու միութեան եւ Հայաստանի թատերական գործիչներու միութեան[1]։

1978 թուականին Երեւանի Տրամաթիքական թատրոնը բեմադրած է անոր «Ամազոններ» ողբերգութիւնը, ինչպէս նաեւ բեմադրուած են Պետրոսեանի «Խոր ջրհորներ»ը (1969), «Հանիր, խնդրում եմ, դիմակս»ը (1974)։

Եղած է Երեւանի Հրաչեայ Ղափլանեանի անուան պետական Տրամաթիքական թատրոնի դերասանուհի (1966-1985)։

Հրատարակուած են Պետրոսեանի «Որպէս հացն հանապազօրեայ» (1971), «Կումարի Մեծ Տիկնոջ պատմութիւնները» (1990), «Սէրն աշխարհէն խռովել` կ'երթայ» (2004), «Մոզ քաղաքի կործանումը»(2004) վէպերը, «Եկայ, որ մնամ» (1986) թատրերգութիւններու ժողովածուները։

1985-1992 թուականներուն եղած է Առասպել դպրաթատրոնի հիմնադիր-ղեկավար, ուր բեմադրած է իր հեղինակած «Մենուա», «Ինչպէս Շարան եկաւ Շիրակ» (1986), «Տիրամոր ճիչը» (1989), «Զվուարթնոց» (1990, բացօթեայ՝ Զուարթնոցի տարածքին), «Բանտախուց 7160» (1999), «Արտոնւած եղեռն» (2005) թատերգութիւնները։

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել
  1. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007