Գերման Աւագեան, (12 Դեկտեմբեր 1962(1962-12-12), Խոնի, Իմերեթի մարզ, Վրաստան - 16 Փետրուար 2020(2020-02-16), Երեւան, Հայաստան), հայ լուսանկարիչ, վաւերագիր[1]։

Գերման Աւագեան
Ծնած է 12 Դեկտեմբեր 1962(1962-12-12)
Ծննդավայր Խոնի, Իմերեթի մարզ, Վրաստան
Մահացած է 16 Փետրուար 2020(2020-02-16) (57 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստան
Քաղաքացիութիւն  Խորհրդային Միութիւն
 Հայաստան
Ուսումնավայր Հայաստանի ազգային բազմարուեստի համալսարան
Մասնագիտութիւն լուսանկարիչ

Կենսագրութիւն Խմբագրել

1974-1978 թուականներին բնակած է Գերմանիոյ Դեմոկրատական Հանրապետութիւն: 1979-1980 թուականներին ուսանած է Պելառուսիոյ Շուչին քաղաքին մէջ, 1980-1985 թուականներուն՝ Երեւանի բազմարոեւստ-ճարտարագիտական polytechnic հիմնարկին մէջ։ 1989 թուականէն որպէս ազատ լուսանկարիչ համագործակցեր է տարբեր պարբերականներու հետ։

Լուսանկարներ ստեղծած է Հայաստանի ընկերային ներդրումներու հիմնադրամի օրացոյցի համար, Բաց հասարակութեան հիմնարկի Վերսուս տաղավարի հետ համատեղ ստեղծեր «Արուեստը հայկական կալանավայրերու մէջ» օրացոյցը[2]:

Լուսանկարներուն մէջ ան անդրադաձած է ընկերային հարցերուն, մտաւոր առողջութեան խնդիրներուն, հանքարդիւնաբերութեան հարցերուն, հաշմանդամութեան եւ աղքատութեան խնդիրներուն[1]։

Մրցանակներ Խմբագրել

  • «Ֆիֆտի Քրոուզ» միջազգային ֆոնտի մրցանակը փաստագրական լուսանկարչութեան համար, 2002, Սան Ֆրանսիսքօ, ԱՄՆ։

Ցուցահանդեսներ Խմբագրել

  • Միութենական ցուցահանդէս, Մոսկուա (1986 թ., պրոնզէ մետալ)
  • «Ղարաբաղ 92», Երեւանի պատմութեան թանգարան, 1992 թ.
  • «Ծանօթ դէմքերու քաղաքը», յատուկ շոու, Երեւան, 1994 թ.
  • «Վաղուայ օրուայ տունը», ՅՈՒՆԻՍԵՖ, 1995 թ.
  • «Կատակողներու ի դպրոցը», Երեւան
  • Հայկական արուեստի ցուցադրում, Պոխում, Գերմանիա
  • «SOS-ի կանչ» բանականութեան թագաւորութիւնէն անդին, յատուկ շոու, Երեւան, 1997 թ.
  • «Իմիջիայլոց» յատուկ ցուցահանդէս - շոու, Երեւան, 1998 թ.
  • ՄիջազգայինՊբիեննալե, Կիւմրի
  • ԵՈՒՆԵՍՔՕ, «Մի լքէք տարիքաւորներուն», 1999 թ.
  • «SOS-ի կանչ» բանականութեան թագաւորութիւնէն անդին, յատուկ ցուցահանդէս շոու, Թորոնթո, Գանատա
  • «Չյայտարարուած պատերազմի ուղիներով», Ղարաբաղի հակամարտութիւն
  • «Լոյսը թունելի վերջաւորութեան», ՅՈՒՆԻՍԵՖ, ՄԱԿ-ի գլխաւոր գրասենեակ, Երեւան, 2000 թ.
  • Անհատական 30 շրջիկ ցուցահանդէսներ սահմանամերձ գիւղերու մէջ, 2006 թ.
  • «Մահէն յետոյ ծնուածները» շարք, Ֆօթոփառատօն, Ֆրանսա[3]

Մեջբերումներ Գերման Աւագանէն Խմբագրել

  Լուսանկարը բացիկ չէ, այլ պատմութիւն է, եւ այդ սկզբունքով ալ կ'աշխատիմ տարիներ շարունակ[4]:  


Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել

  1. 1,0 1,1 «Հայրենի Կեանք»։ Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon) (en-US)։ 2020-02-26։ արտագրուած է՝ 2021-12-14 
  2. «Գերման Ասլանի Աւագեան»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2016-09-09-ին։ արտագրուած է՝ 2020-02-17 
  3. «Գերման Աւագեան` պատմութեան վաւերագրողը»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2020-02-17-ին։ արտագրուած է՝ 2020-02-17 
  4. Գերման Աւագեան. «Դէմքը մարդու սեփականութիւնն է, եւ նոյնիսկ մահէն յետոյ ոչ ոք իրաւունք չունի այն օգտագործել»

Արտաքին յղումներ Խմբագրել