Անթուն Խանճի
(Վերայղուած է Հայր Անթուն Խանճի-էն)
Հայր Անթուն Խանճի, (անհայտ, Հալէպ, Սուրիա - 1880, Հալէպ, Սուրիա), բնիկ Հալէպցի, ուսումը առած է Զմմառի վանքը, հաստատուած է Պէյրութ եւ եղած՝ Պէյրութի կաթողիկէ համայնքի ժողովրդապետ երկար ժամանակ: Գրած է արաբերէն լեզուով Թարիխ էլ էրմեն (Հայոց Պատմութիւն), հրատարակուած Երուսաղէմ 1868֊ին, տպարան Սէն Սեբիւլքրը, Անթուն Խանճի մեռաւ շուրջ 1880-ին[1]։
| Անթուն Խանճի | |
|---|---|
| Ծնած է | անհայտ |
| Ծննդավայր | Հալէպ, Սուրիա |
| Մահացած է | 1880 |
| Մահուան վայր | Հալէպ, Սուրիա |
| Կրօնք | Կաթոլիկութիւն |
Ծանոթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ Սփիւռքահայ Արդի Գրականութիւն (խմբ. խմբագրող եւ համադրող՝ Սեդա Ծաղիկեան-Տէմիրճեան), Միշիկըն, «Ռօյըլ Օք», 1994։