Սուրբ Տավինօ
Սուրբ Տավինօ, խստակրօն ճգնաւոր եւ հրաշագործ:
| Սուրբ Տավինօ | |
|---|---|
| Ծնած է | անհայտ[1] |
| Մահացած է | 3 Յունիս 1050[1] |
| Մահուան վայր | Լուկա, Թոսքանա, Իտալիա[1] |
| Մասնագիտութիւն | pilgrim |
Տավինօ անունը կ'ենթադրուի, որ Դաւիթ, Զաւէն կամ Դուին բառերու հնչիւնափոխութեան արդիւնք է:
Կեանքը
ԽմբագրելԾնած է Հայաստան, մահացած է Լուքքայի մէջ, 3 Յունիս 1050-ին:
Ըստ հռոմէական վկայաբանութեան, Տավինօն՝ վաճառելով իր երկրային բարիքները, կը դառնայ «Քրիստոսի ուխտաւոր»։ Լքելով ծննդավայր Հայաստանը, ան նախ կ'այցելէ Երուսաղէմ, ապա՝ Հռոմ, առաքեալներու տաճարները: Ան մտադրած էր իր ճամբորդութիւնը շարունակել դէպի Սանթիակօ Տի Քոմփոսթելլա՝ Յովսէփի գերեզմանը։
Ուղեւորութեան ընթացքին, 1050-ին, գլխուն վրայի վէրքերուն պատճառով կանգ կ'առնէ Լուքքայի մէջ: Սուրբ Միքելէ (San Michele in Foro) հիւանդանոցին մէջ բուժուելէ ետք, զինք կը հիւրընկալէ Աթա անունով բարեպաշտ կին մը: Կարճ ժամանակ ետք, նոյն տարուան 3 Յունիսին կը մահանայ:
Ան մինչեւ կեանքին վերջը կը տանջուէր անգարի ցաւերէ:
Ողորմութեան Սուրբին հրաշագործութիւնները
Սուրբին մահուան վայրը՝ Քալտերիա փողոցը՝ Սուրբ Միքելէ եկեղեցիէն ոչ շատ հեռու, ինչպէս նաեւ անոր գերեզմանը, ուր աճած էր բուժիչ հրաշագործ որթատունկ մը, շատ արագ կը դառնան ուխտատեղիներ: Կը պատմեն նաեւ, որ գիշերները խորհրդաւոր կերպով խունկ կը վառի։
Վայելելով խստակրօն ճգնաւորի եւ հրաշագործի համբաւը, Տավինօն մշտապէս օգնած է աղքատներուն եւ կարիքաւորներուն:
Անոր անձին շուրջ աճող հրաշքները առիթ ընծայած են, որ Լուքքայի Եպիսկոպոս Անսելմոն՝ հետագային Ալեսանտրօ Բ. Քահանայապետը, անոր մարմինը տեղափոխէ Սուրբ Միքելէ Եկեղեցի։
1159-ին Տավինօն սուրբ հռչակուած է Ալեսանտրօ Գ. Պապին կողմէ:
Ողորմութեան Սուրբին համբաւը գրաւած է բազմաթիւ ուխտաւորներ, յատկապէս տասնվեցերորդ եւ տասնեօթներորդ դարերու ընթացքին: Ուխտաւորներէն շատերը հայեր էին[2]։
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 (unspecified title)
- ↑ Սուրբ Տավինօ