Սուրէն Այվազեան

Սուրէն Այվազեան (9 Յունուար 1915, Խնձորեսկ - 20 Մայիս 1981, Երեւան[3]), հայ արձակագիր։


Ծնած է 9 Յունուար 1915
Ծննդավայր Խնձորեսկ
Մահացած է 20 Մայիս 1981 (66 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1]
Քաղաքացիութիւն  Խորհրդային Միութիւն
Ազգութիւն Հայ
Ուսումնավայր Պաքուի Պետական Համալսարան[2]
Մասնագիտութիւն Արձակագիր
Աշխատավայր Կոմունիստ (թերթ, Պաքու)
Անդամութիւն Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Կուսակցութիւն Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն

Կենսագրութիւն Խմբագրել

Ծնած է Գորիսի շրջանի Խնձորեսկ գիւղը 9 Յունուար, 1915-ին: Աւարտած է Պաքուի համալսարանի բանասիրական բաժինը:

1942-ին աշխատած է Կապան, ուրկէ բանակ զօրակոչուած է: 1942-45 թուականներուն մասնակցած է Բ. համաշխարհային պատերազմին։

 
Սուրէն Այվազեանի գերեզմանը Խնձորեսկի մէջ

Վերադարձած է Կապան, աշխատած Քաջարանի հանքագործական արդիւնաբերութեան գործարանէն ներս, ապա մեկնած էժ Պաքու, ուր աշխատած է հայերէն լոյս տեսնող «Կոմունիստ» թերթի խմբագրատունէն ներս: 1953-ին տեղափոխուած է Երեւան: 

Այվազեանի պատմուածքներու առաջին ժողովածուն հրատարակուած է 1932-ին:

Մահացած է Երեւան, 20 Մայիս, 1981-ին: Թաղուած է Խնձորեսկ գիւղի մէջ[4]:

Գործերը Խմբագրել

Իր գործերէն են․

  • «Անաւարտ գորգ»,Պաքու,1947, 128 էջ
  • «Զանգեզուրեան պատմուածքներ»,
  • «Ճակատագիրն հայոց» ծաւալուն վէպին մէջ Այվազեան կը ներկայացնէ ԺԷ. դարու հայ ազատագրական շարժման մեծ երախտաւոր Իսրայէլ Օրիի գործունէութիւնը:
  • «Խորաձորցիք», Պաքու, Ազերնեշր, 1951, 248 էջ։
  • «Լեռնեցիներ» (վէպ), Երեւան, Հայպետհրատ, 1955, 455 էջ։
  • «Խիղճը» (պատմուածքներ), Երեւան, Հայպետհրատ, 1957, 268 էջ։
  • «Տուր ձեռքդ, կեանք» (վիպակ, պատմվածքներ), Երեւան, Հայպետհրատ, 1959, 282 էջ։
  • «Անշէջ կրակների կղզին» (վիպակ, պատմուածքներ, զրոյցներ), Երեւան, Հայպետհրատ, 1960, 163 էջ։
  • «Տուր ձեռքդ, կեանք», երկրորդ մաս, Երեւան, Հայպետհրատ, 1961։
  • «Տուր ձեռքդ, կեանք» (վէպ), Երեւան, Հայպետհրատ, 1962, 327 էջ։
  • «Հովիւը», Երեւան, Հայպետհրատ, 1963, 40 էջ։
  • «Բարի առաւօտ» (վէպ), Երեւան, Հայպետհրատ, 1964, 476 էջ։
  • «Ջաղացի ճանապարհին» (պատմուածք), Երեւան, Հայպետհրատ, 1964, 48 էջ[4]։
  • «Ճակատագիրն հայոց» (վէպ), Երեւան, «Հայաստան», 1966, 800 էջ։
  • «Ճակատագիրն հայոց» (վէպ), Երեւան, «Հայաստան», 1967, 800 էջ։
  • «Բարձունքի վրայ», Երեւան, «Հայաստան», 1970, 24 էջ։
  • «Կայ եւ յետմահու կեանք» (վիպակներ, պատմուածքներ, մանրապատումներ), Երեւան, «Հայաստան», 1971, 376 էջ։
  • «Գարունս ձիւների տակ» (գրական մանրապատումներ), Երեւան, «Հայաստան», 1972, 100 էջ։
  • «Առաւօտ լուսոյ» (վէպ), Երեւան, «Սովետական գրող», 1976, 572 էջ։
  • «Խնձորեսկ» (վէպ), Երեւան, «Սովետական գրող», 1982, 492 էջ։
  • «Ասուր, հէյ Ասուր» (վիպակ), Երեւան, «Սովետական գրող», 1985, 216 էջ։
  • «Ճակատագիրն հայոց» (վէպ), Երեւան, 1989:[5]

Այվազեանի պատմուածքները թարգմանուած են ռուսերէնի:

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել