Ապպաս Պայտուն

Լիբանանցի բանաստեղծ, վիպագիր եւ մտաւորական։

Ապպաս Պայտուն (արաբերէն՝ عباس بيضون‎, 1945[1], Լիբանան), լիբանանցի բանաստեղծ, վիպագիր եւ մտաւորական[2]։

Ապպաս Պայտուն
Ծնած է 1945[1]
Ծննդավայր Լիբանան
Քաղաքացիութիւն  Լիբանան
Ուսումնավայր Լիբանանեան Համալսարան
Փարիզի Արուեստներու Բաժանմունք
Մասնագիտութիւն լրագրող, վիպասան, բանաստեղծ
Աշխատավայր As-Safir?

Կեանք եւ գործունէութիւն Խմբագրել

Ծնած է հարաւային Լիբանանի Շահրուր աւանը: Երկրորդական ուսումը ստացած է Սուր քաղաքին մէջ, ապա տեղափոխուած է Պէյրութ, ուր Լիբանանեան պետական համալսարանին մէջ հետեւած է արաբերէնի եւ գրականութեան դասընթացքներուն, ինչպէս նաեւ ուսանած է Փարիզի Սորպոնի համալսարանին մէջ[3]։

Պաշտօնավարած է Սայտայի եւ Սուրի երկրորդական վարժարաններուն մէջ: Աշխատակցած է լիբանանեան եւ արաբական մամուլին:

Քերթողագիրքերը Խմբագրել

Հրատարակած է 13 քերթողագիրքեր, որոնց մէջ յիշատակութեան արժանի են` «Սուր», «Ցաւին քննադատութիւնը», «Սենեակներ», «Մեր զղջումին եղբայրները», «Դատարկութիւնն այս գաւաթին», «Հիւանդի մը, որ յոյսն է», «Արտասանուեցաւ ցուրտին մէջ», «Մարմինը առանց» վարպետի», «Պ. Պ. Պ.», «Մահը մեր չափերը կ՛առնէ», «Հրաւէր` երկու անձի» խորագրեալ հատորները, աւելի ուշ «Ծովը» քերթողագիրք

Ան գրած է նաեւ «Արեան տարրալուծում» վէպը:

Ապպաս Պայտուն ջերմ գնահատանքի արժանացած է գրական շրջանակներու կողմէ, երբ ան 1985-ին լոյս ընծայած է «Ժամանակը` մեծ ումպերով» խորագրեալ իր երախայրիք քերթողագիրքը:

Իր համբաւը տարածուած է, երբ հրատարակզծ է «Սուր» խորագրեալ հատորը, որ քերթողական թարմ ու նորաշունչ լեզուամտածողութեամբ օժտուած դիւցազներգութիւն մըն է[4]:

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել