Լիբանանեան Համալսարան

Լիբանանեան Համալսարան
Միջազգային անուանում	Lebanese University
Կարգախօս	Ուսում, գրաւչութիւն եւ բարգաւաճում
Հիմնադրուած է	1951
Նախագահ	Ֆուատ Այյուպ
Ուսանողներ	79000
Ընդհանուր անձնակազմ	13000
Ակադեմական կազմ	8000
Անդամակցութիւն	Միջերկրածովյան համալսարանների ասոցիացիա? եւ Ֆրանքոֆոնի համալսարանական գործակալութիւն
Երկիր	Լիբանան
Հասցէ	Հատաթ, Պէյրութ, Լիբանան
Կայք	Պաշտօնական կայք
	Lebanese University Վիքիպահեստում

'Լիբանանեան Համալսարան, (ֆրանսերէն՝ Université Libanaise, արաբերէն՝ الجامعة اللبنانية‎) Լիբանանի բարձրագոյն ուսման պետական միակ կեդրոնն է:^[2] 1951-ին հիմնուած է Ուսուցիչներու Բարձրագոյն Տունը կազմակերպութիւնը պրոֆեսորներու եւ զարգացած անձնաւորութիւններու կողմէ՝ վայելելով Լիբանանի նախագահ Պշարա Ալ Խուրիի հովանաւորութիւնը: Այս կազմակերպութիւնը եղաւ համալսարանին առաջին դասարանը:

Այժմ, համալսարանէն ներս կը գործեն 16 բաժանմունքներ եւ կը հրամցնէ աշակերտներու եւ ուսուցիչներու մշակութային, կրօնական եւ ընկերային խումբեր: Այս անկախ համալսարանը կը վայելէ վարչական, ակադեմական եւ նիւթական ազատութիւն: Իր կրթական նպատակներէն են ստեղծել մշակոյթներու միացում մը եւ աշակերտին տալ համապատասխան ուսուցումը՝ պարզագոյն ձեւով, որ զայն կ'արտօնէ տիրանալ զանազան պաշտօններու:

Նշանաբան

Ուսում, Գրաւչութիւն եւ Բարգաւաճում^[3]

Պատմութիւն

Լիբանանեան Համալսարանը հիմնուած է 1951-ին^[4], ուսուցանելու համար բարձրագոյն կրթութիւն լիբանանեան շրջապատին՝ համալսարանական վկայականներով: Ի միջի այլոց, սկսած է աշակերտներուն թիւը աւելնալ երկրորդական 10րդ, 11րդ եւ 12րդ կարգերուն մէջ:

Առաջին բաժանմուքներն էին Ուսուցիչներու Բարձրագոյն Տունը եւ Վիճակագրութիւններու Կեդրոնը: 1951-ին, առաջին դասարանը, որ կը բաղկանար 68 աշակերտներէ, մուտք գործեց համալսարան՝ բազմաթիւ պրոֆեսորներու եւ զարգացած անձնաւորութիւններու հսկողութեամբ եւ Լիբանանի Հանրապետութեան նախագահ՝ Պշարա Ալ Խուրիի հովանաւորութեամբ:

26 Փետրուար 1953-ին, յօդուած թիւ 25-ը հիմնեց համալսարանի տնտեսագիտութեան եւ վարչագիտութեան կեդրոնը՝ Տնտեսագիտութեան եւ Վարչագիտութեան Դպրոց անունով:

Յաջորդ մեծ փոփոխութիւններն էին 1939-ի թիւ 2883 յօդուածը եւ 1960-էն 1972-ի յօդուածները, որոնց շնորհիւ համալսարանին կառոյցին մէջ աւելցան նոր նիւթեր եւ բոլոր աշխատանքները կարգ ու կանոնի դրուեցան: Աշակերտները մաս կազմեցին շատ մը բաժանմուքներու վարչութեան:

Պէյրութի Սիթի Հոլի ճակատը
Մեծ Սիրայը
Լիբանանի խորհրդարան
Միացեալ Ազգերու Կազմակերպութեան Լիբանանի կեդրոնատեղին

Համալսարանի Տնօրէններ

Հետեւեալ անձնաւորութիւնները Լիբանանեան Համալսարանի տնօրէնութեան պաշտօնը վարած են.

Ֆուատ Ըֆրեմ Ըլ Պուսթանի (1953-1970)
Էտմոն Նաաիմ(1970-1976)
Պութրոս Տիպ (1977-1980)
Ժորժ Թոհմէ(1980-1988)
Ասաատ Տիապ (1993-2000)
Իպրահիմ Քօպէյսի (2001-2006)
Զուհայր Շոքր (2006-2011)
Ատնան Հուսէյն (2011-մինչեւ այսօր)

Բաժանմուքներ

Համալսարանը ունի 16 բաժանմուքներ եւ 2 դպրոցներ, որոնք են.

Գրականութեան եւ Մարդկային Գիտութիւններու բաժանմունք
Իրաւաբանութեան, Քաղաքական Գիտութեան եւ Վարչագիտութեան բաժանմունք
Գիտութիւններու բաժանմունք
Ընկերային Գիտութիւններու բաժանմունք
Արուեստի բաժանմունք
Մանկավարժութեան բաժանմունք
Թղթակցութեան բաժանմունք
Առեւտրական Վարչագիտութեան եւ Քաղաքական Տնտեսութեան բաժանմունք
Ճարտարապետական բաժանմունք
Երկրագործութեան բաժանմունք
Հանրային Առողջութեան բաժանմունք
Բժշկութեան բաժանմունք
Ատամնաբուժական բաժանմունք
Դեղագործութեան բաժանմունք
Զբօսաշրջութեան եւ Պանդոկի Վարչագիտութեան բաժանմունք
Արհեստագիտութեան ակադեմական դպրոց

Մինչեւ 1975, համալսարանի բոլոր բաժանմունքներն ու դպրոցները կը գտնուէին Պէյրութի եւ անոր արուարձաններուն մէջ, բայց 1976-ին Լիբանանի Քաղաքացիական պատերազմի պատճառով, այլ մասնաճիւղեր բացուած են Պէյրութի եւ Լեռնալիբանանի շրջաններուն, Հիւսիսային Լիբանանի, Հարաւային Լիբանանի եւ Պեքաայի մէջ։ Այս որոշումը կայացուեցաւ պատերազմական ճնշուած իրավիճակին հետեւանքով փոխադրութեան դժուարին պայմաններու պատճառով: Կրթական ծրագիրը ամրապնդուած էր բոլոր մասնաճիւղերուն մէջ։ Գլխաւոր գրասենեակն ու գլխաւոր վարչական գրասենակը կը գտնուէին Պէյրութի մէջ՝ Պէյրութի Ազգային Թանգարանին ետեւը:

Հետազօտութիւն

Լիբանանեան Համալսարանին մէջ կը գտնուի PhD մակարդակի ուսուցման զանազան նիւթեր, ունենալով 3 տոքթորական դպրոց, որոնք կ'ուսուցանեն հետեւեալ մասնագիտութիւնները. Ուոսողութիւն, Բնագիտութիւն, Կենսաբանութիւն, Քիմիագիտութիւն, Ճարտարապետութիւն,^[5] Արուեստ, Կրթութիւն, Գրականութիւն,^[6] Իրաւաբանութիւն, Առեւտուր, Քաղաքական Տնտեսութիւն եւ այլ մասնագիտութիւններ:

Գրադարաններ

Լիբանանեան Համալսարանը ունի 62 գրադարաններ, որոնց մէջ կը գտնուին 700,000 գիրքեր: Բոլոր գրադարաններուն ծաւալները ձրիօրէն տրամադրելի է աշակերտներուն:

Գործունէութիւն եւ Յարմարութիւններ

Համալսարանը իր աշակերտներուն համար կը կազմակերպէ դաշտագնացութիւններ եւ մարզական գործունէութիւններ, ինչպէս նաեւ աշակերտներու փոխանակում՝ թէ՛ երկրէն թէ՛ այլուր: Իւրաքանչիւր բաժանմունքի իւրաքանչիւր ճիւղ ունի իր գրադարանը: Նաեւ, աշակերտներուն առիթ կը տրուի մարզումներու անձնական եւ հանրային բաժիններու մէջ։ Յատուկ ուսումնաթոշակ կը տրամադրուին ռահվիրաներուն, որպէսզի իրենց ուսումը շարունակեն արտասահմանի մէջ։ Բոլոր աշակերտները ապահովագրուած են: Վկայեալներուն վկայականներն ու մրցանակները կը տրուին վկայականաց բաշխման արարողութեան ժամանակ:

Նշանաւոր Շրջանաւարտներ

Միշէլ Սլէյման, Լիբանանի 11րդ նախագահ
Մարսէլ Ղանեմ, Թղթակից
Շարպէլ Թայյահ, ֆրանսախօս վիպագիր
Րընէ Հայք, գրող եւ վիպագիր
Անուան Ղանեմ, Լիբանանեան պետական անձնաւորութիւն եւ Քաթաէպ կուսակցութեան խորհրդարանի անդամ
Ժան Տաուտ, բանաստեղծ, թատերագիր, պրոֆեսոր
Մաժիտա Ալ Ռումի, լիբանանցի երգչուհի
Պասսամ Պարաքէ
Ըզզա Աղա-Մալաք, լիբանանեան ծնունդով ֆրանսացի վիպագիր, բանաստեղծ, քննադատ եւ արձակագիր
Սերժ Վենթուրինի, ֆրանսացի բանաստեղծ (1979-1981)
Օմար Քարամէ, նախկին Լիբանանի վարչապետ
Ահմէտ Նասրի, Ֆահըտ Պըն Սուլթան Համալսարանի տնօրէն
Ղատա Օուային, թղթակից
Րաֆիֆ Սիտաուի, ընկերաբան եւ համալսարանի պրոֆեսոր
Ատնան Հուսէյն, Քաղաքագէտ
Մոհամատ Թաքի, Star TV
Մուհամատ Ալի Եուսէֆ, գրող եւ թարգմանող

Ծանօթագրութիւններ

↑ https://web.archive.org/web/20221123144401/https://www.auf.org/les_membres/nos-membres/
↑ Ofeish Sami A. (1 January 1999)։ «Lebanon's second republic: secular talk, sectarian application»։ Arab Studies Quarterly։ արտագրուած է՝ 23 March 2013
↑ «Université Libanaise»։ ul.edu.lb։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 23 March 2010-ին։ արտագրուած է՝ 30 March 2014
↑ Rayane Abou Jaoude (17 September 2013)։ «Students condemn new registration form, LU denies sectarian claims»։ The Daily Star (Beirut)։ արտագրուած է՝ 16 November 2013
↑ «EDST»։ Ecole Doctorale Science Technique։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 8 April 2014-ին։ արտագրուած է՝ 8 April 2014
↑ «Universite Libanaise»։ Universite Libanaise։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2016-11-15-ին։ արտագրուած է՝ 2016-06-17

Արտաքին յղումներ

(արաբ.) الموقع الرسمي Archived 2014-01-02 at the Wayback Machine.
(ֆր.) Site officiel Archived 2014-02-09 at the Wayback Machine.
(անգլերէն) Official website Archived 2013-11-30 at the Wayback Machine.
On Facebook

[[https://web.archive.org/web/20221123144401/https://www.auf.org/les_membres/nos-membres/_https://web.archive.org/web/20221123144401/https://www.auf.org/les_membres/nos-membres/]<span_class="wef_low_priority_links"></span><div_style="display:none"></div>-1] ttps://web.archive.org/web/20221123144401/https://www.auf.org/les_membres/nos-membres/

[ofe1jan-2] Ofeish Sami A. (1 January 1999)։ «Lebanon's second republic: secular talk, sectarian application»։ Arab Studies Quarterly։ արտագրուած է՝ 23 March 2013

[http-3] «Université Libanaise»։ ul.edu.lb։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 23 March 2010-ին։ արտագրուած է՝ 30 March 2014

[4] Rayane Abou Jaoude (17 September 2013)։ «Students condemn new registration form, LU denies sectarian claims»։ The Daily Star (Beirut)։ արտագրուած է՝ 16 November 2013

[5] «EDST»։ Ecole Doctorale Science Technique։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 8 April 2014-ին։ արտագրուած է՝ 8 April 2014

[6] «Universite Libanaise»։ Universite Libanaise։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2016-11-15-ին։ արտագրուած է՝ 2016-06-17

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]