Իվան Պունին

Ռուս արձակագիր, բանաստեղծ, Փեթերսպուրկի Գիտութիւններու ակադեմիայի ակադեմիկոս, Նոպէլեան մրցանակի դափնեկիր՝ գրականութեան գծով (1933)։

Իվան Պունին (ռուս.՝ Ива́н Алексе́евич Бу́нин, 22 Հոկտեմբեր 1870(1870-10-22)[1][2], Վորոնեժ, Ռուսական Կայսրութիւն[1][3] - 8 Նոյեմբեր 1953(1953-11-08)[1][3][4][…], Փարիզի 16-րդ շրջան, Ֆրանսա[1][3]), ռուս արձակագիր, բանաստեղծ, Փեթերսպուրկի Գիտութիւններու ակադեմիայի ակադեմիկոս, Նոպէլեան մրցանակի դափնեկիր՝ գրականութեան գծով (1933)։

Իվան Պունին
ռուս.՝ Иван Алексеевич Бунин
Ծնած է 22 Հոկտեմբեր 1870(1870-10-22)[1][2]
Ծննդավայր Վորոնեժ, Ռուսական Կայսրութիւն[1][3]
Մահացած է 8 Նոյեմբեր 1953(1953-11-08)[1][3][4][…] (83 տարեկանին)
Մահուան վայր Փարիզի 16-րդ շրջան, Ֆրանսա[1][3]
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Ֆրանսա
Երկեր/Գլխաւոր գործ Գյուղը?, Dark Avenues?, The Life of Arseniev? եւ The Gentleman from San Francisco?
Մասնագիտութիւն գրագէտ, թարգմանիչ, բանաստեղծ, արձակագիր, թատերագիր
Անդամութիւն Russian Academy?
Ամուսին Anna Tsakni? եւ Vera Muromtseva-Bunin?
Ստորագրութիւն

Կեանք եւ գործունէութիւն Խմբագրել

Ծնած է Վորոնեժ, որ ռուսական գաւառի գլխաւոր կեդրոն էր։ Ան ունեցած է երջանիկ մանկութիւն։ Շրջապատուած է խելացի եւ բարի մարդոցմով։ Անոր տնային առաջին ուսուցիչը եղած է Ռոմաշքովը։ Այնուհետեւ Պունինին հոգեբանութիւն, փիլիսոփայութիւն եւ հասարակական գիտութիւններ սորվեցուցած է իր աւագ քոյրը՝ Եուլիան[5]։

Աշխատութիւններ Խմբագրել

1891-ին Օրիոլի մէջ լոյս տեսած է իր երախայրիքը՝ «Բանաստեղծութիւններ» ժողովածուն, ապա՝ «Բաց երկնքի ներքոյ» (1898) եւ պուշկինեան մրցանակի արժանացած «Տերեւաթափ» (1901) ժողովածուները, որոնք կը յատկանշուէին բանաստեղծական դասական ձեւերու կատարելագործման որոնումներով եւ գիւտերով։

1899-ին ծանօթացած է Մաքսիմ Գորկիի հետ եւ գործակիցներ դարձած են երկար տարիներ։

Պուինինի հռչակը առաւել տարածուած է անոր «Գիւղը» (1910) վիպակուվ, ուր պատկերուած է Ռուսաստանի գիւղացիութեան վիճակը։

Թշնամաբար դիրքորոշուելուն հետեւանքով՝ 1917-ին ռուս պոլշեւիկներու կատարած Հոկտեմբերեան յեղաշրջումին դէմ, ան երկու տարի Մոսկուայէն հեռու եւ գիւղական շրջաններու մէջ ապրելէ ետք, 1920-ին խորհրդայիններու կողմէ վտարուած է Ֆրանսա, ուրմ մնացած եւ ստեղծագործած է աւելի քան 30 տարի, մինչեւ իր մահը՝ 1953։

Վտարանդի կեանքի այդ տասնամեակներուն արգասիքը եղած են․

  • «Միտիայի սէրը» (1925),
  • «Կոռնետ Էլագինի գործը» (1927),
  • «Արսէնեւի կեանքը» (1930) եւ բազում այլ ստեղծագործություններ, որոնց մէջ Պուինին վերծանած է երիտասարդ տարիներու իր յիշողութիւնները, յատկապէս ռուս աւատապետական կեանքի առանձնայատկութիւններն ու գալարումները։

Թարգմանութիւնները Խմբագրել

Մեծարժէք է նաեւ Պուինինի թարգմանական ժառանգութիւնը. մանաւանդ անգլերէնէ՝ Հենրի Լոնկֆելլոյի եւ Ճորճ Պայրընի գործերէն իր կատարած թարգմանութիւններով, Պուինին կարեւոր տեղ գրաւած է ռուս գրականութիւնը եւրոպական աւանդներով հարստացնելու բնագաւառին մէջ։

1939-ին Գերմանիոյ մէջ եւ 1956-ին Մոսկուա, աւելի քան 12 հատորներով լոյս տեսած են Իվան Պուինինի երկերու լիակատար ժողովածուները[6]։

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Михайлов О. Н. Краткая литературная энциклопедияМ.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
  2. 2,0 2,1 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 307–311. — ISBN 5-94848-245-6
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Михайлов О. Н. Бунин Иван Алексеевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. 4,0 4,1 4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
  5. Heywood, Anthony J։ «Ivan Alekseyevich Bunin»։ University of Leeds։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 21 December 2007-ին։ արտագրուած է՝ 1 January 2011 
  6. «Իվան Բունին (1870-1953). Հայ ժողովուրդին սրտամօտ եւ հայկական բանաստեղծութեան սիրահար Նոպէլեան մրցանակակիրը»։ archive.azator.gr։ արտագրուած է՝ 2022-03-29