Ճորճ Գազազեան (1953[1]), եգիպտահայ երաժիշտ, երգիչ, երգահան եւ ուտ նուագող[2]։

Ճորճ Գազազեան
Ծնած է 1953[1]
Քաղաքացիութիւն  Եգիպտոս
Մայրենի լեզու Եգիպտական արաբերէն
Մասնագիտութիւն երգահան, ուդահար

Կենսագրական գիծեր

Խմբագրել

Ծնած է Գահիրէ, եգիպտահայ ընտանիքի մը մէջ: Յաճախած է Գալուստեան Ազգային Վարժարանի մանկապարտէզը: Ան կը նկատուի ինքնուս արուեստագէտ մը:

Իր անհատական ոճով եւ թրծուած Եգիպտոսի երաժշտական աւանդոյթներով, Ճորճ Գազազեան իր արուեստը հարստացուցած է նաեւ միջազգային տարբեր աւանդոյթներով եւ մշակոյթներով։

Անոր երաժշտութիւնը կը սահմանէ Նեղոս գետի էութիւնը, իբրեւ Եգիպտոսի հին քաղաքակրթութեան յաւերժութեան խորհրդանիշը[3]:

Ան իր երաժշտական կրթութեան տարիներուն իսկ յայտնաբերած է, որ եգիպտական երաժշտական հանրածանօթ գործիքները գերակատար են, եւ տարիներու ընթացքին ան սիրած է հնչերանգները եւ զանոնք վերածած անհատական իւրահատուկ գոյներու, որոնք միաժամանակ կը ցոլացնեն Եգիպտոսի հնագոյն ու ժամանակակից ոգին:

Ստեղծագործութիւններ

Խմբագրել

Ճորճ Գազազեան ունի 6 ստեղծագործութիւններ՝ երկար ֆիլմերու երաժշտական յօրինումներ (soundtracks of «The Wife of an Important Man», «Hunger», «Conqueror of Time»), ինչպէս նաեւ՝ 9 վաւերագրական ֆիլմերու երաժշտական յօրինումներ, որոնց շարքին՝ «Before the Pyramids, Ramses II» եւ «The Dance of Love»:

Ան հրապարակած է աւելի քան 14 ալպոմներ․

  • «Sabil» (1991)
  • «Sajaya» (1997)
  • «Azraq» (2002)
  • «Al Janoub»։

Իր գեղարուեստական ասպարէզին ընթացքին, Գազազեան բազմաթիւ համերգներով հանդէս եկած է Եգիպտոսի, ամբողջ Եւրոպայի, «UCLA Los Angeles»-ի եւ Հնդկաստանի մէջ:

2004-ին Ճորճ Գազազեան կը ստեղծէ «Ocre» ծրագիրը եւ կը համագործակցի ֆիրանսացի շեփորահար «Michel Marre»-ի եւ հարուածային գործիքներ նուագող (percussionist) «Ravi Magnifique»-ի հետ։

Ան կը ստեղծէ «White Lotus Project»-ը 2011-ին՝ գործակցութեամբ ձեռնադաշնակահար «Patricia Draeger»-ի եւ սաքսոֆոնահար (double bass) քոնթրապաս «Luca Sisera»-ի եւ հարուածային գործիքի նուագող «Chris Brown»-ի հետ։ Համերգները տեղի կ’ունենամ Եգիպտոսի եւ Զուիցերիոյ մէջ:

Ան ելոյթներ ունեցած է աշխարհի ամենէն հեղինակաւոր փառատօներուն մէջ:

Ճորճ Գազազեանի որդին՝ Տիգրան Գազազեան, նոյնպես երգահան է, ուտ նուագող եւ բազմագործիքաւորող։ Հայր եւ որդի՝ Ճորճ եւ Տիգրան համագործակցաբար իրագործած են «Նուռ» ծրագիրը 2017-ին Գահիրէի Օփերայի թատրոնին մէջ եւ 2016-ին՝ Երեւան, Հայաստան[4]:

  Ժամանակակից Զիրիապ մըն է Գազազեան, որովհետեւ կը միացնէ հայկականն ու եգիպտականը իր երաժշտութեան մէջ։
- Իր համերգներէն մէկէն ետք գրած է Անգլիոյ թերթերէն մէկը
 


Յօրինումներ՝ ժապաւէններու համար

Խմբագրել
  • The Egyptian Museum, 1979
  • Temples of Upper Egypt, 1979
  • The Citadel, 1979
  • Ramses, The Second Shadi Abdel Salam, 1980
  • Before The Pyramids Shadi Abdel Salam, 1981
  • The Third Circle M Zakaria, 1988
  • Love Dance, Ihab Shaker, 1992
  • Silent Dialogue, Ali El Ghazouli, 1999
  • Les Hommes oubliés de la vallée des Rois, Jerome Prieur – France 2002
  • The Ministry of Culture of RA, Yerevan, 2008
  • Feature films
  • Hunger, Ali Badrakhan, 1985
  • Kaher El Zaman, Kamal El Sheikh, 1986
  • Wife Of An Important Man, Mohamad Khan, 1988
  • The Lady Of Cairo, Moumen El Semehi, 1991
  • Extract Of The Album Sabil In Ruis Blas By Jean Claude Carriere,
  • France 2003

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Discogs — 2000.
  2. «George Kazazian to perform at El Sawy Culturewheel - Music - Arts & Culture - Ahram Online»։ web.archive.org։ 2023-05-31։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2023-05-31-ին։ արտագրուած է՝ 2024-04-24 
  3. «East is East»։ The Indian Express (անգլերէն)։ 2009-07-21։ արտագրուած է՝ 2024-04-24 
  4. «Ճորճ Գազազեան` Նեղոս գետի երաժիշտը - Darperag21»։ darperag21.net (en-US)։ 2023-11-01։ արտագրուած է՝ 2024-04-24 

Աղբիւրներ

Խմբագրել