Պօղոս Արիս
Արիս Հ. Պօղոս վրդ. (25 Յունուար 1889, Հալէպ), Լիբանանի Կաթողիկէ Հայոց կղերականութեան մէջ եզական դիրք գրաւողներէն մին է՝ իր մատուցած ծառայութիւններով՝ մեր ցաւատանջ ժողովուրդին:
| Պօղոս Արիս | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 25 Յունուար 1889 |
| Ծննդավայր | Հալէպ |
| Մահացած է | անհայտ |
| Կրօնք | Կաթոլիկութիւն |
| Մասնագիտութիւն | հոգեւորական |
Կենսագրութիւն
ԽմբագրելԾնած է Հալէպ 25 Յունուար 1889-ին: Նախնական կրթութիւնը տեղւոյն Հայ Կաթողիկէ նախակրթարանին մէջ ստանալէ ետք 1902-ին Պոլիս կ’երթայ եւ կը մտնէ Սէն Լուիզ ֆրանսական դպրեվանքը, ուր կը ստանայ իր երկրորդական ուսումը, աւարտելով փիլիսոփայական դասընթացքը: Առողջական պատճառներով կը վերադառնայ իր ծննդավայրը: Տարի մը վերջ 1910-ին կ’երթայ Զմմառ, հոն հայերէնի դասընթացքի կը հետեւի եւ կ’աւարտէ եկեղեցական ուսումը:
1912-ին կը ստանձնէ Պէյրութի եկեղեցւոյ հոգաբարձութիւնը: Պատերազմէն ետք կը նետուի ազգային կեանքի մէջ, իր մեղուաջան գործունէութեամբ բոլոր խաւերուն վստահութիւնն ու համակրութիւնը կը վայելէ:
Տարաբախտ որբերուն հաւաքման գործին կը նուիրուի: Ազգային Միութեան հիմնուելուն՝ ընդհ. Քարտուղար կ’ընտրուի, կառավարութեան մօտ վարելով ազգային գործերը: Ջարդէն ու աքսորէն վերադարձող հայ բեկորները կը հաւաքէ եւ կարավաններ կազմելով իրենց բնաշխարհը կը ղրկէ:
1919-1920-ին երկու անգամ կը շրջի Կիլիկիոյ զանազան կողմերը, ազգու դիմումներ կ’ընէ ֆրանսական կառավարութեան մօտ, 1920-ին կը տեսնուի Նուպար փաշայի հետ ի Փարիզ, կը շրջի Գերմանիա, Իտալիա եւ Աւստրիա: 1922-ին Կիլիկիոյ պարպումին Պէյրութ կը վերադառնայ կրկին եւ ազգանուէր գործունէութեան կը նուիրուի: Երկար ատեն վարած է հայկական հիւղաւանի վերին հսկողութիւնը մատակարարելով ֆրանսական կառավարութենէն, Ս. Պապէն, Հ.Բ.Ը Միութենէն եւ այլ աղբիւրներէ ստացուած նպաստները: Կը հիմնէ Հայ Կաթ. Որբանոցը, հոն 400 որբեր պատսպարելով:
1929-ին Պուրճ Համուտի շրջակայքը ագարակ մը գտնելով որբանոցը հոն կը փոխադրէ, որ կը տեւէ մինչեւ 1933-1934: 1929-ին Մարաշի Հողային Յանձնախումբին մէջ կը հրաւիրուի, կառավարութենէն վաւերացնել կու տայ Յանձնախումբը, աստով կը բացուի իրեն առջեւ ժողովուրդին ծառայելու ասպարէզ մը. 150000 քռ. Մեթր հող մը գտնելով առանց շահի կը վաճառուի: Այսօր այդ թաղամասը շրջանիս ամէնէն բազմամարդ թաղերէն մին է: Ժողովուրդը իր սեփական միջոցներով կը կերտէ իրենց տուները: Իբրեւ ուրոյն քաղաք մը՝ ունի իր դպրոցներն ու եկեղեցիները:
Աղբիււրներ
Խմբագրել- Հայ Հանրագիտակ, Հ. Մկրտիչ Վարդ. Պոտուրեան, 1938, Պուքրէշ, Հատոր Բ, էջ 275: