Աղազար Նազարեթի Լազարեան (3 Ապրիլ1700(1700-04-03)[1][2], Նոր Ջուղա[1][2] - 8 Յունուար1782(1782-01-08)[1][2], Մոսկուա, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2])[3], հայ հասարակական գործիչ է, վաճառական։ Լազարեաններու տոհմի հիմնադիրն է Աղազար։ Եղած է Նոր Ջուղայի կառավարիչը։ Յարութիւն եւ Մանուկ եղբայրներու հետ 1741 թուականին կը հիմնէ ընկերութիւն մը եւ առեւտրական աշխատանքներ կը սկսի Ռուսաստանի հետ։ 1747 թուականէն ետք կը հաստատուին Աստրախանի մէջ, իսկ 1749 թուականին կը տեղափոխուին Մոսկուա, ուր կը գտնեն եւ կը մեծցնեն Ֆրիւնովի մետաքսագործական գործա-ընկերութիւնը։ 1774 թուականին Եկատէրինայ II-ի հրամանով Լազարեաններուն կը շնորհուի ռուս ժառանգական ազնուականներու տիտղոսը։ Աղազար Լազարեանը 1779 թուականին Մոսկուայի մէջ կը կառուցէ հայոց Սուրբ Խաչ եկեղեցին[4]:
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։
.jpg)
