Համբարձում Պէրպէրեան
Համբարձում Պէրպէրեան (25 Մայիս 1905, Ատանա – 13 Մարտ 1999, Մասաչուսէթս, Միացեալ նահանգներ), հայ երգահան, խմբավար ու մանկավարժ։
| Համբարձում Պէրպէրեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 25 Մայիս 1905 |
| Ծննդավայր | Ատանա |
| Մահացած է | 13 Մարտ 1999 |
| Մահուան վայր | Ուոթերթաուն, Միտըլսէքս Գաւառ, Մասսաչուսէթս, Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ |
| Քաղաքացիութիւն |
.svg){kind=small} Օսմանեան Կայսրութիւն Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ |
| Ազգութիւն | Հայ |
| Ուսումնավայր | Աթենքի կոնսերվատորիա?[1] |
| Մասնագիտութիւն | երգահան, խմբավար, երաժշտության ուսուցիչ |
| Անդամութիւն | Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութիւն[1] |
Կենսագրութիւն
ԽմբագրելՀ. Պէրպէրեան յաճախած է ծննդավայրին Ֆրէրներու վարժարանը մինչեւ 1915, երբ ընտանիքին հետ աքսորուած է Պապ, ուր կը մեռնին իր ծնողքը։ 1917-ին բախտի զուգադիպութեամբ ազատելով ստոյգ մահէ, անապատը լքած ու փախած է Հալէպ: Հոն մտած է ամերիկեան որբանոցը, ի յայտ բերելով երաժշտական մասնաւոր ձիրք։ Վերադառնալով Ատանա, 1918-ին մտած է տեղւոյն «Արդարեան» վարժարանը եւ ապա ուսումը շարունակած է Կեդրոնականի մէջ, ուր սոլֆէժի դասեր առած է Կ. Պօղոսեանէ։ Շարունակած է ջութակի դասեր առնել Իզմիր անցնելէ ետք։ Իզմիրի աղէտին պատճառով, կ՚ապաստանի Աթէնք։ Շրջան մը հայոց վարժարանի տնօրէն եղած է, եւ իր յամառ ջանքերուն շնորհիւ յաջողած է երաժշտանոց մտնել 1922-ին։ Հետեւած է ներդաշնակութեան, թաւջութակի եւ ձայնավարժութեան դասընթացքներուն։ Աւարտելով 1930-ին, տուած է հայկական նուագահանդէսներ։ 1932-ին անցած է Լիբանան եւ Սուրիա, համերգներ տալով իր եւ այլ երաժիշտներու գործերէն։ Հաստատուելով Պէյրութ, զարկ տուած է հայ երաժշտութեան, կազմակերպելով երգահանդէսներ եւ նուագահանդէսներ հարիւրէ աւելի մասնակցողներով։ Երաժշտութիւն դասաւանդած է Հ.Բ.Ը. Միւթեան զանազան վարժարաններուն, ինչպէս եւ Անթիլիասի Դպրեվանքին մէջ։
1961, 1978 եւ 1982 թուականներուն հեղինակային համերգներով այցելած է Խորհրդային Հայաստան։ 1981-ին ստացած է Հայաստանի Երգահաններու Միութեան Կոմիտասի անուան մրցանակը։
Գործեր
Խմբագրել- Մեներգներ.- 175է աւելի մեներգներ գրած է։
- Օփէրաներ.- «Արեգնազան», «Շողիկը եւ Թիթեռ»
- Խմբերգներ.- 145 խմբերգներ ունի
- Ջութակի եւ Դաշնակի կտորներ.- 6 ջութակի եւ 15 կտոր դաշնակի համար
- Օրաթորիօ.- Գրուած է Վահան Թէքէեանի «Եկեղեցին Հայկական» քերթուածին
- Քոնչերթօ.- Զելլոյի Քոնչերթօ եւ ջութակի քոնչերթօ։
Իր գլուխ գործոցներէն է «Խորհուրդ Վարդանանց» Օրաթորիոն[2]:
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 9 — հատոր 9. — է. 278.
- ↑ Սիսակ Վարժապետեան, Հայերը Լիբանանի մէջ: Հանրագիտարան Լիբանանահայ գաղութի, հ. հատոր, Պէյրութ, էջ էջ 184-185։