Միհրան Աղազարեան

Միհրան Աղազարեան (5 Սեպտեմբեր 1892(1892-09-05)[1][2], Ալպիսթան, Հալէպի Վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն[1][2] - 11 Հոկտեմբեր 1933(1933-10-11)[1][2], Պէյրութ, Լիբանան[1][2]), փիւռքահայ հասարակական գործիչ, հրապարակագիր, խմբագիր, մանկավարժ։

Միհրան Աղազարեան
Ծնած է 5 Սեպտեմբեր 1892(1892-09-05)[1][2]
Ծննդավայր Ալպիսթան, Հալէպի Վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն[1][2]
Մահացած է 11 Հոկտեմբեր 1933(1933-10-11)[1][2] (41 տարեկանին)
Մահուան վայր Պէյրութ, Լիբանան[1][2]
Ազգութիւն Հայ[1][2]
Ուսումնավայր Ազգային Կեդրոնական Վարժարան[1]
Մասնագիտութիւն հանրային գործիչ, հրապարակախօս, Խմբագիր, ուսուցիչ
Աշխատավայր Լիբանան (թերթ)[1]
Կուսակցութիւն Սոցեալ Դեմոկրատ Հնչակեան Կուսակցութիւն[1][2]

Կենսագրութիւն

Խմբագրել

Ծնած է Զէյթունի Ալպիսթան քաղաքում։ Աւարտած է Կ. Պոլսոյ Ազգային կեդրոնական վարժարանը 1909–1914 թուականներուն։ Եղած է Հնչակեան կուսակցութեան անդամ։

Մեծ պատերազմին աքսորուած է Տէր Զօր եւ փրկած շատերու կեանքը։

Աշխատութիւններ

Խմբագրել

Յօդուածներ տպագրած է Կ. Պոլսոյ «Կայծ» ամսագիրին մէջ։

1915-ի Պատերազմէն ետք, իբրեւ ուսուցիչ, աշխատած է Մարաշի ազգային վարժարանը եւ Մերձաւոր Արեւելքի որբանոցները։

1924-էն բնակած է Պէյրութ։ 1926 թուականին, դաշնակցութեան դէմ բուռն պայքարի ատեն, ընտրուած է Լիբանանի ազգային գաւառական ժողովի անդամ։

1921-1928 թուականներուն ֆրանսական գաղութային իշխանութիւնները բանտարկած են զինք՝ իբրեւ յառաջադէմ գործիչ։

Աղազարեան եղած է Լիբանանին մէջ լոյս տեսնող «Լիբանան»[3] եւ «Ժողովուրդ» թերթերու խմբագիր։

Հրատարակութիւններ

Խմբագրել

Հրատարակած է․

  • «Աքսորականի յուշերը», 1926,
  • «Ինչպէս կը գողնան» 1926,
  • «Սիսի վերջին աթոռակալը» 1926 եւ այլ գիրքեր։

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել

Աղբիւրներ

Խմբագրել
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։