Սամսոն Յարութիւնեան

Սամսոն Յարութիւնեան (20 Նոյեմբեր 1861(1861-11-20), Գանձաքար, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] - 1941[1][2]), հայ քաղաքական-պետական գործիչ, հասարակական գործիչ, Հայ ժողովրդական կուսակցութեան (ՀԺԿ) անդամ:

Սամսոն Յարութիւնեան
Ծնած է 20 Նոյեմբեր 1861(1861-11-20)
Ծննդավայր Գանձաքար, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2]
Մահացած է 1941[1][2]
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Խորհրդային Միութիւն
Ազգութիւն Հայ[1]
Մասնագիտութիւն հանրային գործիչ
Աշխատավայր Համբաւաբեր[1][2]
Վարած պաշտօններ Նախարարութեանց խորհուրդի նախագահ
Կուսակցութիւն Կադետներ?[1][2] եւ Հայ ժողովրդական կուսակցություն?[1]

Կեանք եւ գործունէութիւն

Խմբագրել

Ծնած է 1869-ին, Ղազախ գաւառի Վերին Աղդան գիւղը՝ այժմ` Հայաստանի Հանրապետութեան Տաւուշի մարզ:

Ընտրուած է Կովկասի Հայոց բարեգործական ընկերութեան նախագահ, Ազգային բիւրոյի նախագահ, Հայոց ազգային խորհուրդի անդամ եւ այլն:

1914-1915 թուականներուն մասնակցած է հայ կամաւորական գունդերու ստեղծումին:

1915-1917 թուականներուն խմբագրած է Կովկասի Հայոց բարեգործական ընկերութեան օրկան «Համբաւաբեր» շաբաթաթերթը:

1917-ին մաս կազմած է Հայ ժողովրդական կուսակցութեան, 1919-ին ընտրուած է նոյն կուսակցութեան Կեդրոնական կոմիտէի փոխնախագահ:

1918-1919 թուականներուն եղած է Հայաստանի Հանրապետութեան արդարադատութեան նախարար[3][4]:

Հայաստանի խորհրդայնացումէն ետք դարձած է վտարանդի:

Սամսոն Յարութիւնեանը մահացած է 1941-ին[5]:

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել