Արամայիս Սահակեան

Արամայիս Ադամի Սահակեան (24 Մայիս 1936(1936-05-24)[1], Արծուաշէն, Կրասնոսելսկի շրջան - 14 Մարտ 2013(2013-03-14)[2], Երեւան, Հայաստան), հայ գրող, երգիծաբան, բանաստեղծ, հրապարակախօս։

Արամայիս Սահակեան
Ծնած է 24 Մայիս 1936(1936-05-24)[1]
Ծննդավայր Արծուաշէն, Կրասնոսելսկի շրջան
Մահացած է 14 Մարտ 2013(2013-03-14)[2] (76 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստան
Քաղաքացիութիւն  Խորհրդային Միութիւն
 Հայաստան
Ուսումնավայր Խ. Աբովեանի Անուան Մանկավարժական Համալսարան
Մաքսիմ Կորքիի Անուան Գրականութեան Հիմնարկ
Տեսակ բանաստեղծութիւն, Երգիծանք եւ հրապարակախօսութիւն
Մասնագիտութիւն բանաստեղծ, գրագէտ, հրապարակախօս, երգիծաբան, արձակագիր, թարգմանիչ, Խմբագիր
Աշխատավայր Աւանկարտ
Գարուն (ամսագիր, Երեւան)
«Ոզնի»
Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերութիւն
Անդամութիւն Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Կուսակցութիւն Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն
Երեխաներ Վահրամ Սահակեան

Կենսագրութիւն Խմբագրել

Աւարտած է Խ.Աբովեանի անուան պետական մանկավարժական հիմնարկի պատմալեզուական բաժանմունքը։ Նաեւ մասնակցած է Մոսկուայի Մաքսիմ Կորգու անուան գրականութեան հիմնարկի գրական բարձրագոյն դասընթացներուն 1967 թուականին։ Աշխատած է «Աւանգարդ» թերթին մէջ (1960-1965), «Գարուն» գրական ամսագիրին մէջ (1967-1970), ՀԼԿԵՄ Կեդրոնին մէջ (1970-1971), ՀԽՍՀ հեռուստատեսութեան եւ ռատիոհաղորդումներու պետական կոմիտէին մէջ (1971-19771982-2013 թուականներուն եղած է «Ոզնի» երգիծական հանդէսի գլխաւոր խմբագիրը։

Նրա գիրքերն են «Աստղիկներ» (1958), «Սիրոյ հասակ» (1959), «Մենք միասին ենք» (1964), «Ապրել եւ սիրել» (1968; այս գիրքի համար ստացել է ՀԼԿԵՄ մրցանակ 1970 թուականին), «Երջանիկ եղէք» (1972), «Ես սիրում եմ ձեզ» (1975), Զուարճալի հարցազրոյցներ» (1985), «Ես քո զաւակն եմ, Հայաստան» (1986), «Խորհրդաւոր խորհրդարան» (1992) եւայլն։ Դարձել է համամիութենական երաժշտական մրցոյթի դափնեկիր երգերի տեքստերի համար։ Նրա բանաստեղծութիւնները թարգմանուել են ՍՍՀՄ եւ արտասահմանեան բազմաթիւ լեզուներով։ ԽՍՀՄ փլուզումից յետոյ Սահակեանը շարունակել է հրատարակել իր «Ոզնի» հանդէսը, նաեւ աշխատել է Հանրային հեռուստընկերութիւնում։ Ընտրուել է նաեւ ՀՀ Գերագոյն խորհուրդի պատգամաւոր։

Մատենագիտութիւն Խմբագրել

Գիրքեր Խմբագրել

  • Սիրոյ հասակ, Երեւան, 1959, 155 էջ:
  • Ապրել եւ սիրել, Երեւան, 1968, 188 էջ:
  • Երջանիկ եղէք, Երեւան, 1972, 164 էջ:
  • Ես սիրում եմ ձեզ, Երեւան, 1975, 236 էջ:
  • Բարի խօսք, Երեւան, 1980, 284 էջ:
  • Մարդը մարդով է մարդ, Երեւան, 1982, 200 էջ:
  • Զուարճալի հարցազրոյցներ, Երեւան, 1984, 168 էջ:
  • Զուարճալի հարցազրոյցներ, Երեւան, 1985, 168 էջ:
  • Ես քո զաւակն եմ, Հայաստան, Երեւան, 1986, 432 էջ:
  • Խորհրդաւոր խորհրդարան, Երեւան, 1992, 304 էջ:
  • Խաչ եւ սուր, Երեւան, 1995, 112 էջ:
  • Ընտրանի, Երեւան, 2004:
  • Հատընտիր, Երեւան, 2016, 118 էջ:

Մամուլ Խմբագրել

  • Աշնան անտառում; Նշանդրէք; «Հէքիաթ այգում չես, սիրելի՛ս, մնում...»; «Մենք բաժանուած ենք...»; «Ինքնաթիռն յանկարծ չլռի՞ օդում...» (բանաստեղծութիւններ): «Գարուն», 1967, № 4, էջ 12-13։

Պարգեւներ Խմբագրել

  • ՀԼԿԵՄ մրցանակի դափնեկիր (1970, «Ապրել եւ սիրել» բանաստեղծութիւնների գիրքի, «Անմահութիւնից մէկ ժամ առաջ» եւ Յաւերժ երիտասարդ» պոէմների համար)[3]:
  • Պարգեւատրուել է ՀՀ վարչապետի յուշամետալով (2011)։

Մէջբերումներ Խմբագրել

Նրա ստեղծագործութիւններից եւ մտքերից.

  Եթէ դու չունէս սեփական Կարծիք, ուրիշի ձեռքին

Կը դառնաս գործիք։

 


 

Ես իմ անուշ Հայաստանի Չարենցահամ բառն եմ սիրում,
Եւ Չարենցի մե՜ծ քնարի Ազատաձայն լարն եմ սիրում,
Լուսամփոփի պէս աղջկան՝ Աստուածամօր իր աչքերով,
Եւ գեօզալի էշխից էրուած Սայեաթ-Նովեան տաղն եմ սիրում

 
  Անունդ վախով եմ տալիս,

Որպէսզի շուրթերս չայրուէն,
Որպէսզի չմատնեմ ես ինձ,
Որպէսզի անունդ չայրեմ։

 

Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել