Գառնիկ Ադդարեան

Գառնիկ Ադդարեան (23 Մարտ 1925(1925-03-23)[1][2], Հալէպ, Սուրիա[1][2] - 30 Նոյեմբեր 1986(1986-11-30)[2], Պէյրութ, Լիբանան[2]), սփիւռքահայ բանաստեղծ, քաղաքական եւ հասարակական գործիչ։

Գառնիկ Ադդարեան
Ծնած է 23 Մարտ 1925(1925-03-23)[1][2]
Ծննդավայր Հալէպ, Սուրիա[1][2]
Մահացած է 30 Նոյեմբեր 1986(1986-11-30)[2] (61 տարեկանին)
Մահուան վայր Պէյրութ, Լիբանան[2]
Քաղաքացիութիւն  Սուրիա
 Լիբանան
Մասնագիտութիւն բանաստեղծ, Խմբագիր, հանրային գործիչ, հրապարակախօս
Աշխատավայր Յառաջ (քաղաքական շաբաթաթերթ, Լիբանան)[1]
Կուսակցութիւն Լիբանանի կոմունիստական կուսակցություն?

Ծնած է Սուրիոյ Հալէպ քաղաքին մէջ՝ Մարտ 23-ին։ Կրթութիւնը ստացած է տեղական հայ, ապա ֆրանսական վարժարաններուն մէջ։ Պատանի տարիքին փոխադրուած է Պէյրութ, ուր սկսած է գրել 1945-էն, աշխատակցելով Վահէ Վահեանի «Անի»ին։ Հրատարակած է բանաստեղծութիւններու եւ պատմուածքներու ժողովածուներ եւ ուսումնասիրութիւն մը Վազզէն Շուշանեանի մասին։ Վաստակ ունի գրական ու քաղաքական հրապարակագրութեան ասպարէզներուն (Պէյրութի «Յառաջ», «Կանչ» թերթերուն, ինչպէս նաեւ տեղական արաբալեզու թերթերուն) մէջ։ Եղած է լիբանանահայ՝ «Գրական Շրջանակ», մշակութային միութեան հիմնադիրներէն (1949), աւելի ետք՝ նախագահ։ Մահացած է Պէյրութ։

Գործերը

Խմբագրել
  • «Պատնէշին Վրայ» (1954)
  • «Մատեան Ցաւի Եւ Հատուցման» (1965)
  • «Վազգէն Շուշանեան» (1966)
  • «Ապրիմ-Մեռնիմ» (1968)
  • «Սեւ Եւ Կարմիր» (արձակ էջեր, 1978)

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել