Գառնիկ Բանեան
Գառնիկ Բանեան (1910, Կիւրին, Սեբաստիոյ նահանգ, Թուրքիա - 23 Յուլիս 1989, Պէյրութ, Լիբանան), հայ ուսուցիչ, խմբագիր, հասարակական ու ազգային գործիչ, երեսփոխան: Գառնիկ Բանեան Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Խորէն Ա. կաթողիկոսի ձեռամբ արժանացած է «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշանին:[1]
| Գառնիկ Բանեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 1910 |
| Ծննդավայր | Կիւրին, Սեբաստիոյ նահանգ, Թուրքիա |
| Մահացած է | 23 Յուլիս 1989 |
| Մահուան վայր | Պէյրութ, Լիբանան |
| Ազդուած է | Սիմոն Վրացեան |
| Մասնագիտութիւն | ուսուցիչ, Խմբագիր, հասարակական գործիչ |
| Վարած պաշտօններ | երեսփոխան |
| Երեխաներ | Հուրի եւ Շաղիկ |
Կը պատկանի այն սերունդին, որ կը կոչուի «Որբերու սերունդ»։ Մինչեւ պատանեկան տարիքը կը ճաշակէ որբանոցի դառնութիւնները, մասնաւորաբար առաջին շրջանին, երբ կը մնայ Այնթուրայի, ապա Ժպէյլի որբանոցը։
Ուսման երազով տարուած՝ 1930-ին կը դառնայ նորաբաց Հայ Ճեմարանին նախապատրաստական դասարանի 15 աշակերտներէն մէկը։ 1935-ին եղած է Ճեմարանի առաջին հունձքի 8 շրջանաւարտներէն մէկը: Այնուհետեւ իր կեանքը եղած է ուսման, դասաւանդութեան եւ գիրի, գրականութեան աշխարհը: Ամուսնացած է եւ ունեցած երկու զաւակներ՝ Հուրի եւ Շաղիկ[2]: Շուտով Ճեմարանի տնօրէնութեան կողմէ աշխատանքի կը հրաւիրուի։ Կը դասաւանդէ հայերէն եւ հայոց պատմութիւն։ 1951-52 տարեշրջանին՝ տնօրէն Սիմոն Վրացեանի կողքին, կը սկսի գործել իբրեւեւ վարչական գործերու օգնական։ Այս պաշտօնը հաւատարմօրէն կը վարէ մինչեւ իր մահը։
Ճեմարանի Շրջանաւարտից Միութեան հիմնադիր եւ առաջին վարչական անդամներէն է[3]։ Ան միութեան հրատարակչական, դասախօսական եւ խմբագրական գործերուն խթան կը հանդիսանայ։
1944-ին իր անձնական ճիգերով լոյս կ'ընծայէ «Ակօս» երկամսեակի առաջին թիւը եւ ստանձնած՝ խմբագրութեան պաշտօնը։ Ան հեղինակած է Հայոց ցեղասպանութեան առնչուող յուշագրական գիրք մը «Յուշեր Մանկութեան Եւ Որբութեան» ( յուշագրութիւն, 1992, Մեծի տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան տպարան, Պէյրութ[4]), որ անգլերէնի թարգմանուած է Սիմոն Պէօճէքեանի կողմէ՝ "Goodbye, Antoura: A Memoir of the Armenian Genocide"[5]։ Գիրքը նաեւ թարգմանուած է ֆրանսերէնի եւ թրքերէնի։
Եղած է Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան անդամ։ Մաս կազմած է Լիբանանի ազգային իշխանութեան քաղաքական եւ ուսումնական մարմիններուն։ Ընտրուած է ազգային երեսփոխան[6]։
Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել
- ↑ Ճեմարանի 90-ամեակ․- ԳԱՌՆԻԿ ԲԱՆԵԱՆ
- ↑ Գառնիկ Բանեանի «Յուշեր Մանկութեան Եւ Որբութեան» Գիրքը
- ↑ «ԼՐԱՏՈՒ ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆԻ ԿԵԴՐՈՆԱԿԱՆ ՎԱՐՉՈՒԹԵԱՆ»
- ↑ «Գառնիկ Բանեանի «Յուշեր Մանկութեան Եւ Որբութեան» Գիրքը | Hairenik Weekly Newspaper»։ hairenikweekly.com։ արտագրուած է՝ 2020-01-16
- ↑ Գառնիկ Բանեանի «Կուտպայ Այնթուրա.Է Մէմուար Աֆ Տը Արմինիըն Ճենոսայտ»-ի Ներկայացում
- ↑ «Ամսուան Դէմքը»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2016-08-19-ին։ արտագրուած է՝ 2016-03-01