Գրիգոր Եաղջեան
Թաւատառ գրութիւն (2 Դեկտեմբեր 1916, Գիւմրի, Երեւանի նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն - 12 Յունուար 1983, Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւններու Միութիւն), թատերագիր, դերասան[1], Խորհրդային Հայաստանի Վաստակաւոր արուեստագէտ։ 1953 թուականին դարձած է Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու միութեան անդամ։
| Գրիգոր Եաղջեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 2 Դեկտեմբեր 1916 |
| Ծննդավայր | Գիւմրի, Երեւանի նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 12 Յունուար 1983 (66 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւններու Միութիւն |
| Ազգութիւն | Հայ |
| Ուսումնավայր | Մաքսիմ Կորքիի անուան գրականութեան հիմնարկ |
| Մասնագիտութիւն | դերասան, թատերագիր, արձակագիր |
| Աշխատավայր |
Գիւմրիի Վարդան Աճեմեանի անուան պետական թատրոն Վանաձորի դրամատիկական թատրոն? Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոն? |
| Անդամութիւն | Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն |
ԿենսագրութիւնԽմբագրել
Ծնած է ծնած է Կիւմրի: Փոքր տարիքէն զբաղած է թատրերգութեամբ։ 15 տարեկանէն՝ 1931-1934 թուականներուն, սկսած է բեմ բարձրանալ Կիւմրիի «Վարդան Աճէմեան» պետական թատրոնին մէջ, 1936-1940 թուականներուն Վանաձորի «Յովհաննէս Աբէլեան» պետական թատրոնին մէջ, իսկ 1944-1947 թուականներուն՝ Ստեփանաւանի թատրոնին մէջ:
Եաղջեան 1959 թուականին աւարտած է Խորհրդային Միութեան Գրողներու միութեան Մոսկուայի մէջ կազմակերպած գրական բարձրագոյն դասընթացքները եւ վերադառնալով Հայաստան՝ 1966-1982 թուականներուն, եղած է Երեւանի Տրամաթիքական թատրոնի գրական բաժնի վարիչը:
ԴերերԽմբագրել
Թատրոնի կողքին Եաղջեան դեր ստանձնած է նաեւ ժապաւէններու մէջ։ 1941 թուականին նկարահանուած է «Սովետական լեզուի դասընթացք» ժապաւէնին մէջ:
ԹատրոնԽմբագրել
Դերասանութեան կողքին զբաղած է նաեւ թատրերագրութեամբ։ Անոր առաջին թատրերգութիւնը՝ «Զոյա»ն առաջին անգամ ներկայացուած է 1942 թուականին Երեւանի եւ ապա այլ շրջաններու մէջ:
Ան աւելի ճանաչելի դարձած է 1949 թուականին իր հեղինակած «Վաճառուած տուն» թատերագրութեամբ, որուն յաջորդած են «Արեւածագին» (1950), «Ոսկի քաղաք» (1951), «Մարդը» (1953), «Կեանքի շեմին» (1954), «Գարնան շունչը» (1956) եւ այլ ներկայացումներ:
Թատերական գրքոյկներԽմբագրել
Անոր թատրերգութիւններէն շատեր հրատարակուած են առանձին գրքոյկներով, որոնցմէ են․
- «Մոլորութիւն», Երեւան, 1956, 48 էջ,
- Արեւածագին, Երեւան, 1957, 47 էջ,
- «Կեանքի իրաւունքը», Երեւան, 1978, 352 էջ․ եւ ուրիշներ:
ԿոչումԽմբագրել
1954-ին արժանացած է Խորհրդային Հայաստանի Վաստակաւոր արուեստագէտ կոչումին[2]:
ԾանօթագրութիւններԽմբագրել
- ↑ «AV Production - Գրիգոր Եաղջեան»։ avproduction.am։ արտագրուած է՝ 2022-03-14
- ↑ «ԳՐԻԳՈՐ ԵԱՂՋԵԱՆ (1916-1983)»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-14