Եղիա Տոլպակեան
Եղիա Տոլպակեան (16 Փետրուար 1908, Այնթէպ, Թուրքիա - 8 Մայիս 1982, Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն), հայ գրող, պատմաբան, հրատարակիչ, խմբագիր, թարգմանիչ եւ հասարակական գործիչ։
Եղիա Տոլպակեան | |
---|---|
Ծնած է | 16 Փետրուար 1908 |
Ծննդավայր | Այնթէպ, Թուրքիա |
Մահացած է | 8 Մայիս 1982 (74 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն |
Ուսումնավայր | Խ. Աբովեանի Անուան Մանկավարժական Համալսարան |
Մասնագիտութիւն | պատմաբան, գրագէտ, հրատարակիչ, Խմբագիր, թարգմանիչ, հանրային գործիչ |
Կենսագրութիւն
ԽմբագրելԾնած է 1908 Կիլիկիոյ Այնթապ քաղաքը։ 6 տարեկանին ան կորսցուցած է հայրը։
1918 թուականին Հայոց ցեղասպանութեան սարսափները տեսած Տոլպակեաններու ընտանիքը (երեք երեխայ ունեցող մայրը) ապաստան գտած է Հալէպ (Սուրիա)։
1918-1920 թուականներուն եղած է «Հայկական կացարանի» սան, որմէ ետք 1921-1924 թուականներուն աւարտած է ուսումը՝ հայկական միջնակարգ դպրոցը։
1926 թուականին աւարտած է Հալէպի ֆրանսական ճեմարանը։
Գործունէութիւն
Խմբագրել1926-1928 թուականներուն եղած է Հալէպի պաղտատեան երկաթուղիի ծառայող։
1929-1946 թուականներուն եղած է ուսուցիչ եւ տնօրէն Պէյրութի Նուպարեան, Աբգարեան, Սահակեան, Սահակ Մեսրոպ հայկական վարժարաններուն մէջ։
1938 թուականին Պէյրութի մէջ հիմնադրած է «Լուսարձակ» տպարանը եւ հրատարակչութիւնը, ուր տպագրուած են գեղարուեստական գիրքեր, դասագիրքեր։
1930 թուականին լոյս ընծայած է «Պատկերազարդ օրագիր» պարբերագիրքը, 1935 թուականին կազմած, խմբագրեած եւ հրատարակած է «Լիբանանահայ պատկերազարդ օրացոյցը, 1936», 1937-1943 թուականներուն՝ որպէս վերջինիս շարունակութիւն՝ «Ամէնուն նոր տարեցոյց»-ը (7 գիրք), 1946 թուականին՝ «Հայրենական օրացոյցը»։
1946 թուականին Տոլպակեան հայրենադարձած է եւ շարունակած է մանկավարժական գործունէութիւնը Երեւանի մէջ։
Տասնամեակներ շարունակ աշխատած է Երեւանի Րաֆֆիի անուան միջնակարգ դպրոցւ, որպէս ֆրանսերէնի ուսուցիչ։
1948-1950 թուականներուն սորված է մարքսիզմ-լենինիզմի երեկոյեան համալսարանին մէջ, իսկ 1954-1960 թուականներուն՝ Երեւանի մանկավարժական հիմնարկի պատմութեան բաժանմունքի հեռակայ բաժինը։
1960-ական թուականներուն Հայաստանի մէջ ստեղծուած է Այնթապի հայերու հայրենակցական միութեան մասնաիւղ եւ, ինչպէս Պէյրութի մէջ, Եղիա Տոլպակեան դարձած է Անոր քարտուղարը։ Մեծապէս անոր ջանքերով Երեւանին յարակից գիւղերէն մէկը վերանուանուած է Նոր Այնթապ[1], իսկ աշխարհասփիւռ այնթապցիներու նուիրատուութիւններով այնտեղ կառուցուած է ժանեակի գործարան։
Աշխատութիւններ
ԽմբագրելԼոյս տեսած են Տոլպակեանի․
- «XVIII դարի հայ ազատագրական շարժումները եւ ռուսական կողմնորոշումը. Պետրոս Ա-ն եւ հայերը» (2005) աշխատութիւնը,
- «Պատմութիւն Սուրիոյ եւ Լիբանանի» (1940, Պէյրութ, «Լուսարձակ» տպարան),
- «Աշխարհագրութիւն Լիբանանի» (1938, Պէյրութ, «Արաքս» տպարան) դասագրքերը[2]։
Ֆրանսերենէն թարգմանած է․
- Քլոտ Պերժէի «Նափոլէոնի պատմութիւնը։ Կեանքը եւ պատերազմները» (1939),
- Ժան Ժաք Ռուսոյի «Հասարակական դաշինք» (1939) երկերը,
- Փ. Սալի «Ցեղապետներու աղջիկը» (1940, երեքն ալ՝ Պէյրութ) վէպը,
- Օնորէ Տը Պալզաքի «Մնաք բարով», «Անաստուածի պատարագը» (երկուքն ալ՝ 1957) վիպակները, «Մոտեսթա Մինիոն» (1960) վէպը[2]։
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ «“ՆՈՐ ԱՅՆԹԱՊ ԱՒԱՆԻ ԱՆՈՒԱՆԱԿՈՉՈՒՄԸ»։ Asbarez - Armenian (en-US)։ 2008-06-19։ արտագրուած է՝ 2023-07-05
- ↑ 2,0 2,1 Այվազյան Հովհաննես, խմբգր․ (2015)։ Հայ գրատպություն և գրքարվեստ. հանրագիտարան։ Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն։ էջեր 1061–1062։ ISBN 978-5-89700-042-5