Սիմոն Երեմեան

Սիմոն Երեմեան (30 Հոկտեմբեր 1871, Տրապիզոն - 29 Նոյեմբեր, 1938, Միլան), հայ բնագէտ, գրող, բանասէր։ Մխիթարեան միաբանութեան անդամներէն մին։

Սիմոն Երեմեան
Ծնած է	30 Հոկտեմբեր 1871(1871-10-30)
Ծննդավայր	Տրապիզոն, Օսմանեան Կայսրութիւն
Մահացած է	1936 կամ 1938
Մահուան վայր	Միլանօ, Իտալիոյ Թագաւորութիւն և Վենետիկ, Իտալիա
Քաղաքացիութիւն	Վենետիկի հանրապետութիւն
Ազգութիւն	Հայ
Մասնագիտութիւն	բնագէտ, գրագէտ և բանասէր
Աշխատավայր	Բազմավէպ և Գեղունի

Կենսագրութիւն

Ուսանած է ծննդավայրին մէջ, ապա Վենետիկի Մխիթարեաններու մօտ, 1895 թուականին դարձած է միաբանութեան անդամ։ 1899-1905 թուականներուն խմբագրած Է «Բազմավէպ»-ը, 1901 թուականին՝ նաեւ «Գեղունի» հանդէսը։ 1896 թուականին Վենետիկի մէջ հրատարակած է «Նոր կենդանաբանութիւն եւ մարդակազմութիւն: Պատմական եւ նկարագրական», 1898 թուականին «Տարվինականութիւն կամ տեսակաց եւ մարդուս ծագման խնդիրը», 1901 թուականին՝ «Հայ բժշկարանը» աշխատութիւնները: Սիմոն Երեմեան զանազան պարբերականներու մէջ յաճախ հանդէս եկած է «Ատրուշան» կեղծանունով։

Աշխատութիւններ

Ուշագրաւ է «Պատկերազարդ բառգիրք գործնական գիտութեանց» (1900) աշխատութիւն-հանրագիտարանը։ Հրատարակած է գեղարուեստական ստեղծագործութիւններ՝ «Տուրկին» (1903), «Տագնապը» (1904) վիպակները, «Անէծք» (1903), «Սաթենիկ» (1904), «Ուխտը» (1905) ողբերգութիւնները, «Պատկերներ» (1913) արձակ բանաստեղծութիւններու հաւաքածոն, յուշեր։ Լոյս ընծայած է գրականագիտական ուսումնասիրութիւններ.

• «Կենսագրութիւն Ղեւոնդ Ալիշանի» (1902),
• «Գրական պատմութիւն եւ գեղեցիկը» (1915),
• «Գրագէտ հայեր» 10 հատորնոց աշխատութիւնը (1913-1933), ուր տրուած են գրողներու եւ մշակութային գործիչներու (Ղեւոնդ Ալիշան, Ղազարոս Աղայեան, Մատթէոս Մամուրեան, Յակոբ Պարոնեան, Տիգրան Կամսարական) դիմանկար-բնութագրականները։

Երկեր

• Մխիթարեան վեհը. կենսագրական ստուերագիր տեառն գեր․ Իգնատիոս վարդապետի Կիւրեղեան․, Վենետիկ․, 1904։
• Հայ միտքը, Վենետիկ, 1906։