Ուիքիփետիա

Քոլինտա Կրապար-Քիթարովիչ

Քոլինտա Կրապար-Քիթարովիչ (29 Ապրիլ 1968(1968-04-29)[1][2], Ռիեկա, Խրուաթիա) խրուաթ քաղաքագէտ ու դիւանագէտ է եւ Խրուաթիոյ հանրապետութեան նախագահը 2015-էն ի վեր: 1990-ի առաջին բազմաթիւ կուսակցութիւններով ընտրութիւններէն ետք, ան առաջին կինն է, որ Խրուաթիոյ մէջ կը ստանձնէ հանրապետութեան նախագահի պաշտօնը: 46 տարեկանին, ան կը դառնայ աշխարհի ամէնէն երիտասարդ նախագահը:[5][6][7]

Քոլինտա Կրապար-Քիթարովիչ
խորւ.՝ Kolinda Grabar-Kitarović
Ծնած է 29 Ապրիլ 1968(1968-04-29)[1][2] (56 տարեկան)
Ծննդավայր Ռիեկա, Խրուաթիա
Քաղաքացիութիւն  Խրուաթիա
Մայրենի լեզու Chakavian? եւ Խրուաթերէն
Կրօնք Կաթոլիկութիւն
Ուսումնավայր Զագրեբի համալսարանի հումանիտար և սոցիալական գիտությունների ֆակուլտետ?
Զագրեբի համալսարան?
Ճորճ Ուաշինկթըն Համալսարան
Los Alamos High School?
Մասնագիտութիւն դիւանագէտ, քաղաքական գործիչ
Աշխատավայր Խրուաթիոյ Հանրապետութեան նախագահ
Վարած պաշտօններ Խորվաթիայի նախագահ?, Minister of Foreign and European Affairs? եւ member of the International Olympic Committee?[3]
Անդամութիւն Միջազգային օլիմպիական կոմիտե?[4]
Կուսակցութիւն Խորվաթիայի ժողովրդավարական միության?
Ամուսին Եաքով Քիթարովիչ
Երեխաներ

Քաթարինա

Լուքա
Կայքէջ Lua–ի սխալ՝ expandTemplate: template "ref-hr" does not exist։
Ստորագրութիւն

Նախքան Խրուաթիոյ նախագահ ընտրուիլը, Քիթարովիչ կը ստանձնէ շարք մը կառավարական եւ դիւանագիտական պաշտօններ: 2003-էն 2005, եղած է Եւրոպական գործերու նախարար, իսկ 2005-էն 2008՝ Իւօ Սանատերի առաջին եւ երկրորդ կառավարութիւններուն Արտաքին գործոց եւ եւրոպական ամբողջարկութեան առաջին կին նախարարը: 2008-էն 2011 եղած է Միաւորուած Ազգերու Կազմակերպութեան Խրուաթիոյ դեսպանը, իսկ 2011-էն 2014՝ Հանրային դիւանագիտութեան փոխ-քարտուղարը:[8]

Քիթարովիչ իր թեկնածութիւնը կ'առաջադրէ 2014-2015-ի Խրուաթիոյ նախագահական ընտրութիւններուն, իբրեւ միակ իգական սեռի թեկնածու: Առաջին հանգրուանին ան կը գրաւէ երկրորդ դիրքը եւ ապա կ'աշխատի երկրորդ հանգրուանին ձախողութեան մատնել օրուան նախագահ Իւօ Եոսիփովիչը: Առաջին հանգրուանի իր աշխուժ գործունէութիւնը անսպասելի էր, քանի որ ըստ պատրաստուած ցուցակներուն, Եոսիփովիչ 50 առ հարիւրէն աւելի քուէները ստանալով պիտի ապահովէր իր յաղթանակը: Երկրորդ հանգրուանին, Քիթարովիչ 1,48 առ հարիւրով պարտութեան կը մատնէ Եոսիփովիչը եւ կը ստանայ Խրուաթիոյ պատմութեան մէջ ընտրուած նախագահներուն ամէնէն քիչ քանակով քուէները (1,114 միլիոն քուէ): Նախապէս՝ 2009-էն 2011, Խրուաթիոյ վարչապետը իգական սեժի կը պատկանէր:

1993-էն 2015, Կրապար-Քիթարովիչ անդամ էր Խրուաթիոյ Ժողովրդավարական միութեան եւ Երրորդութեան Յանձնախումբի երեք խրուաթ անդամներէն մէկը,[9] բայց նախագահ ընտրուելէն ետք կը հրաժարի այս երկուքէն, քանի որ ըստ օրէնքին, Խրուաթիոյ նախագահներուն արգիլուած է այլ քաղաքական գործունէութիւններ տանիլ կամ կուսակցութեան մը անդամ մնալ նախագահական պաշտօնը ստանձնած ժամանակ:[10] 2017-ին, Ֆորպզ պարբերաթերթը Կրապար-Քիթարովիչը կը դասէ իբրեւ աշխարհի 39-րդ ամէնէն ուժեղ կինը:[11][12]

Վաղ Կեանք Եւ Ուսում

Խմբագրել

Քոլինտա Կրապար ծնած է 29 Ապրիլ 1968-ին, Ռիյեքա, Խրուաթիա (այդ ժամանակ Եուկոսլաւիա), Տուպրաւքա եւ Պրանօ Կրապարներէն:[13] Ան իր մանկութիւնը կ'անցնէ Ռիյեքայի հիւսիսը գտնուող Լոփաչա գիւղին մէջ, ուր իր ընտանիքը մսավաճառի խանութ եւ ձիաբուծարան ունէր:[13] 17 տարեկանին, իբրեւ երկրորդական վարժարանի աշակերտ, որպէս փոխանակուած աշակերտ կը տեղափոխուի Լոս Ալամոս, Նիւ Մեքսիքօ եւ 1986-ին կ'աւարտէ Լոս Ալամոսի երկրորդական վարժարանը:[13][14]

Եուկոսլաւիա վերադառնալէն ետք, ան կ'ուսանի Զաղրեպի Համալսարանի Մարդկային եւ Ընկերային գիտութիւններու բաժանմունքին մէջ՝ 1993-ին ստանալով անգլերէն եւ սպաներէն լեզուներու եւ գրականութեան պսակաւոր արուեստից վկայական:[8][15] 1995-էն 1996, Վիեննայի Դիւանագիտական ակադեմիային մէջ կը հետեւի դասընթացքներու:[16] 2000-ին, Զաղրեպի համալսարանի քաղաքական գիտութիւններու բաժանմունքէն կը ստանայ համաշխարհային կապերու մագիստրոսի վկայական:[8]

2002-էն 2003 կը յաճախէ Ճորճ Ուաշինկթընի Համալսարանը՝ իբրեւ Ֆուլպրայթի ծրագիրի մասնակցող:[17][18] Ան նաեւ կը հետեւի Հարվարտ Համալսարանի Քենետիի կառավարական դպրոցի Լուքսիք ծրագիրին, ինչպէս նաեւ այցելու ուսանող էր Ճոնզ Հոփքինս Համալսարանի Բարձրագոյն համաշխարհային գիտութիւններու դպրոցին մէջ:[8]

Դեկտեմբեր 2015-ին, Կրապար-Քիթարովիչ կը սկսի հետեւիլ Զաղրեպի համալսարանի քաղաքական գիտութիւններու բաժանմունքի համաշխարհային կապերու տոքթորական դասերուն:[19]

Ասպարէզ

Խմբագրել

1992-ին, Կրապար-Քիթարովիչ կը դառնայ Խրուաթիոյ Գիտութեան եւ արհեստագիտութեան նախարարութեան համաշխարհային գործակցութեան բաժանմունքի խորհրդականներէն մէկը:[20] 1993-ին, կ'անդամակցի Խրուաթ Ժողովրդավարական Միութեան:[21] Նոյն տարին, ան կ'ուղարկուի դէպի Արտաքին գործոց նախարարութիւն՝ ստանձնելով խորհրդականի պաշտօնը:[20] 1995-էն 1997, ան Արտաքին գործոց նախարարութեան Հիւսիսային Ամերիկայի բաժանմունքի նախագահն էր:[20] 1995-էն 1998, Քանատայի մէջ Խրուաթիոյ դեսպանատան դիւանագիտական խորհրդական եւ ապա նախարարական խորհրդական էր:[22]

Երբ 2000-ի ընտրութիւններուն ընթացքին Խրուաթիոյ ընկերվարական ժողովրդավարական կուսակցութիւնը կը յաղթէ, Թոնինօ Փիքուլա կը նշանակուի Արտաքին գործոց նախարար, որմէ ետք ան կը սկսի պաշտօնանկ ընել Խրուաթիոյ Ժողովրդավարական միութեան կողմէ նշանակուած դիւանագիտական պաշտօնեաները, որոնց մէջ էր նաեւ Կրապար-Քիթարովիչ: Անոր կը տրուի 6 շաբաթ Քանատայէն Խրուաթիա վերադառնալու, սակայն ան սկիզբը կը մերժէ, որովհետեւ յղի էր ու ծրագրած էր ծննդաբերել Քանատայի մէջ։ Սակայն, նախարարութեան բանեցուցած ճնշումին պատճառով կը ստիպուի վերադառնալ: Հիւանդանոց գտնուած ժամանակ, ան կը դիմէ «Ֆուլպրայթ» ծրագիրին մասնակցութեան համար՝ մասնագիտանալու համար համաշխարհային կապերու եւ ապահովական օրէնքներու մէջ։ Ուստի, Քիթարովիչ կը տեղափոխուի ԱՄՆ՝ ուսանելու համար Ճորճ Ուաշինկթընի Համալսարանին մէջ։ Ուսումը աւարտելէն ետք, ան կը վերադառնայ Խրուաթիա ու կ'ապրի իր ծննդավայր Ռիյեքայի մէջ:

Երկու տարի ետք, Խրուաթիոյ խորհրդարանի 2003-ի ընտրութիւններուն կ'ընտրուի եօթներորդ շրջանի երեսփոխան՝ իբրեւ Խրուաթիոյ ժողովրդավարական միութեան ներկայացուցիչ:[23] Խրուաթիոյ ժողովրդավարական միութեան ղեկավար Իւօ Սանատերի կառավարութեան մէջ, Քիթարովիչ կը նշանակուի Եւրոպական ներառման նախարար, ինչ որ առիթ կը ստեղծէ Խրուաթիոյ եւ Եւրոպական Միութեան միջեւ կապերը:[8]

2005-ին, Արտաքին գործոց եւ Եւրապական Ամբողջականութեան նախարարութիւններու միացումէն ետք, Քիթարովիչ կը նշանակուի Խրուաթիոյ Արտաքին եւ Եւրոպական գործոց նախարար:[20] Անոր գլխաւոր պարտականութիւնն էր Խրուաթիան ուղղել դէպի Եւրոպական Միութիւն եւ ՕԹԱՆ: 18 Յունուար 2005-ին, Կրապար-Քիթարովիչ կը դառնայ Եւրոպական Միութեան կցման երկխօսութեան պատուիրակութեան նախագահը:[8] Ան Օթաուայի վեհաժողովի առաջին կին նախագահն է:

2007-ի խորհրդանական ընտրութիւններու Խրուաթիոյ ժողովրդավարական միութեան յաղթանակէն եւ Սանատերի երկրորդ կառավարութեան կազմութենէն ետք, Քիթարովիչ դարձեալ կը նշանակուի իբրեւ Արտաքին գործոց նախարար, բայց պաշտօնանկ կ'ըլլայ անյայտ պատճառներով: Կորտան Եանտրոքովիչ կը փոխարինէ զինք:[24]

8 Մարտ 2008-ին, նախագահ Ստեփան Մեսիչի օգնութեամբ ան կը դառնայ Միացեալ Նահանգներու մէջ Խրուաթիոյ դեսպանը՝ փոխարինելով Նեւեն Եուրիքան: Ան այս պաշտօնին վրայ կը մնայ մինչեւ 4 Յուլիս 2011: 2010-ին կը սկսի տարաձայնութիւն մը, ըստ որուն, Քիթարովիչի ամուսինը դեսպանական ինքնաշարժը կ'օգտագործէ իր անձնական գործերուն համար: Դեսպանատան ապահովական բաժնի պաշտօնեաներէն մէկը կը հետեւի պարոն Քիթարովիչին եւ կը նկարահանէ անոր շարժումները, եւ ապա զանոնք կը տեղադրէ «Եու Թիուպ»-ի վրայ, բայց ժամանակ մը ետք անոնք կը ջնջուին այդ կայքէն: Այս պատճառով, Արտաքին գործոց նախարար Կորտան Եանտրոքովիչ ներքին հարցաքննութիւն մը կը բանայ այս գծով: Հարցաքննութիւն կ'եզրակացնէ, որ Կրապար-Քիթարովիչ, հակառակ դեսպանատան «Քատիլլաք» ինքնաշարժը իր վարիչով օրուան 24 ժամերուն իր տրամադրութեան տակ ունենալուն, իր անձնական գործերուն համար կը գործածէ դեսպանատան «Թոյոթա» վաճառանիշով ինքնաշարժը: Կրապար-Քիթարովիչ կ'ըսէ, թէ իր գործը 24 ժամուան վրայ կ'երկարի եւ չի կրնար իր գործի կեանքը բաժնել իր անձնական կեանքէն: Ան, յետոյ, կը վճարէ իր ամուսինին հասցուցած վնասուց հատուցումը, իսկ զիրենք նկարահանող պաշտօնեան կ'արձակուի գործէն:[25][26][27][28]

2011-ին, Կրապար-Քիթարովիչ կը հրաժարի դեսպանութեան իր պաշտօնէն եւ 4 Յունիս 2011-ին կը ստանձնէ ՕԹԱՆ-ի ընդհանուր քարտուղարի հանրային դիւանագիտութեան տեղակալը: Ան Ուաշինկթընի իր պաշտօնէն հրաժարելու ձեւին համար քննադատութեան առարկայ կը դառնայ. Կրապար-Քիթարովիչ նախապէս վարչապետ Եատրանքա Քոսորի տեղեակ չէր պահած իր հրաժարականը ներկայացնելու ծրագրին մասին, ուստի Քոսոր յարմար թեկնածուն չունէր այդ պաշտօնին համար, ինչ որ պատճառ կը դառնայ, որ 9 ամիս Խրուաթիա դեսպան չունենայ ԱՄՆ-ի մէջ։ Բայց, Կրապար-Քիթարովիչ կ'ըսէ, որ ան տեղեակ պահած էր Խրուաթիոյ նորընտիր նախագահ Իւօ Եոսիփովիչը այս գծով: Վերջինս Դեկտեմբեր 2014-ին կը հաստատէ այս մէկը, աւելցնելով՝ որ ան իր անձնական օգնութիւնը ցուցաբերած է ՕԹԱՆ-ի՝ Կրապար-Քիթարովիչի համար նամակ մը գրելով:

Կրապար-Քիթարովիչ «Տը Էքոնոմիսթ» պարբերաթերթին մէջ կը տեսնէ ծանուցում մը, ուր ՕԹԱՆ-ի մէջ պաշտօնեայ մը կ'ուզուի, ան կը կարծէ, որ իրեն կը յարմարի այս մէկը, սակայն կ'որոշէ չդիմել: Սակայն երկու հանգրուաններէ ետք յարմարագոյն պաշտօնեան չգտնուելէն ետք, Քիթարովիչ կը դիմէ եւ կ'ընդունուի: ՕԹԱՆ-ի մէջ աշխատած ժամանակ ան այցելութիւն մը կու տայ դէպի Աֆղանիստան եւ հանդիպում կ'ունենայ այդտեղ ղրկուած խաղաղապահ խրուաթ զինուորներուն հետ: Իր պարտականութիւնն էր հոգ տանիլ հաղորդակցութեան ռազմավարութեան եւ ՕԹԱՆ-ը մօտեցնել ժողովուրդին:[29][30][31][32] Քիթարովիչ առաջին իգական սեռի պատկանող անձն է, որ զբաղեցուցած է այս պաշտօնը: Ան ՕԹԱՆ-ի ընդհանուր քարտուղարի պաշտօնին վրայ կը մնայ մինչեւ 2 Հոկտեմբեր 2014:

Ան կը հրաւիրուի միանալու «Եռակողմ Յանձնաժողով»-ին, որուն պաշտօնապէս կ'անդամակցի Ապրիլ 2013-ին:[33]

Նախագահական Թեկնածութիւն

Խմբագրել
 
Քոլինտա Կրապար-Քիթարովիչ 2014-ին

Սեպտեմբեր 2012-ին, «Եութարնիի Լիսթ» խրուաթ օրաթերթը կը հրատարակէ յօդուած մը, ըստ որուն, հաւանական է, որ Քիթարովիչ Խրուաթիոյ Ժողովրդավար Միութեան կողմէ 2014-15 նախագահական ընտրութիւններու թեկնածու առաջադրուի:[34][35] Այս մէկը կը հաստատուի 2014-ի կիսուն եւ ան կուսակցութեան թեկնածու կ'առաջադրուի, ընդդէմ օրուան նախագահ Իւօ Եոսիփովիչի եւ թեկնածուներ Ինւան Վիլիպոր Սինչիչի ու Միլան Քոյունծիչի:[36] Առաջին հանգրուանի ընտրութիւններուն՝ Դեկտեմբեր 2014-ին, Կրապար-Քիթարովիչ քուէներուն 37,2 առ հարիւրով կը գրաւէ երկրորդ դիրքը, առաջին դիրքին վրայ գտնուելով քուէներւն 38,5 առ հարիւրը ստացած Եոսիփովիչը: Սինչիչ կը ստանայ քուէներուն 16,4 առ հարիւրը, իսկ Քոյունծիչ՝ 6,3 առ հարիւրը:[37] Այսպիսով, ոչ մէկ թեկնածու կը ստանայ 50 առ հարիւրէն աւելի քուէ, ուստի կը ճշդուի քուէարկութիւններու երկրորդ հանգրուանի թուականը՝ առաջին հանգրուանէն երկու շաբաթ ետք, երկու բարձրագոյն քուէ հաւաքած թեկնածուներուն միջեւ:

Ընտրութիւններուն երկրորդ հանգրուանը տեղի կ'ունենայ 11 Յունուար 2015-ին ու Քիթարովիչ 50,7 առ հարիւր քուէներով կը դառնայ Խրուաթիոյ անկախութենէն ետք առաջին կին նախագահը:[38][39][Note 1] Ան իր երդումը կու տայ 15 Փետրուարին[40] ու պաշտօնապէս իր պաշտօնը կը ստանձնէ 19 Փետրուար 2015-ին:[41]

Նախագահութիւն (2015–այսօր)

Խմբագրել
 
Նախագահ Քիթարովիչ ԱՄՆ-ի քարտուղար Ճօն Քերիի հետ Հաւասար Ապագայ Ընկերակցութեան ժողովին, 2016
 
Նախագահ Քիթարովիչ Ֆրանսայի նախագահ Էմանուէլ Մաքրոնի հետ 2018-ի Մոնտիալին երկու երկիրներուն միջեւ տեղի ունեցած մրցումէն ետք:

Քիթարովիչի նախագահ դառնալէն 9 ամիս չանցած, կը սկսի Եւրոպայի գաղթականներու հարցը, երբ մեծ թիւով գաղթականներ Յունաստանի եւ Մակեդոնիոյ Հանրապետութեան ճամբով կը մտնեն Սերպիա, ապա Հունգարիա, այդ պատճառով ալ վերջինս իր հարաւային սահմանին վրայ պատ կը կաոուցէ:[42] Սեպտեմբեր 2015-ին, երբ Հունգարիոյ պատի շինութիւնը կ'աւարտի եւ Սերպիոյ հետ իր սահմանը կը փակուի, գաղթականներուն հոսանքը կ'ուղղուի դէպի Խրուաթիա՝ անոնց թիւը հասնելով 21000-ի:[43] 19 Սեպտեմբերին, գաղթականներուն թիւը կը հասնի 39000-ի, 32000-ը Սլովենիոյ եւ Հունգարիոյ ճամբով կը հեռանան Խրուաթիայէն:[44] Քիթարովիչ Անտրիա Հեպրանկը կը նշանակէ գաղթականներու հարցով զբաղող իր յանձնակատարը:[45]

25 Սեպտեմբերի խորհրդարանի լուծարման պատճառով,[46] Քիթարովիչ խորհրդարանական ընտրութիւններու թուական կը ճշդէ 8 Նոյեմբեր 2015-ը:[47] Ասիկա կը մնայ անհետեւանք եւ նոր կառավարութիւն կազմելու բանակցութիւնները կը տեւեն 76 օր: Քիթարովիչ 22 Դեկտեմբեր 2015-ին կը յայտարարէ, որ 24 ժամուան ընթացքին վարչապետի անուն չտրուի, տեղի պիտի ունենայ արտակարգ ընտրութիւն մը եւ չեզոք կառավարութիւն մը պիտի կազմուի: Այս մէկով կառավարութեան կազմութեան հարցին շուրջ բանակցութիւններու մէջ եղող կուսակցութիւնները կը ճնշուին լուծում գտնելու համար: Հարցը վերջ կը գտնէ 23 Դեկտեմբեր 2015-ին, երբ Քիթարովիչ կառավարութիւն կազմելու: 30 օրուան պայմանաժամ կու տայ Խրուաթիոյ Ժողովրդավար Միութեան եւ Անկախութեան Ցուցակներու Կամուրջի ընտրած անկախ խրուաթ-քանատացի առեւտրական Թիհոմիր Օրեշքովիչին:

24 Օգոստոս 2015-ին, բանակի ընդհանուր հրամանատարը Քիթարովիչի կը ներկայացնէ աղերսագիր մը, որուն մէջ կ'առաջարկուի խրուաթ ֆաշիստ «Ուսթաշէ» շարժման պատուի առի գործածութիւնը Խրուաթիոյ բանակին մէջ։ Քիթարովիչ իսկոյն կը մերժէ այս աղերսագիրը՝ զայն անուանելով թեթեւսօլիկ, անընդունելի եւ գրգռիչ:[48] 29 Սեպտեմբեր 2015-ին, Քիթարովիչի նախաձեռնութեամբ, Ատլանտեան ժողովը Նիւ Եորք-ի մէջ կը կազմակերպէ ոչ-պաշտօնական բարձրաստիճան Ատրիաթիք-Պալթիք-Սեւ ծովու ղեկավարներու ժողով,[49] ինչ որ հետագային կը դառնայ Երեք Ծովերու Նախաձեռնութիւն: Այս նախաձեռնութիւնը պաշտօնապէս կը կազմուի 2016-ին եւ իր առաջին վեհաժողովը տեղի կ'ունենայ 25-26 Օգոստոս 2016-ին, Տուպրովնիք, Խրուաթիա:[50]

11 Ապրիլ 2016-ին, ԱՄՆ-ի ազգային բաժանմունքի հրէական ողջակիզումի պատուիրակ Նիքոլաս Տինի հետ հանդիպում ունենալէ ետք, Քիթարովիչ կը նշէ, որ Խրութիոյ անկախ պետութիւնը իսկապէս անկախ չէր եւ խրուաթ ժողովուրդին ապահովութեամբ չէր հետաքրքրուեր՝ աւելցնելով, որ Ուսթաշէի վարչակարգը ոճրագործ վարչակարգ մըն էր եւ որ Խրուաթիոյ սահմանադրութիւնը հիմնուած է հակաֆաշիստական սկզբունքներու վրայ, ինչպէս նաեւ կը նշէ, որ այսօրուան խրուաթեան պետութիւնը արմատացած է Խրուաթիոյ անկախութեան պատերազմով:[51] Մայիս 2016-ին՝ ընդհառաջելով Իրանի Հասան Ռուհանիի հրաւէրին, Քիթարովիչ կը մեկնի Թեհրան: Ռուհանի շեշտած է, որ Խրուաթիա ճամբան կը հանդիսանայ Իրան Եւրոպայի հետ կապի մէջ մտնելու:[52][53] Երկու նախագահները կ'ամրապնդեն երկու երկիրներուն սերտ յարաբերութիւնները եւ կը ստորագրեն տնտեսապէս գործակցելու համաձայնագիր:[54]

Ըստ Նովա պատկերասփիւռի կայանի Մայիս 2016-ի հրապարակած տուեալներուն, ժողովուրդին 47 առ հարիւրը չի գնահատեր իր աշխատանքը, իսկ 45 առ հարիւրը կ'ընէ:[55] Մարտ 2016-ին, իր աշխատանքը կը գնահատուի 52 առ հարիւրին կողմէ:[56] Հակառակ այս բոլորին, Քիթարովիչ 57 առ հարիւրով կը շարունակէ մնալ ամէնէն հռչակաւոր քաղաքագէտը, իր ետին ունենալով վարչապետ Թիհոմիր Օրեշքովիչը՝ 55 առ հարիւր գնահատանքով:[55]

Մարտ 2018-ին, Պուէնոս Այրսի պատուաւոր քաղաքացի դառնալէ ետք իր խօսքին մէջ, Քիթարովիչ նշած է, որ Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմէն ետք, մեծ թիւով խրուաթներ ապաստան գտած են Արժանթինի մէջ, ուր անոնք կը հաստատեն իրենց ազգայնոթիւնը եւ կը պահանջեն խրուաթ ժողովուրդին ազատութիւնը:[57][58][59]

2018-ին, Ռուսիոյ մէջ տեղի ունեցած Մոնտիալին, Քիթարովիչ ներկայ կը գտնուի կիսաւարտական եւ աւարտական խաղերով: Ան կը կրէր Խրուաթիոյ ազգային հաւաքականին շապիկը: Խումբը կը հասնի աւարտական հանգրուան:[60] Ըստ «Մետիաթուլքիթ» ընկերութեան, Քիթարովիչ խաղին ընթացքին իր երկրին «աստղն» էր՝ խաղացողներէն 25 առ հարիւր աւելի ուշադրութիւն գրաւելով լրատուութեան աշխարհին մէջ։ Ան այսքան ուշադրութեան առարկայ կը դառնայ իր անձնական շահով դէպի Ռուսիա ճամբորդելուն եւ ժողովուրդին մէջէն խաղը դիտելուն պատճառով:[61]

Ընկերային Կեցուածք

Խմբագրել

Ամուսնութիւն

Խմբագրել

Քիթարովիչ դէմ է միասեռական ամուսնութեան՝ ըսելով, որ ամուսնութիւնը տղամարդու եւ կնոջ միջեւ կապ մըն է: Սակայն, ան նեցուկ կը կանգնի Խրուաթիոյ մէջ գործող միասեռական կազմակերպութիւններուն, որոնց շնորհիւ միասեռական զոյգերը կը վայելեն երկսեռ զոյգերու համահաւասար իրաւունքներ, բացի երեխայ որդեգրելէն:[62]

Վիժում

Խմբագրել

Քիթարովիչ կը կարծէ, թէ վիժումը արգիլելով բան պիտի չփոխուի եւ կը շեշտէ կրթութեան կարեւորութիւնը՝ ոչ-ծրագրուած յղութիւններ կանխարգիլելու համար: Քիթարովիչ նաեւ քննադատած է որդեգրութեան գործընթացը՝ նշելով, որ ամբողջ ձեւը պէտք է կրթութեամբ եւ ընկերային չափանիշերով վերատեսութեան ենթարկուի, ինչ որ կ'արտօնէ, որ կինը ծննդաբերէ, իսկ զաւակն ալ յանձնուի պէտք եղած հոգատարութեան:[63][64]

Կլիմայական Փոփոխութիւն

Խմբագրել

Քիթարովիչ խօսած է կանաչապահութեան զբաղող կազմակերպութիւններուն կարեւորութեան մասին, ինչպէս նաեւ կենսոլորտին եւ համաշխարհային ապահովուեան վրայ սպառնացող կլիմայական փոփոխութեան մասին:[65] 2016-ին, Միացեալ Ազգերու Կազմակերպութեան կեդրոնատեղիին՝ Նիւ Եորքի մէջ կը ստորագրէ Փարիզի Համաձայնագիրը:[66]

Ծանօթագրութիւններ

Խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան
  2. ↑ 2,0 2,1 Munzinger Personen
  3. ↑ https://olympics.com/ioc/members
  4. ↑ https://www.olympic.org/mrs-kolinda-grabar-kitarovic
  5. ↑ «Grabar-Kitarovic elected Croatia's first woman president»։ BBC։ 12 January 2015։ արտագրուած է՝ 28 October 2015 
  6. ↑ «Kolinda Grabar-Kitarovic elected president of Croatia»։ CBC։ 11 January 2015։ արտագրուած է՝ 28 October 2015 
  7. ↑ Hina (2015-02-15)։ «NOVA PREDSJEDNICA Evo što svjetske agencije javljaju o Kolindinoj inauguraciji»։ Jutarnji.hr։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 NATO (29 August 2014)։ «NATO – Biography: Kolinda Grabar-Kitarovic, Assistant Secretary General for Public Diplomacy»։ NATO 
  9. ↑ «Kolinda Grabar Kitarović - nova nada Hrvatske»։ Narodni List։ արտագրուած է՝ 6 March 2015 
  10. ↑ «Kolinda više nije članica Rockefellerove Trilaterale, jedne od najmoćnijih grupa na svijetu - Vijesti»։ Index.hr։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  11. ↑ «FORBESOV IZBOR Kolinda Grabar-Kitarović je 39. najmoćnija žena na svijetu»։ արտագրուած է՝ 6 February 2018 
  12. ↑ «Kolinda se javila šefu Karamarku: Izlazim iz HDZ-a»։ Jutarnji.hr։ արտագրուած է՝ 6 March 2015 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «BIOGRAFIJA PRVE ŽENE NA ČELU DRŽAVE»։ Jutarnji.hr։ արտագրուած է՝ 14 January 2014 
  14. ↑ «Grabar-Kitarovic to Speak Feb. 14 – News Releases»։ Library of Congress 
  15. ↑ «Kolinda Grabar Kitarović»։ vecernji.hr (խորվաթերեն)։ 1 December 2016։ արտագրուած է՝ 5 June 2018 
  16. ↑ [1] Archived 14 February 2009 at the Wayback Machine.
  17. ↑ «Officials»։ AllGov.com։ արտագրուած է՝ 29 December 2014 
  18. ↑ «GW News Center»։ gwu.edu 
  19. ↑ «Kolinda Grabar-Kitarović i službeno se upisala na doktorski studij - Večernji.hr»։ Vecernji.hr։ արտագրուած է՝ 2017-01-23 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 «Kolinda Grabar Kitarović : CV» (PDF)։ Mvep.hr։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  21. ↑ «Bogata karijera prve hrvatske predsjednice: 'Prostrana polja, široke ravnice...'» (Croatian)։ Dnevnik Nove TV։ 11 January 2015։ արտագրուած է՝ 17 January 2015 
  22. ↑ «Kolinda GRABAR-KITAROVIC – European Forum Alpbach»։ alpbach.org։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2015-06-27-ին։ արտագրուած է՝ 2018-11-16 
  23. ↑ «Ambassador Kolinda Grabar-Kitarović»։ NATO after the Wales Summit։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2015-06-26-ին։ արտագրուած է՝ 2018-11-16 
  24. ↑ «Croatian Ministers for Foreign Affairs» (խորվաթերեն)։ Croatian Ministry of Foreign and European Affairs 
  25. ↑ «TKO JOJ PODMEĆE Kolinda mužu dala službeni auto da vozi djecu (VIDEO) > Slobodna Dalmacija > Hrvatska»։ Slobodnadalmacija.hr։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  26. ↑ «Životopis prve hrvatske predsjednice Kolinde Grabar-Kitarović — Vijesti.hr»։ Vijesti.rtl.hr։ 2015-01-12։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2019-04-07-ին։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  27. ↑ «Kolinda mora vratiti auto i nadoknaditi sve troškove»։ Jutarnji.hr։ 2010-03-10։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  28. ↑ «Kolinda Grabar-Kitarović sigurno u utrci za Pantovčak, Željko Reiner samo rezerva»։ Jutarnji.hr։ 2014-01-03։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  29. ↑ «Ni mami nije rekla za NATO, pa se ona čudila zašto ponavlja francuski»։ Jutarnji.hr։ 2015-01-14։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  30. ↑ «Kolinda Grabar Kitarović za Obris.org: "Odlično sam se snašla"»։ Obris.org։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  31. ↑ «Kolindin nadimak Swambo – Ona koju se mora slušati - Večernji.hr»։ Vecernji.hr։ 2015-02-28։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  32. ↑ «Josipović pomogao lansirati Grabar Kitarović u NATO»։ tportal.hr։ 2014-12-10։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  33. ↑ [2] Archived 27 November 2013 at the Wayback Machine.
  34. ↑ «Tomislav Karamarko: Kolinda Grabar-Kitarović će biti prva žena na čelu Hrvatske!»։ Jutarnji.hr։ 2012-09-13։ արտագրուած է՝ 2015-09-06 
  35. ↑ B.V.։ «Karamarko želi Kolindu Grabar Kitarović za predsjednicu Hrvatske»։ Dnevnik.hr 
  36. ↑ «Ivo Josipović ili Kolinda Grabar Kitarović – evo što kaže prvo istraživanje!»։ Večernji.hr 
  37. ↑ «Crveno i plavo: Pogledajte kako su glasali vaši susjedi i prijatelji»։ Večernji.hr 
  38. ↑ «Grabar-Kitarović gewinnt Präsidentschaftswahlen in Kroatien»։ der Standard։ Austria 
  39. ↑ Croatians Elect Kolinda Grabar-Kitarovic as Their First Female President. The New York Times
  40. ↑ «Croatia will become rich, pledges new president»։ The Scotsman։ արտագրուած է՝ 6 March 2015 
  41. ↑ «Kolinda Grabar-Kitarović prisegnula za predsjednicu RH» (Croatian)։ HRT։ 16 February 2015։ արտագրուած է՝ 18 February 2015 
  42. ↑ Associated Press in Budapest։ «Hungary begins work on border fence to keep out migrants | World news»։ The Guardian։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  43. ↑ «HRT: U Hrvatsku ušlo oko 21.000 izbjeglica - Mađari ih prihvaćaju bez registracije» (խորվաթերեն)։ Hrt.hr։ 2016-01-05։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  44. ↑ Hina (2015-09-22)։ «STIGLE NOVE BROJKE U Hrvatsku dosad stiglo 36.000 izbjeglica: 'Bapska nas je iznenadila, ali sada je situacija bolja, dolaze u grupama od 70-ak ljudi'»։ Jutarnji.hr։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  45. ↑ Piše: R.I.A., Hina subota, 19.9.2015. 13:47 (2015-09-19)։ «Kolindin povjerenik Hebrang: Vojska je trebala na granici tijelima zapriječiti ulazak izbjeglica - Vijesti»։ Index.hr։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  46. ↑ «Josip Leko najavio raspuštanje Sabora 25. rujna - Večernji.hr»։ Vecernji.hr։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  47. ↑ «Večernji doznaje: Parlamentarni izbori održat će se najkasnije 15. studenoga - Večernji.hr»։ Vecernji.hr։ 2015-01-09։ արտագրուած է՝ 2016-05-01 
  48. ↑ «BIZARNU PETICIJU POTPISAO I ŠIMUNIĆ Od predsjednice traže da predloži uvođenje pozdrava 'Za dom spremni' u Oružane snage!»։ Jutarnji.hr։ 2015-08-24։ արտագրուած է՝ 2016-02-28 
  49. ↑ «Adriatic-Baltic-Black Sea Leaders Meeting»։ atlanticcouncil.org։ 2015-10-29։ արտագրուած է՝ 2017-07-06 
  50. ↑ «Dubrovnik Forum adopts declaration called "The Three Seas Initiative"»։ eblnews.com։ 2016-08-25։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2017-01-16-ին։ արտագրուած է՝ 2017-07-06 
  51. ↑ Dragan Matić/ CROPIX (2016-04-11)։ «KOLINDA GRABAR KITAROVIĆ 'NDH je bila najmanje nezavisna i najmanje je štitila interese Hrvata, a ustaški režim bio je zločinački!' -Jutarnji List»։ Jutarnji.hr։ արտագրուած է՝ 2017-01-23 
  52. ↑ «Rouhani: Croatia can be gateway to Iran’s ties with Europe»։ Tehran Times։ 2016-05-18։ արտագրուած է՝ 2016-06-11 
  53. ↑ Wed 18, May (2016-05-18)։ «Rouhani officially welcomes Croatian president»։ Tehran Times։ արտագրուած է՝ 2016-06-11 
  54. ↑ «Potvrđeni tradicionalno dobri i prijateljski odnosi Hrvatske i Irana - Večernji.hr»։ Vecernji.hr։ 2016-05-18։ արտագրուած է՝ 2016-06-11 
  55. ↑ 55,0 55,1 Ma.B. (2016-05-26)։ «CROBAROMETAR DNEVNIKA NOVE TV Kako birači ocjenjuju vodeće političare?»։ Dnevnik.hr։ արտագրուած է՝ 2016-06-11 
  56. ↑ I.D. (2016-03-27)։ «CROBAROMETAR Predsjednici pada potpora među građanima»։ Dnevnik.hr։ արտագրուած է՝ 2016-06-11 
  57. ↑ «Kolinda: Mnogi su Hrvati u Argentini pronašli slobodu nakon Drugog svjetskog rata» 
  58. ↑ «Bauk o Kolindinim izjavama u Argentini: Da je to izjavila Merkel strpali bi je u zatvor» 
  59. ↑ «President Rejects "Malicious Interpretations" of Her Speech in Argentina»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2019-04-07-ին։ արտագրուած է՝ 2019-01-17 
  60. ↑ «Emotional Croatian leader Grabar-Kitarovic consoles Modric after World Cup final defeat (PHOTOS)»։ RT International (անգլերեն)։ արտագրուած է՝ 2018-07-16 
  61. ↑ Zagreb Una Hajdari in (2018-07-16)։ «Croatia's real World Cup star? The president in the stands»։ the Guardian (անգլերեն)։ արտագրուած է՝ 2018-07-16 
  62. ↑ «ŠTO ZAPRAVO ZASTUPAMO Četiri kandidata odgovaraju na 20 teških pitanja Jutarnjeg -Jutarnji List»։ Jutarnji.hr։ 2014-12-24։ արտագրուած է՝ 2017-01-23 
  63. ↑ Piše: D.H. ponedjeljak, 31.10.2016. 18:39 (2016-10-31)։ «Kolinda protiv katoličkih radikala: "Da, ženama treba omogućiti pobačaj kao i do sada" - Vijesti»։ Index.hr։ արտագրուած է՝ 2017-01-23 
  64. ↑ «Kolinda Grabar Kitarović: Moj osobni stav o pobačaju je poznat, ali zabrana ništa ne rješava > Slobodna Dalmacija»։ Slobodnadalmacija.hr։ 2016-10-31։ արտագրուած է՝ 2017-01-23 
  65. ↑ «Croatian president hails Paris accord as step toward environment-friendly progress»։ eblnews.com։ 2016-04-23։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2019-04-08-ին։ արտագրուած է՝ 2017-05-26 
  66. ↑ «Paris Agreement»։ United Nations։ 2016-04-22։ արտագրուած է՝ 2017-05-26 


Մէջբերման սխալ՝ <ref> tags exist for a group named "Note", but no corresponding <references group="Note"/> tag was found

Վերցուած է «https://hyw.wikipedia.org/w/index.php?title=Քոլինտա_Կրապար-Քիթարովիչ&oldid=220733» էջէն