Վաղարշ Վաղարշեան
Վաղարշ Վաղարշեան (2 (14) Փետրուար 1894, Շուշի, Ելիզավետպոլ Նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն[1] - 6 Մայիս 1959[1], Մոսկուա, Խորհրդային Միութիւն[1]), դերասան, բեմադրիչ, թատերագիր, թատերական գործիչ, Խորհրդային Հայաստանի Ժողովրդային արուեստագէտ, Խորհրդային Միութեան Պետական մրցանակի դափնեկիր եւ 1939 թուականին Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու միութեան անդամ։
Վաղարշ Վաղարշեան | |
---|---|
| |
Ծնած է | 2 (14) Փետրուար 1894 |
Ծննդավայր | Շուշի, Ելիզավետպոլ Նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն[1] |
Մահացած է | 6 Մայիս 1959[1] (65 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Մոսկուա, Խորհրդային Միութիւն[1] |
Քաղաքացիութիւն |
Ռուսական Կայսրութիւն Խորհրդային Միութիւն |
Մասնագիտութիւն | դերասան, բեմադրիչ, քաղաքական գործիչ, թատերական ռեժիսոր, թատերական ուսուցիչ, թատերագիր |
Աշխատավայր | Գաբրիէլ Սունդուկեանի անուան ակադեմական թատրոն |
Վարած պաշտօններ | ԽՍՀՄ գերագոյն խորհուրդի պատգամաւոր |
Անդամութիւն | Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն |
Կուսակցութիւն | Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն |
Գրական անուն
ԽմբագրելՎաղարշեան արձակագիր եւ թարգմանիչ Արազիի խորհուրդով (Մովսէս Յարութիւնեան) Վաղարշակ անունը դարձուցած է Վաղարշ եւ իբրեւ գրական անուն ընդունած է Վաղարշ Վաղարշեան անունը։
Կենսագրութիւն
ԽմբագրելԾնած է Շուշի։ Նախնական կրթութիւնը ստացած է ծննդավայրի տեղական դպրոցին մէջ, ապա 1906 թուականին մեկնած է Թիֆլիս՝ ընդունուելու Ներսիսեան վարժարան, սակայն չյաջողելով ընդունուած է Թիֆլիսի առեւտրական ուսումնարան:
Վաղարշեան իր առաջին ստեղծագործութիւնները՝ «Բարեգործութիւնից յետոյ»ն եւ «Փող եւ տաղանդ»ը գրած է 1911-1912 թուականներուն: Նոյն միջոցին սիրողական խումբի մը հետ մեկնած է Գանձակ, ուր ունեցած է իր առաջին բեմական ներկայացումը:
Նոյն տարին բեմադրիչ եւ թատերական գործիչ Ամօ Խարազեանի խումբը առաջին անգամ ըլլալով ներկայացուցած է Վաղարշեանի «Փող եւ տաղանդ» թատրերգութիւնը, որուն ներկայ եղած են նաեւ Յովհաննէս Թումանեանն ու դերասան Կարապետ Գալֆայեանը:
Տարի մը ետք՝ 1913 թուականին Վաղարշեան դարձած է Յովհաննէս Թումանեանի կողմէ հիմնադրուած Կովկասեան հայ գրողներու ընկերութեան առընթեր ստեղծուած սկսնակ գրողներու միութեան անդամ:
link=|մինի Որոշ ժամանակ Վաղարշեան հեռանալով թատերական կեանքէն, եղած է ուսուցիչ Արտանուշի շրջանի Տանձուտ գիւղին մէջ. որոշ ժամանակ աշխատած է նաեւ Պաքուի նաւթի արդիւնաբերութեան խորհուրդին մէջ:
Վաղարշեան Պաքուի մէջ հիմնուած թատերախումբի հետ սկսած է ներկայացումներ ունենալ Կովկասի զանազան շրջաններուն մէջ. սկիզբը ստանձնած է աննշան դերեր եւ կամաց-կամաց բարձրանալով արժանացած մեծ դերերու:
Սիրողական թատրոնէն դուրս գալով Վաղարշեան 1923 թուականին հաստատուած է Երեւան եւ եղած՝ Երեւանի առաջին պետական թատրոնի դերասան, ուր դարձած է թատրոնի ամենէն յայտնի գործիչներէն մին:
Դերասանութեան կողքին դերեր ստանձնած է նաեւ ժապաւէններու մէջ. ինչպէս՝
- «Խուսփուշ»,
- «Լեռնային արշաւ»,
- «Առաջին սիրոյ երգ» եւ ուրիշներ:
Վաղարշեան 1941-1949 թուականներուն գեղարուեստական ղեկավարը եղած է Գաբրիէլ Սունդուկեանի անուան տրամաթիքական թատրոնին, ուր բեմադրած է Տիգրան Հախումեանի «Թշնամին», Ալեքսանդր Ֆատիեւի «Ջարդը», Մաքսիմ Կորքիի «Թոստիկեաւ եւ ուրիշներ»ն ու այլ ներկայացումներ[2]:
Շքանշաններ եւ կոչումներ
Խմբագրել- «Աշխատանքային կարմիր դրօշ» եւ «Լենինի» շքանշաններ,
- 1954 թուականին Խորհրդային Միութեան Ժողովրդական արուեստագէտի կոչում։
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Вагаршян Вагарш Богданович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ «ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԱՆՑԵԱԼԷՆ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ ԱՅՍՕՐ»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-10
- ↑ Գրական տեղեկատու։ Երեւան: «Սովետական գրող»։ 1981։ էջ 431-432։