Գէորգ Էմին
Գէորգ Էմին (30 Սեպտեմբեր 1919[1], Աշտարակ, Էջմիածին — 11 Յունիս 1998[1], Երեւան), հայ գրող, բանաստեղծ։
| Գէորգ Էմին | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 30 Սեպտեմբեր 1919[1] |
| Ծննդավայր | Աշտարակ, Էջմիածին, Հայաստանի Առաջին Հանրապետութիւն |
| Վախճանած է | 11 Յունիս 1998[1] (78 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստան |
| Քաղաքացիութիւն |
 Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւններու Միութիւն Հայաստան |
| Ազգութիւն | հայ |
| Ուսումնավայր | Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան |
| Մասնագիտութիւն | գրագէտ, ճարտարագէտ, բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ |
| Վարած պաշտօններ | գլխաւոր խմբագիր |
| Պարգեւներ եւ մրցանակներ | Ստալինեան մրցանակ ԽՍՀՄ պետական մրցանակ Հոկտեմբերեան Յեղափոխութեան շքանշան Ժողովուրդներու Բարեկամութեան շքանշան «1941-1945-ականներու Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անձնուէր աշխատանքի համար» մետալ «Պատուոյ նշան» շքանշան «Պատուոյ նշան» շքանշան |
| Անդամութիւն | Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն |
| Կուսակցութիւն | Խորհրդային Միութեան Կոմունիստական Կուսակցութիւն |
| Երեխաներ | Արտաշէս Էմին |
Ստորագրութիւն.png) | |
ԿենսագրութիւնԽմբագրել
Ծնած է Աշտարակ։ Ստացած է մասնագիտական ուսում եւ վկայուած է ճարտարագէտ։ Սակայն աւելի ետք 1945-էն 1954, հետեւած է գրականութեան դասընթացքներու ու դարձած՝ խմբագիր եւ գիտահետազօտիչ՝ գրական թերթերու եւ հիմնարկներու մէջ։
Գրած եւ հրատարակած է բանաստեղծութիւններու յաջորդական տասնեակ ժողովածուներ. անոնցմէ ոմանք թարգմանուած են մի քանի օտար լեզուներու։
Էմին գրած է նաեւ բեմագրութիւններ եւ թատերգութիւններ։ Ունի արձակ էջեր յուշագրութիւն եւն.։
ԳործերէնԽմբագրել
- «Նախաշաւիղ»
- «Խօսիր, Հայաստան»
- «Որոնումներ»
ՊատկերասրահԽմբագրել
Գէորգ Էմինի յուշատախտակը՝ Երեւան
ԾանօթագրութիւններԽմբագրել
ԱղբիւրԽմբագրել
- Հայ Կեանք եւ Գրականութիւն, Յարութիւն Քիւրքճեան, երկրորդական բաժին Ա. տարի, էջ 239։