Գրիգոր Ահարոնեան
Հայ քանդակագործ, ՀԽՍՀ ժողովրդական գեղնկարիչ։
Գրիգոր Ահարոնեան (7 Մարտ 1896[1][2], Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] - 17 Յուլիս 1980[2], Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[2]), հայ քանդակագործ, ՀԽՍՀ ժողովրդական գեղնկարիչ (1967)։
Հայաստանի Հանրապետութեան վաստակաւոր արուեստագէտ Վահէ Ահարոնեանի հայրն է։
Կենսագրական գիծեր
ԽմբագրելՍորված է Ս․ Փեթերսպուրկի (1915-1917) եւ Սոֆիայի (1921-1924) գեղարուեստի ակադեմիաներուն մէջ։
Աշխատած է Յակոբ Կիւրճեանի Փարիզի արուեստանոցը (1927-1928), 1931-1946 թուականներուն՝ Պուլկարիոյ մէջ։
1946 թուականին ներգաղթած է Հայաստան։ 1947 թուականէն դասաւանդած է Երեւանի գեղարուեստա-թատերական հիմնարկին մէջ (փրոֆէսօր՝ 1967 թվականից)[3]։
Պատկերասրահ
Խմբագրել-
Պէպոյի արձանը․ Երեւան
-
Ալեքսանդր Միասնիկեանի կիսանդրի (Երեւան)
-
Պէյօ Եաւորովի յուշարձան (Սոֆիա)
-
Ալեքսանդր Պուշկինի կիսանդրի (Երեւան)
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 Հայկական համառոտ հանրագիտարան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005