Յակոբ Կիւրճեան
Յակոբ Կիւրճեան (5 (17) Դեկտեմբեր 1881[1][2], Շուշի, Ելիզավետպոլ Նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] - 28 Դեկտեմբեր 1948[1][2], Փարիզ[1][2]), հայ արուեստագէտ, քանդակագործ։
Յակոբ Կիւրճեան | |
---|---|
| |
Ծնած է | 5 (17) Դեկտեմբեր 1881[1][2] |
Ծննդավայր | Շուշի, Ելիզավետպոլ Նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] |
Մահացած է | 28 Դեկտեմբեր 1948[1][2] (67 տարեկանին) |
Վախճանի վայրը | Փարիզ[1][2] |
Քաղաքացիութիւն |
Ռուսական Կայսրութիւն Ֆրանսա |
Ազգութիւն | Հայ[1] |
Կրթութիւն |
Շուշիի Realni ուսումնարան[1] Մոսկվայի Ֆիդլերի անվան ռեալական ուսումնարան?[1] Ժիւլիան Ակադեմիա[1] |
Ուսուցիչ | Օգյուստ Ռոդեն? |
Մասնագիտութիւն | քանդակագործ |
Hakop Gourdjian Ուիքիպահեստին մէջ |
Կենսագրական գիծեր
ԽմբագրելԾնած է Շուշի։ Ծննդավայրին մէջ նախնական կրթութիւն ստանալէ ետք մեկնած է Ռուսաստան, ապա Փարիզ։ իր արուեստի ուսումը կատարելագործած է Փարիզի յայտնի Ժիւլիանի արուեստի դպրոցին մէջ, ուր աշակերտած է Ֆրանսայի անուանի արուեստագէտներու:
Մինչեւ ուսման աւարտը, արդէն իսկ ձեռք ձգած է անուն եւ սկսած է քանդակի պատուէրներ ընդունիլ՝ նոյնիսկ օտար երկիրներէ. Ռուսաստանի մտաւորականութեան կողմէ ստացած է պատուէր՝ պատրաստելու համար յայտնի ռուս գրող Լեւ Թոլոսթոյի արձանը, որ Կիւրճեանի կողմէ կոչուած է «Մտածող գլուխ»:
Յետմահու Կիւրճեանի կինը Հայաստանին նուիրած է մեծ արուեստագէտի գործերէն աւելի քան 400 աշխատութիւն, իսկ Ֆրանսայի պետութեան աւելի քան քառասուն քանդակ[3]:
Ցուցահանդէսներ
ԽմբագրելԿիւրճեան իր երիտասարդ տարիքէն ունեցած է բազմաթիւ ցուցահանդէսներ, որոնք յաճախ արժանացած են մինչեւ իսկ թագաւորական ընտանիքի գնահատանքին: Ան ցուցահանդէսներ ունեցած է Ճափոնի, Օսլոյի, Փարիզի, Ռուսաստանի եւ այլ երկիրներու մէջ: Ան ցուցահանդէս ունեցած է մինչեւ իսկ Նիւ Եորքի մէջ:
Ստեղծագործութիւններ
ԽմբագրելԿիւրճեանի գործերէն յայտնի են Թիֆլիսի մէջ կատարած Շիրվանզադէի եւ Անդրանիկի արձանները, իսկ Ռուսաստանի մէջ՝ յայտնի երգիչ Շալիապինի արձանը:
Անոր անուանի գործերէն են․
- «Հայ գեղջուհիներ»ը,
- «Գաղթ»ը,
- «Քնած դեւը»,
- «Մահացող Քրիստոս»ը եւ այլ գործեր, որոնք մինչեւ օրս որպէս արուեստի յայտնի գործեր կը ցուցադրուին թանգարաններու մէջ:
Այնքան անուն շահած էր Կիւրճեան, որ մինչեւ իսկ Մաքսիմ Կորքի մատանի մը նուիրած է անոր. այսօր այդ մատանին, արուեստագէտի միւս գործերուն հետ միատեղ կը գտնուի Հայաստանի Ազգային պատկերասրահին մէջ: Կիւրճեան մինչեւ իսկ տեսակցութիւն ունեցած է Լենինի հետ եւ այս առիթով խմբային լուսանկար մը ունեցած, ինչ որ դարձեալ կը գտնուի Հայաստանի Ազգային պատկերասրահին մէջ[3]:
Կիւրճեանի անուան յուշադրամը
ԽմբագրելՀայաստանի Հանրապետութիւնը 24 Հոկտեմբեր 2006 թուականին Հայաստանի Հանրապետութեան օրէնքի եօթներորդ կէտին հիման վրայ հրապարակ հանած է Յակոբ Կիւրճեանի անուան յուշադրամը: Յուշադրամը ունեցած է 10 հազար դրամի արժէք եւ նուիրուած է արուեստագէտի ծննդեան 125-ամեակին: Յուշադրամը ձեւաւորած են Յարութիւն Սամուէլեանն ու Էտուարտ Կուրղինեանը:
Մինչեւ մօտիկ անցեալը Շուշիի մէջ կը կազմակերպուէր Յակոբ Կիւրճեանի անուան արուեստի մրցում:
Մեծ արուեստագէտը մահացած է 28 Դեկտեմբեր 1948 թուականին Փարիզի մէջ եւ թաղուած է Պուլոյնի գերեզմանատան մէջ:
Յովսէփեանց Կաթողիկոսի կիսանդրին
ԽմբագրելԿիւրճեան թէ՛ հայ եւ թէ ռուս բազմաթիւ մեծերու արձաններ քանդակած է, անոնցմէ կարեւորագոյններէն է՝ Գարեգին Յովսէփեանց Կաթողիկոսի կիսանդրին, որ Կիւրճեանի գլուխ գործոցներէն մին կարելի է նկատել: Գարեգին Վեհափար Հայրապետը տեսնելով իր կիսանդրին՝ ցանկութիւն ունեցած է զայն տանիլ Անթիլիասի Կաթողիկոսարան, սակայն նիւթական պատճառներով չէ իրականացած: Սակայն տարիներ ետք, Կիւրճեանի կինը լսելով Կաթողիկոսի ցանկութիւնը՝ կիսանդրին տարած է Անթիլիաս ու նուիրած է Մեծի Տանն Կաթողիկոսին[3]:
Մէջբերումներ Կիւրճեանէն եւ այլոցմէ
ԽմբագրելՓոքր տարիքէն՝ փողոցը խաղալու ժամանակ մի՛շտ կրկնած է, թէ․
Քարն ու ցեխը ընդմիշտ իմ կեանքի ընկերները պիտի ըլլան: |
Իր մանկութիւնը ճանչցող արուեստագէտ մը կը գրէ.
Լաւ կը յիշեմ. Յակոբը գեղեցիկ, կայտառ, ուժեղակազմ, վառվռուն, ոգեւորուող, յանդուգն եւ մասամբ ալ չարաճճի տղայ էր: Կը յափշտակուէր գեղեցիկով եւ կը պաշտէր բնութիւնը[3]: |
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Ով ով է. հայեր / խմբ. Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1. — է. 187.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «ՀԱՅ ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԷՏԻ ՄԸ ԳՈՐԾԵՐԸ»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2023-07-27