Սուրէն Երեմեան
Սուրէն Տիգրանի Երեմեան (ռուս.՝ Сурен Тигранович Еремян, 10 Ապրիլ, 1908 – 17 Դեկտեմբեր,1992) Հայ հնագէտ եւ քարտէսագէտ մըն էր, որուն հետազոտութիւնները Հայ ազգի եւ ընդհանուր Կովկասի միջնադարեան կազմաւորութեան շուրջ են: Ան 30 տարի աշխատեցաւ վերակազմելու համար Աշխարհացոյցը, 7րդ դարու աթլաս մը Անանիա Շիրակացիի կողմէ պատրաստուած:[4]
| Սուրէն Երեմեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 10 Ապրիլ 1908[1][2] |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն[3][1][2] |
| Մահացած է | 17 Դեկտեմբեր 1992[2] (84 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստան[2] |
| Քաղաքացիութիւն |
 Ռուսական Կայսրութիւն.svg){kind=small} Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետութիւն Խորհրդային Միութիւն Հայաստան |
| Ազգութիւն | Հայ[1][2] |
| Ուսումնավայր | Երեւանի Պետական Համալսարան[1] |
| Կոչում | ակադեմիկոս[1][2] |
| Մասնագիտութիւն | պատմաբան, հայագէտ |
| Աշխատավայր |
Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի արևելյան ձեռագրերի ինստիտուտ?[1] Հայաստանի Գիտութիւններու Ազգային Ակադեմիայի Պատմութեան Հիմնարկ[1] |
| Վարած պաշտօններ | տնօրէն |
| Անդամութիւն | Հայաստանի Գիտութիւններու Ազգային Ակադեմիա[1] |
| Կուսակցութիւն | Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն[1] |
Երկեր
Խմբագրել- Հայաստանը Մեսրոպ Մաշտոցի ժամանակ 360-440 թվականներին։ Սեւակ Գ. «Մեսրոպ Մաշտոց, Հայկական գրերի ու մատենագիտության սկզբնավորումը» գիրքին մէջ, 1962։
- Հայաստանը ըստ «Աշխարհացոյցի»- ի։ (Փորձ VII դարիհայկական քարտեզի վերակազմության ժամանակակից քարտեզագրական հիմքի վրա), 1963։
- Հայ ժողովրդի սննդի բնապատմական հիմունքները, 1963։
- Հայաստանի սոցիալ-տնտեսական եւ քաղաքական պատմությունը XIII-XIVդարերում, 1964 (ռուսերէն)
- Происхождение некоторых орудий пашенного земледелия в древней Армении, 1964 (ռուսերէն)
- Выдающийся ученый, этнограф, искусствовед: (К 70-летию со дня рождения С. С. Лисициан), 1964 (ռուսերէն)
- Արաբական ամիրայությունները Բագրատունյաց Հայաստանում, 1965։
- О некоторых историко-географических параллелях в "Повести временных лет" и "Истории Тарона" Иоанна Мамиконяна, Киев, 1965.
- Հայկական լեռնաշխարհի հնագույն ժողովուրդը։ Սովետական Հայաստան, 1966։
- Հայ ժողովրդի կազմավորումը: 1966։
- Աղվանից աշխարհի գրականության հարցերի շուրջը, 1966։
- Զաքարյանների իշխանություն, 1977։
- Մեծ Հայքն ըստ VII դարի «Աշխարհացոյց» - ի, 1981։
- Մարզպանական Հայաստան, 1981։
- Аборигены Армянского нагорья, 1981 (ռուսերէն):
- Դրվատանքի արժանի գործ, Սովետական Հայաստան, 1982։
- Ագաթանգեղոսի հին վրացերեն խմբագրությունները, 1982:
- Века повествуют о дружбе: (К 1500-летию города Киева),1982 (ռուսերէն):
- Капитальный труд: Шестой и седьмой тома Армянской советской энциклопедии,1982 (ռուսերէն):
- Դավիթ Անհաղթի կուլտուր-պատմական միջավայրը:«Դավիթ Անհաղթը` հին Հայաստանի մեծ փիլիսոփան» գրքում, 1983։
- Естественно-исторические основы питания армянского народа: В кн., 1983 (ռուսերէն):
- Навеки с Россией: (К 200-летию к заключения Георгиевского трактата), 1983 (ռուսերէն):
- Грузинское феодальное княжество Кахети в VIII-XI вв. и его взаимоотношения с Арменией: ,1983 (ռուսերէն):
- Առաջաբան։ Բաժին Ա։ Բաժին Բ։ Բաժին Դ.: «Հայ ժողովրդի պատմություն» [հատոր 8], 1984։
- Օրացույցի պատմությունից։ Երկրագունդը ըստ Անանիա Շիրակացու։ Գիտություն եւ տեխնիկա, 1984։
- Հայ ժողովրդի պատմություն։ Հ. 2 Հայաստանը վաղ ֆեոդալիզմի ժամանակաշրջանում։ Երեւան, 1984։
Յաւելեալ
Խմբագրել- Mahé, Jean-Pierre. "In Memoriam: Souren Eremyan, 1908-1993". Revue des Études Arméniennes. NS : XXIV, 1993, pp. 339–40. (ֆրանսերէն)
Աղբիւրներ
Խմբագրել- ՀՀ ԳԱ նախագահություն, պատմության եւ տնտեսագիտության բաժանմունք, պատմության ինստիտուտ «Ս. Տ. Երեմյան», պատմաբանասիրական հանդես №1, 1992, էջ 255-256
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Ով ով է. հայեր / խմբ. Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1.
- ↑ Еремян Сурен Тигранович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ See the "Preface" and "Introduction" in Robert Hewsen's The Geography of Ananias of Širak: Asxarhacoyc, the Long and the Short Recensions. Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert, 1992, 3-88226-485-3.