Վալտեր Արամեան
Հայ արձակագիր եւ թարգմանիչ։
Վալտեր Արամեան (15 Յուլիս 1909[1], Վաղարշապատ, Երեւանի նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն[1] - 18 Դեկտեմբեր 1994, Երեւան, Հայաստան), հայ արձակագիր եւ թարգմանիչ։
Վալտեր Արամեան | |
---|---|
Ծնած է | 15 Յուլիս 1909[1] |
Ծննդավայր | Վաղարշապատ, Երեւանի նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն[1] |
Մահացած է | 18 Դեկտեմբեր 1994 (85 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստան |
Քաղաքացիութիւն |
Ռուսական Կայսրութիւն Խորհրդային Միութիւն Հայաստան |
Ազգութիւն | Հայ[1] |
Ուսումնավայր | Երեւանի պետական համալսարանի հայ բանասիրութեան բաժանմունք[1] |
Մասնագիտութիւն | գրագէտ, թարգմանիչ |
Աշխատավայր | Մատենադարան[1] |
Անդամութիւն | Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն |
Կենսագրական գիծեր
ԽմբագրելԾնած է Վաղարշապատ (այժմ Էջմիածին) քաղաքը։ 1932-ին աւարտած է Երեւանի Պետական համալսարանի լեզու ագրական բաժինը: Շրջան մը աշխատած է Մեսրոպ Մաշտոցի անուան Մատենադարանին մէջ, ապա նուիրուած է գրական աշխատանքներու:
Աշխատութիւններ
ԽմբագրելՎալտեր Արամեան ստորագրած է բազմաթիւ մեծ ու փոքր գործեր, որոնց նշանաւորներն են․
- «8այգայի օրէնքը»,
- «Ռուսա, որդի Արգիշտի»,
- «Ընկած ծառը»,
- «Միթէ բոլորը հոգ դարձան»,
- «Վերադարձ»,
- «Զարմանալի տարիներ»։
Առաջին երկուքը լոյս տեսած են նաեւ ռուսերէնով, առանձին հատորներով:
Վալտեր Արամեան ռուսերէնի թարգմանած է նաեւ զանազան ժողովուրդներու հեքիաթներ, պատմուածքներ ու վիպակներ, որոնք ամփոփուած են ինը հատորներու մէջ: