Յորդանան
Յորդանան[5] (մինչեւ 1950՝ ԱնդրՅորդանան) (արաբերէն՝ الأردن), Պաշտօնական անուանումը՝ Յորդանանի Հաշիմեան Թագաւորութիւն (արաբերէն՝ لمملكة الأردنية الهاشميةا անգլերէն՝ Hashemite Kingdom of Jordan), Արաբական թագաւորութիւն Առաջաւոր Ասիոյ մէջ՝ Յորդանան գետի ափին։ Հարաւէն սահմանակից է Սէուտական Արաբիոյ, հարաւ-արեւելքէն՝ Իրաքին, հիւսիս-արեւելքէն՝ Սուրիոյ, արեւմուտքէն՝ Իսրայէլին եւ Պաղեստինի Պետութեան։ Յորդանանի թագաւորութիւնը սահմանադրական միապետութիւն մըն է, որուն կառավարութեան նստավայրը մայրաքաղաք Ամմանն է։
Բնակավայր | |||||
---|---|---|---|---|---|
Յորդանան | |||||
արաբերէն՝ االْمَمْلَكَةُ الْأُرْدُنِيَةُ الْهَاشِمِيَة | |||||
| |||||
Երկիր | Յորդանան | ||||
Ներքին բաժանում | Աժլունի մարզ, Ամմանի մարզ, Աքապայի մարզ,, Պալքայի մարզ, Իրպիտի մարզ, Ժարաշի մարզ, Քարաքի մարզ, Մաանի մարզ, Մատապայի մարզ, Ալ Մաֆրաքի մարզ, Ալ Թաֆիլայի մարզ եւ Զարքայի մարզ | ||||
Յորդանանի վարչապետ | Պաշըր Ալխասաունէ[1] | ||||
Օրէնսդրական մարմին | Յորդանանի Խորհրդարան | ||||
Հիմնադրուած է՝ | 1946 | ||||
Տարածութիւն | 89 341±1 քմ² | ||||
Պաշտօնական լեզու | Արաբերէն[2] | ||||
Բնակչութիւն | 10 428 241 մարդ (19 Յունիս 2019)[3] | ||||
Ժամային գօտի | UTC+2, UTC+3։00 եւ Asia/Amman?[4] | ||||
Շրջագայութեան պետ-համարագիր | HKJ | ||||
Անուանուած է | Յորդանան գետ | ||||
Աշխարհագրութիւն
ԽմբագրելՅորդանանի տարածութիւնը 35, 637 քմ2 է, ամէնէն բարձր կէտը Ումմ ալ Տամի լեռն է (բարձրութիւնը՝ 1,855 մ, տեղը՝ 31°12′N 36°30′E / 31.2°N 36.5°E), ամէնէն ցածը՝ Մեռեալ Ծովուն մակերեսը (−446 մ):
Կլիմայ
ԽմբագրելՅորդանանի մէջ կը գերիշխէ միջերկրածովային կլիման։ Ամառը ջերմաստիճանը կը հասնի 30 °C-ի (86 °F) եւ համեմատաբար զով է, իսկ ձմեռը՝ 13 °C-ի(55 °F)։ Հիւսիսային շրջանները Նոյեմբերէն Մարտ ամիսներուն ընթացքին կ'անձրեւէ։ Կարմիր եւ Մեռեալ ծովերուն ջուրի ջերմաստճիանը +21 °C էն աւելի ցած չ'ըլլար։ Միաժամանակ երկիրին կեդրոնական հատուածներուն մէջ գիշերները զով կ'ընէ[6]։
Քաղաքականութիւն եւ Կառավարութիւն
ԽմբագրելԴատարան
ԽմբագրելՅորդանանի իրաւական համակարգը կը գործէ Շարիաթի եւ Օսմանեան-Եգիպտական օրէնքներուն հիման վրայ։ Մեծ ազդեցութիւն ունին նաեւ ցեղային աւանդոյթները։[7]
Յորդանանի մէջ սահմանադրութիւնը ընդունուած է 11 Յունուար 1952-ին, սակայն միշտ փոփոխութեան ենթակայ է։ Յորդանան ունի Շարիաթի դատարաններ եւ քաղաքացիական դատարաններ։ Ամէնէն բարձր դատարանը վճռաբեկ դատարանն է, որուն կը յաջորդէ վերաքննիչ դատարանը։[7] Քաղաքացիական դատարանները քրէական եւ քաղաքացիական գործերու իրաւասութիւն ունին, իսկ շարիաթի դատարանները կը զբաղին ամուսնութեան, ամուսնալուծութեան, եւ ժառանգութեան հարցերով։[7] Շարիաթի դատարաններուն մէջ, երկու կանանց վկայութիւնը հաւասար է մէկ մարդու վկայութեան։[8]
2010-ի Արաբական Ժողովրդավարութեան բարեփոխումներու նախաձեռնութեամբ, Յորդանան ժողովրդավարական բարեփոխումներու առաջին տեղը կը գրաւէ։[9]
Պետական Համակարգ
ԽմբագրելՅորդանան երկուորական միապետութիւն է: Գերիշխող ուժը կեդրոնացած է թագաւորին եւ անոր նախարարներուն խորհուրդին ձեռքը։ Թագաւորը հրամանագիրերով կը նշանակէ բոլոր դատաւորները, կը հաստատէ Սահմանադրութեան փոփոխութիւնները, պատերազմ կը յայտարարէ եւ զինեալ ուժերուն հրամաններ կ'արձակէ:
Նախարարներու խորհուրդը, որ կը վարէ վարչապետը, կը նշանակուի թագաւորին կողմէ. ան վարչապետին խնդրանքով կրնայ նախարարներ պաշտօնազրկել։
Թագաւորական զինուած ուժերը նոյնպէս թագաւորին վերահսկողութեան տակ կը գտնուին։
Կրօն
ԽմբագրելԻսլամութիւնը Յորդանանի պաշտօնական կրօնն է[10]։
Երկիրին բնակչութեան շուրջ 92%-ը կը կազմեն իսլամները[11]։ Սիւննի իսլամները կը գերիշխեն Յորդանանի մէջ։ Կան փոքրաթիւ Ահմատի իսլամներ[12]։
Յորդանանի մէջ քրիստոնեաները փոքրամասնութիւն են. անոնք կը կազմեն երկիրին բնակչութեան 6%-ը[13]։ Քրիստոնեաները գլխաւորաբար Հայաստանեայց առաքելական Ս. Եկեղեցւոյ եւ Յոյն ուղղափառ եկեղեցւոյ հետեւորդներ են. կան նաեւ փոքր թիւով Ղպտի ուղղափառ եկեղեցւոյ հետեւորդներ, Կաթոլիկներ եւ Բողոքականներ[14]։ Իսկ մնացեալ 2%-ը շիա իսլամներ են։
Արտաքին կապեր
ԽմբագրելՀայ-Յորդանանեան կապեր
ԽմբագրելԴիւանագիտական յարաբերութիւններ Հայաստանի Հանրապետութեան եւ Յորդանանի Հաշիմեան Թագաւորութեան միջեւ հաստատուած են 18 Յուլիս 1991-ին։[15] Յորդանանի Հաշիմեան Թագաւորութեան Թագաւոր Ապտալլա Բ. Իպն Ալ-Հուսէյն Ալ-Հաշիմիի հրաւէրով Նախագահ Սերժ Սարգսեան 29 Հոկտեմբերին պաշտօնական այցով մը կը մեկնի Յորդանան։[16]
Հայերը Յորդանանի Մէջ
ԽմբագրելՀայերը Յորդանանի տարածքին բնակութիւն հաստատած են հինէն ի վեր։ Անոնց թիւը աւելցած է խաչակրաց արշաւանքներու ժամանակաշրջանէն (ԺԱ-ԺԳ դարեր)։ Սակայն Յորդանանի հայ համայնքը կը ձեւաւորուի եւ կը ստուարանայ 1915-ի Մեծ Եղեռնին եւ անկէ ետք, երբ բազմաթիւ գաղթականներ կ'ապաստանին Յորդանանի մէջ։
Հայերը Յորդանանի տարածքին բնակութիւն հաստատած են հինէն ի վեր։ Անոնց թիւը աւելցած է խաչակրաց արշաւանքներու ժամանակաշրջանէն (ԺԱ-ԺԳ դարեր)։ Սակայն Յորդանանի հայ համայնքը կը ձեւաւորուի եւ կը ստուարանայ 1915-ի Մեծ Եղեռնին եւ անկէ ետք, երբ բազմաթիւ գաղթականներ կ'ապաստանին Յորդանանի մէջ։
Մեքքայի, Մատինայի եւ Հիժազի իշխան` թագաւոր արաբներու` Շերիֆ Հիւսէյն պըն Ալի (1853-1931), որ 1201-էն 1925 առանց ընդհատումի` վերջին ժառանգորդն էր Մուհամմէտ մարգարէին տոհմին (որուն զաւակն էր Յորդանանի առաջին թագաւորը` Ապտալլա Ա.)` իր հովանաւորութիւնը կը շնորհէ տարագիր հայութեան: 1917-ին ան «Ֆաթուայով» (հրովարտակ) մը կը հրահանգէ արաբ ժողովուրդին` հոգածութիւն ցուցաբերել հայ ժողովուրդին հանդէպ` յարգելով անոնց կրօնի ու լեզուի ազատութիւնը: Այս հրովարտակին պատճէնը տեղադրուած էր ՀՄԸՄ-ի ակումբի դրան մօտ: Շերիֆ Հիւսէյն կը գլխաւորէ ու յաջողութեամբ կը ղեկավարէ արաբական յեղափոխութիւնը Օսմանեան կայսրութեան դէմ: Այս հրովարտակին տառն ու ոգին լիովին կենսագործուած էր Յորդանանի ժողովուրդին կողմէ, հաւանաբար` շատեր առանց իսկ տեղեակ ըլլալու հրովարտակէն: Հայութեան աշխատասիրութեան, հաւատարմութեան, արդարամտութեան, հմտութեան, շինարար ու ստեղծագործող ոգիին համբաւը արդէն բաւարար էր շատերուն համար:
1948-ին հայերուն թիւը շուրջ վեց հազար էր, 1980-ին՝ երեք հազար, 1995-ին՝ երկու հազար։ Անոնք գլխաւորաբար կը բնակին Ամմանի մէջ, նաեւ Աքապա, Զարքա, Իրպիտ, Մատարա եւ Ռուսեյֆա քաղաքներուն մէջ։ Անոնք արհեստաւորներ են (նշանաւոր են հայ լուսանկարիչները. Ամմանի լուսանկարիչներուն 3/4-ը հայեր են), առեւտրականներ (ոսկերիչ-գոհարավաճառներ), կան նաեւ մտաւորականներ։
Համայնքը համախմբուած է եկեղեցւոյ շուրջ. հոգեւոր պետը կը նշանակէ Երուսաղէմի հայոց պատրիարքը։ Ամմանի մէջ հայերը կ'ապրին հայկական թաղամասի մը մէջ, ուր կը գործէ Ս. Թադէոս եկեղեցին (Կառուցուած՝ 25 Հոկտեմբեր, 1968-ին)[17]։
Յորդանանի մէջ կը գործեն ՀԲԸՄ-ի, ՀՕՄ-ի, ՀՄԸՄ-ի եւ ՀՄՄ-ի մասնաճիւղերը, Ազգային մարզական միութիւնը (Տիկնանց յանձնախումբով), մարզական (կողովագնդակի) խումբեր եւ «Մասիս» նուագախումբը։ Հայերը կը յաճախեն Եուզպաշեան ազգային վարժարան (Եուզպաշեան ազգային վարժարանին երկար տարիներու տնօրէնուհին եղած է Յակոբ Օշականին դուստրը` մտաւորական, մանկավարժ ու գրագէտ Անահիտ Ոսկերիչեանը, իսկ ամուսինը` նշանաւոր ճարտարապետ Տիրան Ոսկերիչեան, Յորդանանի պետութեան եւ Ազգային վարչութեան կողմէ Երուսաղէմի սրբավայրերու պահպանութեան ու վերանորոգման յանձնախումբի ներկայացուցիչը եղած է: Ան ճանչցուած էր իբրեւ «Ամմանի շինարարը»` իր նախագծած աւելի քան 700 բնակարանային եւ հանրային-պետական կառոյցներով ու կոթողներով, նոյնպէս` Պաղեստինի տարածքին: Ռուբէն Տէր Մինասեանի Պաղեստին կեցութեան ընթացքին Տիրան որոշ ատեն մը Ռուբէնի յուշերուն քարտուղարութիւնը կատարած է եւ ընկերակցած է անոր, երբ ձիով կը ճամբորդէին քաղաքէ քաղաք:[18]), կը գործէ Կիւլպէնկեան մանկապարտէզը։ Գրեթէ վտանգուած է հայ կաթողիկէներու Սահակ-Մեսրոպ վարժարանը (կը յաճախեն օտարները)։ 1993-էն լոյս կը տեսնէ «Անդրադարձ» ամսաթերթը։
1948-ին հայերուն թիւը շուրջ վեց հազար էր, 1980-ին՝ երեք հազար, 1995-ին՝ երկու հազար։ Անոնք գլխաւորաբար կը բնակին Ամմանի մէջ, նաեւ Աքապա, Զարքա, Իրպիտ, Մատարա եւ Ռուսեյֆա քաղաքներուն մէջ։ Անոնք արհեստաւորներ են (նշանաւոր են հայ լուսանկարիչները. Ամմանի լուսանկարիչներուն 3/4-ը հայեր են), առեւտրականներ (ոսկերիչ-գոհարավաճառներ), կան նաեւ մտաւորականներ։ Համայնքը համախմբուած է եկեղեցւոյ շուրջ. հոգեւոր պետը կը նշանակէ Երուսաղէմի հայոց պատրիարքը։ Ամմանի մէջ հայերը կ'ապրին հայկական թաղամասի մը մէջ, ուր կը գործէ Ս. Թադէոս եկեղեցին։ Յորդանանի մէջ կը գործեն ՀԲԸՄ-ի, ՀՕՄ-ի, ՀՄԸՄ-ի եւ ՀՄՄ-ի մասնաճիւղերը, Ազգային մարզական միութիւնը (Տիկնանց յանձնախումբով), մարզական (կողովագնդակի) խումբեր եւ «Մասիս» նուագախումբը։ Հայերը կը յաճախեն Եուզպաշեան ազգային վարժարան, կը գործէ Կիւլպէնկեան մանկապարտէզը։ Գրեթէ վտանգուած է հայ կաթողիկէներու Սահակ-Մեսրոպ վարժարանը (կը յաճախեն օտարները)։ 1993-էն լոյս կը տեսնէ «Անդրադարձ» ամսաթերթը։
Վարչական բաժանում
ԽմբագրելՅորդանան կը բաժնուի 12 մուհաֆազաներու (մարզերու)։[19] Բոլորը, բացի Էլ Պալքայէն, ունին նոյնանուն վարչական կեդրոններ։[20] Մուհաֆազաները կը գլխաւորեն քաղաքապետերը, որոնք կը նշանակուին թագաւորին կողմէ։ Մարզերը իրենց հերթին կը բաժնուին 52 շրջաններու։[21][22]
Փեթրա քաղաքը
ԽմբագրելՔաղաքը կը գտնուի Յորդանանի հարաւը: Փեթրան իր շրջակայքով բնակուած է նախապատմական ժամանակներէն: Անիկա կը գտնուի Չինաստանէն եկող Մետաքսի ճամբուն, Հնդկաստանէն եկող Համեմներուն ճամբուն եւ արաբական աշխարհէն եկող ճամբուն վրայ:
Նապաթեցիները Փեթրա հաստատուած են Ք.Ա. 6-րդ դարուն: Ք.Ե. չորրորդ դարուն քաղաքը կը տարածուի աւելի քան տասը քիլոմեթրի վրայ: Կ'ենթադրուի, որ 50 թուականին հոն կ'ապրէր քսանէն մինչեւ յիսուն հազար հոգի: Ասիկա շատ բարձր թիւ մըն էր այդ ժամանակաշրջանին համար: Քաղաքը կը գրաւուի հռոմէացիներուն կողմէ, ապա Դ. դարուն անիկա կը դառնայ քրիստոնեայ քաղաք մը:
Սակայն Փեթրա կ'ենթարկուի բազմաթիւ երկրաշարժներու եւ ժամանակի ընթացքին կը լքուի իր բնակիչներուն կողմէ: 747-ի երկրաշարժէն ետք քաղաքը ամբողջովին կը լքուի:
ԺԹ. դարուն զուիցերիացի մը կը վերագտնէ այս վայրը եւ կը սկսի իր շուրջիններուն խօսիլ անոր մասին: Բազմաթիւ հնագէտներ կը հետաքրքրուին եւ, վերջապէս, Փեթրա կը դառնայ աշխարհահռչակ հնագիտական վայր մը: Այժմ անիկա Յորդանանի ամէնէն շատ այցելու ընդունող զբօսաշրջական վայրն է[23]:
Քաղաքին պատերուն վրայի գոյները ամբողջովին բնական են: Բաց սրճագոյն, կարմիր եւ մոխրագոյն գոյները գտնուած են այդ պատերը կառուցելու համար գործածուած քարերուն խաւերուն մէջ:
Փեթրայի մէջ տեղի կ'ունենան բազմաթիւ երկրաշարժներ: Այն շրջանը, ուր կը գտնուի քաղաքը, շատ յատուկ է: Անիկա կը գտնուի երկրագունդին կեղեւը կազմող տարբեր խաւերուն միջեւ, որոնք անդադար շարժումի մէջ են. այս շարժումներէն երբեմն կը յառաջանան շատ զօրաւոր երկրաշարժներ:
Այս վայրը կը գտնուի անապատային շրջանի մը մէջ, որուն պատճառով անիկա շատ կարեւոր է հնագիտական գետնի վրայ: Հակառակ այս բնութեան, բնակիչները շինած են ջրամբարներ, ջրանցքներ, որոնց շնորհիւ` անոնք կրնային ջուր ունենալ: Հաւանաբար այս պատճառով է, որ Փեթրա կրցած է դառնալ կարեւոր վայր մը եւ վաճառականական կեդրոն մը:
Փեթրա իւրայատուկ է իր կառոյցներով: Այդ կառոյցներուն կէսը շինուած է, իսկ միւս կէսը քանդակուած` կարմիր աւազաքարի Ժայռերու վրայ: Կան յատկապէս տաճարներ, որոնք շատ կը նմանին յունական տաճարներուն (ինչպէս` Աթէնքի Աքրոփոլիսը), եւ նապաթեցիներուն գերեզմաններուն (նապաթեցիները արաբներ են), հռոմէական ամֆիթատրոն մը: Այս վայրը շատ հարուստ է, որովհետեւ հոն կարելի է հանդիպիլ նախապատմական շրջաններէն մինչեւ միջին դարերու հետքերու:
Պատկերասրահ
Խմբագրել-
Աժլունի անտառները (1)
-
Աժլունի անտառները (2)
-
Աժլունի անտառները (3)
-
Ամմանը գիշերով
-
Ամմանի Ամֆիթատրոնը
-
Մզկիթ՝ Ամմանի մէջ
-
Ամմանի Ամֆիթատրոնը
-
Ռանիա թագուհիին մայրուղին
-
Հերքիւլեսի տաճարը
-
Զարքա
-
Իրպիտ
-
Իրպիտ
-
Իրպիտի հնագիտական թանգարան
-
Ապտուլ Նասերի հրապարակ՝ Ամման
-
Ալիա թագուհիին անունով կառուցուած միջազգային օդակայանը
-
Յորդանան գետ
-
Յորդանան գետին այն վայրը, ուր կ'ենթադրուի, թէ Յիսուս Քրիստոս մկրտուած է
-
Աքապա
-
Աքապա(2)
-
Աքապա(3)
-
Շարիֆ Հուսէյն պին Ալի մզկիթը՝ Աքապայի մէջ
Ծանօթագրութիւններ
Խմբագրել- ↑ English Wikipedia community Wikipedia — 2001.
- ↑ 2 // Հորդանանի սահմանադրություն
- ↑ http://dosweb.dos.gov.jo
- ↑ https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/asia
- ↑ «Յորդանան»: Քոնկրեսի գրադարան, Յորդանան. Արխիւացուած բնօրինակէն։ Վերցուած՝ 24 Դեկտեմբեր 2014:
- ↑ «Եղանակը Յորդանանի մէջ»: Archived 2013-01-17 at the Wayback Machine. Պի Պի Սի, 21 Յունուար 2013:
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Հուսէյնի, Ռանա։ «Յորդանան»: Կանանց իրաւունքները Մերձաւոր Արեւելքի եւ Հիւսիսային Ափրիկէի մէջ։ Ֆրայտըմ Հաուս։ էջ 3: 5 Մարտ 2013:
- ↑ «Սեռերու միջեւ հաւասարութեան հարցեր Յորդանանի մէջ»: Archived 2017-06-20 at the Wayback Machine. ԵՈՒՆԻՍԵՖ՝ 9 Դեկտեմբեր 2014՝
- ↑ «Ժողովրդավարական բարեփոխումները արաբական աշխարհին մէջ»: Ամերիկայի Ձայնը՝ (VOANews.com). 29 Մարտ 2010,15 Յունիս 2010։
- ↑ Մերալ, Զիյա (2008)։ Միացեալ Թագաւորութիւն։ Համաշխարհային քրիստոնէական համերաշխութիւն։
- ↑ «Գլուխ 1։ Կրօնական պատկանելիութեան»: Աշխարհի իսլամներ։ Միասնութիւն եւ բազմազանութիւն։ Եկեղեցւոյ հետազօտութիւններու կեդրոն. 9 Օգոստոս 2012- 26 Հոկտեմբեր 2014։
- ↑ Ահմատ, Քուրտիշտ։ «Իսլամութեան տարածում»: Archived 2016-05-13 at the Wayback Machine. Ալ Իսլամ՝ 2 Մայիս 2014։
- ↑ Ֆլեյշման, Ճեֆրի (10 Մայիս 2009). «Յանուն քրիստոնէութեան Յորդանանի մէջ: Los Angeles Times-ը։ 10 Մայիս 2009
- ↑ Հորդանան, «Կրօն ու հաւատք» Archived 2009-05-04 at the Wayback Machine. (հասանելի 14.06.2009)
- ↑ ՀՀ Արտաքին գործերու նախարարութեան երկկողմանի յարաբերութիւններ: Archived 2014-08-22 at the Wayback Machine. 19 Դեկտեմբեր 2014:
- ↑ Նախագահ Սարգսեանը 29 Հոկտեմբերին պաշտօնական այցով կը մեկնի Յորդանանի Հաշիմեան Թագաւորութիւն: Archived 2016-03-04 at the Wayback Machine. Tert.am՝ 19 Դեկտեմբեր, 2014:
- ↑ «Ս. Թադէոս Եկեղեցի»
- ↑ Հայերը Յորդանանի մէջ
- ↑ «Յորդանանի քաղաքական համակարգ»: Archived 2012-01-17 at the Wayback Machine. Վերցուած՝ 15 Դեկտեմբերի 2014:
- ↑ «Յորդանանի վարչական բաժանում»: Վերցուած՝ 9 Հոկտեմբերի 2014:
- ↑ «Յորդանանի Հաշիմեան Թագաւորութեան վարչական բաժանում»: Վերցուած՝ 9 Դեկտեմբեր 2014:
- ↑ Նախապատմութիւն (նախորդ հրատարակումներ), 2011, ԱՄՆ
- ↑ Փեթրան
Գրականութիւն
Խմբագրել- El-Anis, Imad. Jordan and the United States: The Political Economy of Trade and Economic Reform in the Middle East (I.B. Tauris, distributed by Palgrave Macmillan; 2011) 320 pages; case studies of trade in textiles, pharmaceuticals, and financial services.
- Goichon, Amélie-Marie. Jordanie réelle. Paris։ Desclée de Brouwer (1967-1972). 2 vol., ill.
- Robins, Philip. A History of Jordan (2004).
- Ryan, Curt. "Jordan in Transition: From Hussein to Abdullah" (2002).
- Salibi, Kamal S. The Modern History of Jordan (1998).
- Teller, Matthew. The Rough Guide to Jordan (4th ed., 2009).
- Eran, Oded. The End of Jordan as We Know It?, Israel Journal of Foreign Affairs, Vol. 6, No. 3 (2012) Archived 2014-09-05 at the Wayback Machine.
Արտաքին յղումներ
Խմբագրել- Յորդանանի կառավարութիւն
- Յորդանանի ազգային հեռուստալիք
- Յորդանան Archived 2014-11-25 at the Wayback Machine. ԴՄՈԶ-ի կայքում
- Յորդանան BBC-ի լուրերու կայքին մէջ
- Յորդանան Ուիքիճամբորդ
- Յորդանան Ուիքիմետիա ատլաս
- Յորդանանի աշխարհագրական քարտէս
Ուիքիպահեստ նախագիծի Յորդանան ստորոգութեան մէջ կրնաք գտնել յաւելեալ պատկերազարդում այս նիւթի վերաբերեալ։ |
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մասը վերցուած է Հայկական համառօտ հանրագիտարանէն, որու նիւթերը թողարկուած են` Քրիեյթիւ Քոմմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի մէջ։ |